Η Δημοκρατία του φόβου

Η κυβέρνηση όταν ξαφνικά (!) διαπίστωσε ότι «λεφτά δεν υπάρχουνε», σκέφτηκε κάτι πολύ απλό. Να φοβίσει τους Έλληνες. Έτσι θα ήταν πιο εύκολο να δεχτούν όλοι τις περικοπές, να περιοριστούν οι σπατάλες, να πολεμηθεί η φοροδιαφυγή, να κυνηγηθούν οι κλέφτες… Και πράγματι τους τελευταίους τρεις μήνες η επιχείρηση φόβος πήγε πολύ καλά. Δείτε τα πρωτοσέλιδα, δείτε τους κεντρικούς δρόμους των πόλεων τα βράδια, δείτε τα λουκέτα… Προστέθηκε και ο δράκος του ΔΝΤ και μαζεύτηκαν και οι πλέον ατρόμητοι.
Όχι βέβαια ότι δεν υπήρχε λόγος να φοβηθούμε… Η οικονομία μας ήταν στα κακά της χάλια και η ηθική τους συστήματος σάπια. Γι’ αυτό άλλωστε ο φόβος που έσπειραν οι κυβερνητικοί βρήκε έδαφος στην κοινωνία. Πολλοί θα σου πουν ότι δεν υπήρχε και άλλος δρόμος. Και ότι οι κοινωνίες, αν δεν φοβηθούν δεν θα συμμαζευτούν. Μήπως όμως η «δόση φόβου» έχει αρχίσει να είναι «κακή»; Μήπως η κυβέρνηση πρέπει να προσθέσει και τίποτα καινούργιο στο ρεπερτόριο της; Ο Πρωθυπουργός στη συζήτηση για το ασφαλιστικό είπε ότι «αν πάμε καλά» οι συνταξιούχοι θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω. Δεν είναι αυτό όμως που περιμένει μια κοινωνία για να αναθαρρήσει. Χρειάζονται ένα εθνικό σχέδιο που θα συμπεριλάβει την αναδιάρθρωση του Δημοσίου, την Πράσινη ανάπτυξη, τον περιορισμό του γραφειοκρατικού Κράτους, την επέκταση του κοινωνικού Κράτους, την ανάπτυξη του Ίντερνετ, την ολοκλήρωση αναπτυξιακών έργων του Δημοσίου, την διευκόλυνση της υγιούς επιχειρηματικότητας… Ένα σχέδιο με ημερομηνίες, στόχους, κέρδη. Αντίστοιχο με αυτό του φόβου που οικοδόμησε η κυβέρνηση πολλές φορές χωρίς μέτρο.
(Σ. Θεοδωρακης – www.protagon.gr)

Πηγή : http://www.aitolia.gr/?p=5259