Ο ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ "ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ" ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ

Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ

ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΠΙΚΑΙΡΗ

Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνει

τους ουρανούς το στέμμα σου. Το φως σου,

χωρίς να καίει, τυφλώνει το λαό σου.

Πεταλούδες χρυσές οι Αμερικάνοι,

λογαριάζουν πόσα δολάρια κάνει

σήμερα το υπερούσιο μέταλλό σου.


Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ' αγοράσουν

έμποροι και κονσόρτσια* κι εβραίοι.

Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη,

πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουν

οι γενεές, όταν σε παρομοιάσουν

με το πορτραίτο του Dorian Gray.


Λευτεριά, Λευτεριά, σε νοσταλγούνε,

μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι,

όσοι άνθρωποι προσδέχονται τη λύπη

σαν έπαθλο του αγώνος, και μοχθούνε,

και τη ζωή τους εξακολουθούνε,

νεκροί που η καθιέρωσις τους λείπει.



Κώστας Καρυωτάκης



Ελεγεία και Σάτιρες, 1927


*κονσόρτσια: προσωρινοί συνεταιρισμοί επιχειρήσεων



για την πραγματοποίηση σκοπών αμοιβαίου συμφέροντος



(Δηλαδή Goldman Sachs, Moodies κλπ)
Aφού δεν μιλάνε σήμερα οι πνευματικοί άνθρωποι (υπάρχουν;)

ας μιλήσει αυτός που δεν μάσαγε τα λόγια του και εξαιτίας αυτού οδηγήθηκε σε δυσμενή μετάθεση.

Ας τρέμει η κάθε δικτατορία όταν επιβάλεται στην Ελλάδα.

Έχουμε πολλά τρισεκατομμύρια σε πολιτισμό, απόθεμα ανεξάνλητο, ικανό να πνίξει

τα φτωχαδάκια της Wall Street

μέσα στα ίδια τους τα ευρωδολάρια...

Και να μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι αν ο Καρυωτάκης ζούσε ανάμεσά μας σήμερα, κάπως έτσι θα σχολίαζε την ανύπαρκτη αντίστασή μας ...

Δεν στέκει όρθια του καθενός η μνήμη

μπροστά στον τύραννο οι πιό πολλοί λυγίζουν

σημαίες βουβές που κυματίζουν σαν να κλαίνε

ριγμένες το παράπονό τους λένε

στου βυθισμένου καραβιού την πρύμνη...