Σύρος: Το νησί της ανακύκλωσης

Μέχρι πρότινος, όταν ακούγαμε «Σύρος», στο μυαλό μας έρχονταν ο Μάρκος Βαμβακάρης, τα λουκούμια, τα νεοκλασικά της σπίτια...
H πρωτεύουσα των Κυκλάδων, όμως, έχει αποκτήσει πρόσφατα ένα επιπλέον ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: έχει αναδειχτεί πρωταθλήτρια στην ανακύκλωση.
Aλλα μέρη διαφημίζουν τον ήλιο και τη θάλασσα, οι κάτοικοι της Σύρου όμως διαφημίζουν τα σκουπίδια τους, που έμαθαν να τα διαχειρίζονται και πλέον ανακυκλώνουν έκαστος περίπου 145 κιλά απορριμμάτων το χρόνο! Κινητήριος δύναμη πίσω από το εντυπωσιακό αυτό νούμερο είναι ο Ενιαίος Φορέας Διαχείρισης Απορριμμάτων Στερεών Αποβλήτων Σύρου (ΕΦΔΣΑ), ο οποίος στο σύντομο διάστημα από την -επίσημη- έναρξη της δράσης του, τον Ιούλιο του 2009, φιγουράρει στις πρώτες θέσεις του ελληνικού «τοπ 10» της ανακύκλωσης. Συγκεκριμένα, οι τρεις δήμοι που τον απαρτίζουν (Ερμούπολη, Ανω Σύρος και Ποσειδωνία) ανακυκλώνουν περίπου το 30% των σκουπιδιών τους, ένα ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό, αν συνυπολογίσει κανείς ότι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος αγγίζει το 39%. Ενδεικτικά, στο πρώτο πεντάμηνο του 2010, οι άοκνοι Συριανοί ανακύκλωσαν 1.190 τόνους στερεών αποβλήτων, όταν τα υπόλοιπα κυκλαδονήσια μόλις που έφτασαν τους 970 τόνους. Το ΟΙΚΟ, προκειμένου να μάθει το μυστικό αυτής της οικολογικής επιτυχίας, ταξίδεψε στη Σύρο και συνάντησε τον αντιδήμαρχο Ερμούπολης και ιθύνοντα νου της όλης προσπάθειας, κ. Νίκο Αλμπανόπουλο.
«Το αποτέλεσμα που βλέπετε δεν είναι τυχαίο. Εχει προηγηθεί συστηματική ενημέρωση των κατοίκων, ήδη ένα χρόνο προτού φτάσει ο πρώτος κάδος στο νησί», τονίζει ο πρόεδρος του ΕΦΔΣΑ. Του λόγου το αληθές αποδεικνύει και το πολύ χαμηλό ποσοστό επιμόλυνσης (λάθος υλικά σε κάποιον κάδο) που εντοπίζεται στους κάδους που προέρχονται από τη Σύρο, το οποίο δεν ξεπερνάει το 5 - 7%. Ο κ. Αλμπανόπουλος με την τριπλή του ιδιότητα (είναι και χημικός) υπολογίζει ότι έχει δώσει πάνω από 150 ομιλίες σε συλλόγους και φορείς και έχει επισκεφτεί όλες τις σχολικές τάξεις του νησιού. «Εχω μιλήσει με περίπου 3.000 άτομα. Ο κόσμος αδημονούσε να φτάσουν οι κάδοι και φύλαγε τα ανακυκλώσιμα υλικά στο σπίτι του», θυμάται. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η αξία της ανακύκλωσης έχει τόσο καλά εμπεδωθεί από τα παιδιά, που αποτέλεσε και το θέμα δύο σχολικών θεατρικών παραστάσεων και μιας εφημερίδας! Πέρα όμως από τον αντιδήμαρχο, 60 εθελοντές επισκέφτηκαν περίπου 7.000 συριανές οικογένειες, για να τις ενημερώσουν και να μοιράσουν σακούλες πολλαπλών χρήσεων για τα ψώνια τους, ενώ emails με ενημερωτικό υλικό στάλθηκαν σε πάνω από 2.000 ηλεκτρονικές διευθύνσεις πολιτών.

Τίποτα δεν πάει χαμένο
Κάνοντας μια βόλτα στην Ερμούπολη, διαπιστώνει κανείς ότι η πόλη είναι εξοπλισμένη με όλων των χρωμάτων τους κάδους, οι οποίοι αδειάζονται καθημερινά από το αρμόδιο συνεργείο. Εδώ γίνεται... νοικοκυρεμένη δουλειά και οι συσκευασίες διαχωρίζονται ανάλογα με το υλικό κατασκευής τους: χαρτί και χαρτόνι, αλουμίνιο και μέταλλο, τετραπάκ, πλαστικό ή γυαλί. Επιπλέον, από τον Ιούνιο του 2010 άρχισε η ανακύκλωση χρησιμοποιημένου μαγειρικού λαδιού, ενέργεια που είχε ξεκινήσει προηγουμένως από τα εστιατόρια. Επιπλέον, ο δήμος προωθεί την κομποστοποίηση, επιδοτώντας την αγορά οικιακών κομποστοποιητών από τους κατοίκους.
«Για την αγορά ενός εσωτερικού κομποστοποιητή πληρώνουν 30 ευρώ και για έναν εξωτερικό, που τοποθετείται στο μπαλκόνι ή στην αυλή, 70 ευρώ», διευκρινίζει ο κ. Αλμπανόπουλος, ο οποίος συμμετέχει και ο ίδιος ενεργά στο πρόγραμμα. Και όπως λέει: «Τελικά, κατεβάζουμε σακούλα με σκουπίδια μία φορά την εβδομάδα, αφού ελάχιστα υλικά δεν ανακυκλώνονται». Στη Σύρο δεν αρκούνται πάντως στην ανακύκλωση στερεών αποβλήτων, αλλά ανακυκλώνουν επίσης λαμπτήρες, μικρές και μεγάλες μπαταρίες, ηλεκτρικές συσκευές κάθε μεγέθους, χρησιμοποιημένο λάδι λίπανσης, ελαστικά, μέχρι και οχήματα. Η ανταπόκριση του κόσμου είναι μεγάλη, αφού το ποσοστό συλλογής ανακύκλωσης μπαταριών και ελαστικών αυτοκινήτων υπολογίζεται στο 95%.

Ανακύκλωση αντί για νέο ΧΥΤΑ
«Από το 1985 όλα τα αστικά απορρίμματα κατέληγαν στη χωματερή που είχε χωροτεθεί στην περιοχή Κοράκι, η οποία όμως γέμισε και έπρεπε να βρεθεί άλλη λύση», μας εξιστορεί ο κ. Αλμπανόπουλος. Ετσι, σε κοντινή απόσταση κατασκευάστηκε το 2009 ο νέος ΧΥΤΑ -στοίχισε 4 εκατ. ευρώ και χρηματοδοτήθηκε κατά 75% από το Ταμείο Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ενωσης-, που τηρεί όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές. «Πρέπει να περιορίσουμε στο ελάχιστο τα υλικά που φτάνουν εδώ. Το νησί μας είναι πυκνοκατοικημένο, δύσκολα θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε έναν νέο», υποστηρίζει ο αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος και Ποιότητας ζωής καθώς μας ξεναγεί στον ΧΥΤΑ.
Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να αντιληφθείς ότι εδώ ακολουθείται η νομοθεσία κατά γράμμα - αφού η συμπύκνωση και επικάλυψη των σκουπιδιών στο κοίλο κύτταρο γίνεται άμεσα με χώμα και ακριβώς από κάτω βρίσκεται ο βιολογικός καθαρισμός, όπου αποστραγγίζονται τα υγρά των σκουπιδιών.
Προκειμένου να αγγίξουν τους στόχους τους, οι υπεύθυνοι στον φορέα έχουν ενεργοποιήσει το ελληνικό... δαιμόνιο. «Για να πετύχει η ανακύκλωση χρειάζεται οικονομικό κίνητρο», ομολογεί ο αντιδήμαρχος, «γι' αυτό ζυγίζουμε τα λύματα που φτάνουν εδώ και χρεώνουμε ανάλογα τον κάθε δήμο!». Κάτι παρόμοιο γίνεται και με τα οικοδομικά απόβλητα, τα μπάζα, η σωστή διαχείριση των οποίων στη χώρα μας εκκρεμεί εδώ και χρόνια! Οποιος, επομένως, εναποθέτει οικοδομικά υλικά στον ΧΥΤΑ, καλείται να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη. «Είναι εντυπωσιακό ότι το μέτρο έχει συμβάλει σημαντικά στη μείωση των μπάζων», καταλήγει ο κ. Αλμπανόπουλος.

«Μπροστάρης» ένας ιερέας
Φαίνεται ότι ο κ. Αλμπανόπουλος βρήκε ένα εύφορο έδαφος για να «καλλιεργήσει» την οικολογική διαχείριση των απορριμμάτων. Στο νησί λειτουργούσε ήδη σύστημα ανακύκλωσης στο Δήμο Ποσειδωνίας, ενώ και ιδιώτες είχαν δραστηριοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια. Πρωτοπόρος στον τομέα είναι, χρόνια τώρα, ο καθολικός εφημέριος, ο παπα-Αντώνιος, ο οποίος ανακυκλώνει από το 1973(!). «Τα κίνητρά μου ήταν οικονομικά και οικολογικά. Στόχος μου ήταν να κτίσω μια ενοριακή αίθουσα και αναζητούσα πόρους», προσθέτει ο ηλικιωμένος κληρικός, ο οποίος για περίπου 36 χρόνια έκανε ανακύκλωση - αρχικά για χαρτί και χαρτόνι, αργότερα γυαλί και αλουμίνιο.
Τους τόνους χαρτιού τους διοχέτευε στη χαρτοβιομηχανία Softex. «Ενημέρωνα τον κόσμο μέσω της ενοριακής μας εφημερίδας, ενώ καθώς δίδασκα Θρησκευτικά στο σχολείο, ενεθάρρυνα τους μαθητές να φέρνουν στο τέλος της σχολικής χρονιάς για ανακύκλωση τα βιβλία τους και ό,τι άλλο μάζευαν: εφημερίδες, περιοδικά κ.ά. Διέθετα μόνο μία αποθήκη, όπου συνέλεγα το υλικό, και έναν δεματοποιητή». Το όλο εγχείρημα στηρίχθηκε στον εθελοντισμό.
«Ολοι δούλευαν αφιλοκερδώς», περιγράφει ο παπα-Αντώνιος, «ακόμα και το φορτηγό που πήγαινε το χαρτί στην Αθήνα». Σύμπτωση ότι, μόλις ο δραστήριος ιερέας αποφάσισε να σταματήσει, τη σκυτάλη πήρε ο δήμος. «Είχαμε φτάσει στο σημείο να ανακυκλώνουμε 50 τόνους γυαλί, 3 τόνους αλουμίνιο το χρόνο και 3 τόνους χαρτί ανά δύο μήνες· δεν είναι άσχημα, ε;» λέει με καμάρι ο πολυπράγμων κληρικός. «Στην αρχή ήταν δύο διαδρομές το χρόνο, ενώ πριν σταματήσουμε είχαμε φτάσει τις δέκα».

ΤΙ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΥΝ
Οι ειδικοί κάδοι ανακύκλωσης, μεγέθους 2,5 κυβικών λίτρων, χωρίζονται στα εξής χρώματα ανάλογα με τη χρήση τους:

• Κίτρινο για χαρτί και χαρτόνι
• Μπλε για γυαλί και γυάλινα μπουκάλια
• Ασημί για πλαστικό, αλουμίνιο, σίδηρο, συσκευασίες τετραπάκ
• Kόκκινο για χρησιμοποιημένο μαγειρικό λάδι
• Πράσινο για ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές

Ιnfo
Ο ΕΦΔΣΑ Σύρου ιδρύθηκε τον Απρίλιο 2007 με τη σύμπραξη των τριών δήμων του νησιού και με σκοπό τη διαχείριση του υπό κατασκευήν Χώρου Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) και την ανάπτυξη συστημάτων ανακύκλωσης υλικών. Πληροφορίες: Τ 22810-98.257, http://www.syrosrecycle.gr/

Διαβάστε περισσότερα » "Σύρος: Το νησί της ανακύκλωσης"

Οι Έλληνες της Φλόριδας στο BBC: "κρατάμε τις ρίζες και την παράδοση μας" αλλά πως αισθάνονται...

Αφιέρωμα στους Έλληνες του Tarpon Springs στην πολιτεία της Φλόριδας, το μέρος που ζει το μεγαλύτερο ποσοστό Ελληνοαμερικανών από οποιαδήποτε άλλη πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών, με το 75% των κατοίκων να μιλούν ελληνικά, κάνει σε εκτενές ρεπορτάζ το ειδησεογραφικό τηλεοπτικό δίκτυο BBC
. Ο δημοσιογράφος Andy Gallacher εξηγεί πώς η ελληνική γλώσσα, οι παραδόσεις και η θρησκευτική πίστη διατηρείται σε μια περιοχή που έλληνες και ελληνοαμερικανοί αποτελούν το κυρίαρχο στοιχείο εδώ και δεκαετίες. «δεν έχουμε χάσει τις ρίζες μας» λέει ο Γιώργος Μπιλίρης, σφουγγαράς στο επάγγελμα, τονίζοντας ότι «αν δεν ξέρεις από πού προέρχεσαι, δεν ξέρεις πού πας». Οι πρώτοι έλληνες στην περιοχή, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του έγκυρου ειδησεογραφικού δικτύου, έφτασαν στην περιοχή το 1880 και εργάστηκαν στα σφουγγάρια, με το ρόλο της οικογένειας και της Εκκλησίας να διατηρείται για πάνω από 4 γενιές. Όσο για τους νεότερους Ελληνοαμερικανούς, ο δημοσιογράφος Andy Gallacher διαπιστώνει ότι οι νέοι επιχειρηματίες απεικονίζουν το σύγχρονο, έχοντας φοιτήσει στα αμερικανικά πανεπιστήμια, συνεχίζουν την οικογενειακή επιχείρηση.

http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/08/bbc.html

Διαβάστε περισσότερα » "Οι Έλληνες της Φλόριδας στο BBC: "κρατάμε τις ρίζες και την παράδοση μας" αλλά πως αισθάνονται..."

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πολύ άσχημη πόλη. Βία, εγκλήματα, κυκλοφοριακό, ατυχήματα, ναρκωτικά, βρωμιά και γκρίζοι δυστυχισμένοι πολίτες. Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, είχε έξι μύρια κατοίκους που είχαν παραδοθεί εντελώς στην μαυρίλα. Ένα πρωί, ο διευθυντής του Πανεπιστημίου της πόλης... που ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, εκεί που πήγαινε στη δουλειά του και βλέποντας την κατάντια της πόλης του, πήρε μια πολύ κουφή απόφαση. Δήλωσε την παραίτησή του στο Πανεπιστήμιο, λέγοντας πως ήθελε να διευρύνει την διδασκαλία του και στα έξι εκατομμύρια κατοίκους. Στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, ο καθηγητής αυτός ήταν γνωστός για τους περίεργους τρόπους διδασκαλίας του. Για παράδειγμα, μια φορά που επικρατούσε χάβρα στο μάθημα, κατάφερε να επαναφέρει την τάξη κατεβάζοντας τα βρακιά του. Γενικά δηλαδή, εφεύρισκε αστείους και εντελώς ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει το σκοπό του και περιέργως, πάντα τα κατάφερνε.
Για την προεκλογική καμπάνια του λοιπόν, φόρεσε μια στολή σούπερμαν, αυτοχρίστηκε "υπερπολίτης" και αμολύθηκε στους δρόμους βάζοντας ταυτόχρονα υποψηφιότητα για δήμαρχος. Έφερε πολύ γέλιο στον κόσμο αλλά επειδή όπως έλεγαν, είχε αρκετά ειλικρινή φάτσα, τον ψήφισαν. Ο καινούργιος δήμαρχος όμως δεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να προσλάβει 20 μίμους και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης. Η δουλειά τους ήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Σιγά, θα μου πείτε. Οι πολίτες όμως (που εννοείται στα τέτοια τους οι κανόνες οδικής συμπεριφοράς), άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί αποδείχτηκε πως τους πείραζε πολύ περισσότερο η δημόσια κοροιδία, παρά τα πρόστιμα. Αμέσως μετά, βγήκε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και έκανε ντους κατατσίτσιδος live, κλείνοντας την παροχή νερού ενώ σαπουνιζόταν, για να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να εξοικονομούν νερό. Και βουαλά! Η κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε.
Όρισε Ημέρα Γυναίκας όπου οι άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκες θα έβγαιναν βόλτα στην πόλη. Αυτό, ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος τα βράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες σχεδόν ποτέ ως τότε. 700.000 γυναίκες γέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας ήταν γυναίκα εκείνο το βράδι. Το καλύτερο; Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με up και down για να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις πράξεις των συμπολιτών τους. Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να το ξεφτιλίσουν δεόντως αλλά όλως περιέργως, ειρηνικά. Το ομαδικό κράξιμο ήταν ό,τι έπρεπε τελικά.
Γενικώς σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε τί που ήθελε να πετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στο προσωπικό του γραφείο μάλιστα) όποιος πολίτης συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό ταξιτζή. Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζίδων που ο δήμαρχος ονόμασε Ιππότες της Ζέβρας (αχαχχχ) και είχαν την προσωπική του υποστήριξη. Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να δώσουν παραπάνω χρήματα (!) στο δημοτικό ταμείο. Φυσικά και μάζεψε χρήματα. Τέλος, προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, ζωγράφισε αστέρια σε κάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα εξαιρετικά έξυπνο γιατί το αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα σοκαριστικό.
Όχι, δεν είναι παραμύθι. Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, τον δήμαρχο της Μποκοτά το 1993. Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος αυτός δήμαρχος, ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το κοινωνικό του πείραμα. Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει δύναμη αρκεί να καταφέρεις να τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και της δημιουργικότητας. Μόνο έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγες.

http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/08/blog-post_7950.html

Διαβάστε περισσότερα » "ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ"

«Διαβούλευση» για «φίμωτρο» στο Ίντερνετ

Η δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια, δημοσιογράφου και εμπνευστή του blog troktiko, έφερε ξανά στο προσκήνιο μια μείζονος σημασίας συζήτηση που αφορά τον ρόλο που διαδραματίζουν τα ιστολόγια στην Ελλάδα. Από την άλλη, το γεγονός αυτό στάθηκε η ευκαιρία που έψαχνε απεγνωσμένα η κυβέρνηση ώστε να επιβάλει το δικό της status quo στην ελληνική κοινότητα των blog.

Συγκεκριμένα, ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης έχει στα σκαριά μια συνολική νομοθετική ρύθμιση, η οποία όχι μόνο θα επιχειρεί να βάλει κανόνες λειτουργίας, αλλά θα προσπαθεί να... αστυνομεύει ιστολόγια και ιστοσελίδες.

Το νομοσχέδιο αναμένεται να τεθεί σε διαβούλευση αμέσως μετά το καλοκαίρι και στον διάλογο θα συμμετέχουν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς: Η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου των Επικοινωνιών, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, ο Συνήγορος του Πολίτη, καθώς και bloggers. Κύκλοι του υπουργείου εκτιμούν ότι οι περισσότεροι χρήστες του διαδικτύου στη χώρα μας επιθυμούν να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο λειτουργίας και κανόνων (εμείς δεν παίρνουμε και όρκο...) στην μπλογκόσφαιρα.

Αμέσως μετά το τέλος του διαλόγου, ο οποίος θα γίνει διαδικτυακά αλλά και «ζωντανά», το αργότερο μέχρι το τέλος του χρόνου δηλαδή, το τελικό σχέδιο νόμου θα κατατεθεί στη Βουλή.

«Ας καούν και τα χλωρά»

Μπορεί στην κυβέρνηση να τονίζουν ότι το επικείμενο σχέδιο νόμου έρχεται να βάλει μια «τάξη» στο... ξέφραγο αμπέλι του διαδικτύου και ότι θα διασφαλίζονται τα δικαιώματα όσων γράφουν σε ιστολόγια, ωστόσο δεν είναι λίγοι αυτοί που εκτιμούν ότι πίσω από αυτή την πρωτοβουλία της κυβέρνησης κρύβονται... πονηροί σκοποί. Για την ακρίβεια, πολλοί είναι αυτοί που τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση επειδή θα απαλλαγούν από... κακούς βραχνάδες.

Με λίγα λόγια το νομοσχέδιο βαδίζει στη λογική του «μαζί με τα ξερά ας καούν και τα χλωρά», αφού, στην προσπάθεια του υπουργείου να περιοριστούν οι ανώνυμες δυσφημιστικές επιθέσεις μέσω ιστοσελίδων, θα «καούν» και οι εκατοντάδες αδέσμευτες φωνές που σχολιάζουν τα κακώς κείμενα της επικαιρότητας, όπως επίσης και το... ποιόν της κυβέρνησης.

Όπως είναι φυσικό, οι άνθρωποι του ΛΑΟΣ είναι μεταξύ αυτών που χαμογελούν από αυτή την εξέλιξη, αφού ένας από τους ιστότοπους που φωτογραφίζονται στην επικείμενη νομοθετική ρύθμιση είναι το ενοχλητικό γι’ αυτούς Athens Indymedia. Άλλωστε δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος από τότε που το κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη απέστειλε εξώδικο προς το «Εθνικό Δίκτυο Έρευνας & Τεχνολογίας Α.Ε.» (ΕΔΕΤ), στου οποίου τους server έτρεχε το ελληνικό Indymedia.

Η αλήθεια είναι ότι το διαδίκτυο και η μπλογκόσφαιρα είναι χώροι με πολύ μικρή ηλικία ζωής στην Ελλάδα και κατά συνέπεια είναι, σε έναν βαθμό, λογικό να επικρατεί χάος. Οι χρήστες του διαδικτύου όμως χρειάζονται το... στοργικό χέρι της κυβέρνησης για να τους προστατεύει ή θα βρουν μόνοι τους τρόπους για να ρυθμιστεί και να μπει σε τάξη ο δημοκρατικότερος θεσμός στον πλανήτη;

Πάντως η κυβέρνηση, εκτός από τους εξαγριωμένους μπλόγκερ, θα έχει να αντιμετωπίσει και τους φραγμούς που βάζει η Google, η οποία δεν προβλέπεται να αφήσει την ελληνική κυβέρνηση – και κάθε κυβέρνηση – να ασκήσει έλεγχο και να προσδιορίσει τους διαχειριστές των blogs. Και αυτό διότι η πλατφόρμα Blogspot, πάνω στην οποία βασίζονται τα περισσότερα ιστολόγια, είναι ένας από τους πιο κερδοφόρους τομείς της εταιρείας.

Φαντάζεστε τι θα σήμαινε για την εταιρεία μια μαζική εγκατάλειψη της πλατφόρμας της, όχι μόνο στο οικονομικό, αλλά και στο επίπεδο του παγκόσμιου πρεστίζ της;

Αρχή από τον Σανιδά


Η προσπάθεια χειραγώγησης και ελέγχου blogs και ιστοσελίδων δεν είναι νέο φρούτο. Πρώτος διδάξας είναι ο πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς, ο οποίος, με τις εγκυκλίους και τις γνωμοδοτήσεις του, ζητούσε από τις εταιρείες - παρόχους ;ίντερνετ στην Ελλάδα στοιχεία και πληροφορίες για ιδιοκτήτες και διαχειριστές ιστοσελίδων εις βάρος των οποίων είχαν κατατεθεί μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση.

Σε αυτό το υπερσυντηρητικό σύμπλεγμα δικαστών και κομμάτων που ζητούσαν την άρση του προσωπικού απορρήτου των χρηστών αντιτάχθηκε η ΑΔΑΕ, η οποία επικαλέστηκε την ευρωπαϊκή νομοθεσία και επέμεινε ότι τα στοιχεία που ζητούσαν οι αρχές ανήκουν στον πυρήνα της προστατευόμενης από το Σύνταγμα νομοθεσίας και δεν μπορούν να δοθούν δίχως να τηρηθούν οι συνταγματικές και νομικές διαδικασίες.

Ο μόνος λόγος που θα μπορούσε να δικαιολογηθεί μια ενδεχόμενη άρση του απορρήτου είναι κάποιο πολύ σοβαρό έγκλημα και προϋπόθεση αποτελεί το να αποφασίσουν είτε το συμβούλιο πλημμελειοδικών είτε ο εισαγγελέας εφετών.

Δύο στρατόπεδα στην Ευρώπη


Η μάχη για τον έλεγχο του διαδικτύου, τη δεδομένη χρονική συγκυρία, αποτελεί ένα πανευρωπαϊκό θέμα. Τόσο σε επίπεδο Ευρωκοινοβουλίου, όσο και σε επίπεδο κρατών, έχουν περάσει νόμοι οι οποίοι είτε είναι φιλικά διακείμενοι προς τους bloggers είτε τους διώκουν απροκάλυπτα.

Μόλις πέρυσι ψηφίστηκε στην Ευρωβουλή το περιβόητο «Telecom Package», ένας νόμος «πασπαρτού», ο οποίος μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο για το παράνομο downloading (αυτός άλλωστε ήταν ο αρχικός προορισμός του), αλλά και για διαφόρων άλλων ειδών... παρανομίες (και ο νοών νοείτω...).

Όσον αφορά το διακρατικό επίπεδο, αυτή τη στιγμή έχουν διαμορφωθεί δύο αντιμαχόμενες πλευρές:

* Από τη μία η Ιταλία, όπου η κεντροδεξιά του Μπερλουσκόνι επιχείρησε να περάσει έναν αντίστοιχο νόμο «φίμωτρο» για τα blogs και υποχώρησε κάτω από την πίεση των διαδηλώσεων, με αποτέλεσμα να αναβληθεί η ψήφισή του για τον Σεπτέμβριο.

* Από την άλλη η Φινλανδία, όπου εγκρίθηκε ένα νομοσχέδιο που δεν επιτρέπει τη δίωξη bloggers για ό,τι γράφουν ή αναρτούν, ενώ απαγορεύει τη μήνυση ή αγωγή ακόμη κι αν δημοσιοποιήσουν απόρρητα στρατιωτικά έγγραφα.

Μάλιστα, εάν κάποιος καταθέσει μήνυση ή αγωγή εναντίον blog ή blogger, δίνεται αυτοδίκαια το δικαίωμα στον θιγόμενο να τον μηνύσει για προσπάθεια φίμωσης της ελεύθερης διακίνησης πληροφοριών!

http://topontiki.gr/Articles/view/8593

Διαβάστε περισσότερα » "«Διαβούλευση» για «φίμωτρο» στο Ίντερνετ"

Υποχρεωτική η Τούρκικη γλώσσα στα Ελληνικά σχολεία;

ΦΕΚ Τουρκική Γλώσσα. Σας φαίνεται ασήμαντο το ότι σε 15-20 χρόνια όλα τα Ελληνόπουλα δεν θα μπορούν να περάσουν στο λύκειο αν δεν γνωρίζουν καλά την Τουρκική; Στην Δικονομία μας η σιωπή θεωρείται συναίνεση…
Νομίζετε ότι με την σιωπή μας, δικαιούμεθα να δώσουμε στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας τέτοιο μέλλον; Κάθε λαός έχει τους αρχηγούς που του αξίζουν. Δεν θα γράψω άλλα σχόλια διότι θα είναι προσωπικά. Τα συμπεράσματα είναι δικά σας, και αν δεν συμφωνείτε με αυτήν την απόφαση του υπουργείου εθνικής παιδείας (και του παιδαγωγικού ινστιτούτου) προωθήστε αυτό το μήνυμα. Αν πάλι σας είναι αδιάφορο, απλά αγνοήστε το.


Μόνο μία τελευταία παρατήρηση:
Αν πείτε κι εσείς (όπως κι εγώ) Μπα, αποκλείεται… υπερβολές… Ένα απλό τηλεφώνημα στο Εθνικό τυπογραφείο, το επίσημο όργανο του κράτους, θα σας πείσει !

ΦΕΚ Τουρκική Γλώσσα
Όταν το διάβασα κάπου είπα: υπερβολές. Αποκλείεται προφανώς αναφέρεται μόνον στην Θράκη, και θα πρέπει να διορθώσουν τα σχόλιά τους…
Και για να είμαι 100% σίγουρος, παρήγγειλα το πρωτότυπο από το Εθνικό Τυπογραφείο (Μπορείτε να το λάβετε κι εσείς, τηλεφωνικά, ή Fax κ.τ.λ. για να διαπιστώσετε κι εσείς του λόγου το αληθές. Θα σας έλθει το πλήρες φύλλο, 20 σελίδες, περίπου 7 Ευρώ, με αντικαταβολή.)

ΦΕΚ Αρ. Φύλλου 867, 10 Ιουλίου 2006
Το διάβασα πολύ προσεκτικά. Πουθενά δεν αναφέρεται η εφαρμογή της αποφάσεως αυτής σε κάποια περιοχή ή νομό. Είναι Πανελλαδική, και ισχύει από τον προηγούμενο χρόνο (!!!) Από της δημοσιεύσεως στην Εφημερίδα. της Κυβερνήσεως.

Ούτε αναφέρεται ότι η εκμάθηση της Τουρκικής θα είναι προαιρετική. (Παρακαλώ πάρτε και διαβάστε το πλήρες ΦΕΚ)

Τα ΜΜΕ σιωπούν.
Όλα τα κόμματα της παρούσας Βουλής το αποσιωπούν.
ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ ?

Ειδικά όταν οι Εγγλέζοι απαιτούν στα σχολεία τους τα Αρχαία Ελληνικά.
Σε 13 δημοτικά σχολεία της Οξφόρδης, θα αρχίσουν να διδάσκονται αρχαία Ελληνικά, καθώς κρίθηκε ότι βοηθούν τα παιδιά στην κατανόηση της μητρικής τους γλώσσας. Οι υπεύθυνοι εκπαίδευσης των σχολείων αποφάσισαν να εντάξουν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα της επόμενης χρονιάς το μάθημα των αρχαίων Ελληνικών γιατί πιστεύουν ότι έτσι οι μαθητές θα βελτιώσουν τα Αγγλικά τους.

http://miastala.com/

Διαβάστε περισσότερα » "Υποχρεωτική η Τούρκικη γλώσσα στα Ελληνικά σχολεία;"

Το σύστημα είμαι ΕΓΩ...

Μ ΄ αυτή τη ζέστη, βλαστήμησα την τύχη μου που είμαι υποχρεωμένη να μείνω στην Αθήνα. Εκανα αντίσταση στο κλιματιστικό μου .Το έκλεισα πήρα τον παγωμένο καφέ μου και βγήκα στην βεράντα μαζί με την χελώνα που έχει αποκτήσει τις ταχύτητες της γάτας από τη ζέστη και το καναρίνι της Οντέτ να ξελαρυγγιάζεται μόλις μ΄ είδε ....

προφανώς ξημέρωμα να του κάνω παρέα. Σερφάρισα στο Ιντερνετ έπεσα σ΄ υπέροχες παραλίες και από δημοσιογραφική διαστροφή πέρασα στις ενημερωτικές σελίδες. Διαρρήξεις ,κλοπές εγκλήματα, φοροφυγάδες παιδική πορνογραφία. Γκέτο στο κέντρο της Αθήνας από λαθρομετανάστες, εισβολές στα σπίτια ηλικιωμένων. Και ο θάνατος να παραμονεύει τις νεαρές ηλικίες που καβαλάνε το όνειρο με μια μηχανή ή μ ΄ ένα αυτοκίνητο που στουκάρει σε τοίχους και κολόνες. Η ανασφάλεια στο κόκκινο. Και τα σύνηθες ερωτήματα και οι συνηθισμένες απαντήσεις, που είναι βρε παιδί μου η αστυνομία; Μα να η αστυνομία τους συλλαμβάνει, οι νόμοι μας όμως διάτρητοι τους δίνει το δικαίωμα να είναι ελεύθεροι και αυτοί συνεχίζουν να κλέβουν να τραυματίζουν να σκοτώνουν. Ποιοί είναι τέλος πάντων αυτοί που οπλίζονται με καλάσνικωφ και μπαίνουν στα σπίτια μας στις επιχειρήσεις μας και μας κατακλέβουν; Που όταν τους πιάνουν και μετά από λίγο καιρό βγαίνουν γίνονται χειρότεροι;

Εμείς. Μου ήρθε αυθόρμητα η σκέψη. Εμείς είμαστε οι ένοχοι, εμείς τους οπλίζουμε, τους εκμαυλίζουμε τους ωθούμε σε μια κοινωνία που τα δίνει τόσο εύκολα όλα. Σε μια κοινωνία που δεν έχει πρότυπα, δεν έχει αγώνες, δεν έχει ποιητές . Σε μια κοινωνία που ξέρουμε τι γίνεται στις φυλακές στα αναμορφωτήρια σε κάθε είδους σωφρονιστήρια και δεν μας καίγεται καρφάκι. EΓΩ φταίω, που άφησα τις παιδικές μου αλάνες ,το Μεταξουργείο, τη Πλατεία Βικτωρίας που μύριζαν γιασεμί και βασιλικό να γίνεται τόπος μαρτυρίου για κατοίκους και μετανάστες. Βλαστήμησα τον ευατό μου που ξέμεινα στην Αθήνα και δεν ευλόγησα την τύχη μου που μπορώ να είμαι στην βεράντα μου να πίνω τον καφέ μου. να κάνω κριτική για το σύστημα –ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΈΧΩ- και ν΄ αποφεύγω τη σκέψη ότι σ΄ ένα αναμορφωτήριο κάποιο παιδί ΒΙΑΖΕΤΑΙ, αυτή τη ΣΤΙΓΜΗ. Κάποιος στη φυλακή βογκάει, δεν αναπνέει διαμαρτύρεται στους τοίχους και σπάει στο ξύλο τον διπλανό του και αύριο εμένα και εσάς γιατί θα τον έχω κάνει τέλειο εγκληματία στο εκπαιδευτήριο της κόλασης. , Γιατί προχωράω στην εκμηδένισή μου όχι γιατί σταμάτησα να φοβάμαι αλλά γιατί συνήθισα να φοβάμαι... Γιατί συνήθισα το πρόσωπο του τέρατος όπως έλεγε και ο μέγας Μάνος Χατζιδάκις.
newstrap

Διαβάστε περισσότερα » "Το σύστημα είμαι ΕΓΩ..."

Από την Λειψία του ’89 στην Ελλάδα του ’10.

Τους τελευταίους δραματικούς μήνες έχω διαβάσει έναν μεγάλο αριθμό άρθρων για την διαφθορά του μεταπολιτευτικού συστήματος της Ελλάδας και την απίστευτη ευκολία με την οποία το πολιτικό αυτό σύστημα κατεδάφισε και ξεπούλησε την χώρα μέσα σε λίγους μήνες.
Έχω την αίσθηση ότι όλοι γνωρίζουμε τα ίδια πράγματα και......ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
είμαστε κοινωνοί των ίδιων γεγονότων και της ίδιας πραγματικότητας.
Έχω την αίσθηση ότι όλοι γνωρίζουμε, αλλά ΔΕΝ γνωρίζουμε ότι και οι άλλοι γνωρίζουν!… Για αυτό είναι η στιγμή να μιλήσουμε για αυτό το ζήτημα, “μεταξύ” μας, 11 εκατομμύρια συμπολίτες (παρά κάτι ) που θέλουμε την Ελλάδα μας πίσω!


Και να μοιραστούμε την τεχνογνωσία που μπορεί να μας απαλλάξει σε ελάχιστο χρόνο από την κατοχή των δυνάμεων του Μνημονίου και των αμερικανο-ευρωπαίων σταθμαρχών που παίζουν τον ρόλο της κυβέρνησης.


Το κείμενο που ακολουθεί* αποτελεί το 1ο μέρος αυτής της τεχνογνωσίας.
Το 2ο ακολουθεί σε λίγες μέρες…
----------------------------------------------

*Αποδίδω τα εύσημα στον μεγάλο αμερικανό καθηγητή Clay Shirky, του οποίου μετέφρασα και παραθέτω αυτούσιο το παρακάτω 7ο κεφάλαιο του τελευταίου του βιβλίου Here Comes Everybody. Αποτελεί Βίβλο για τις δυνατότητες της κοινωνίας των πολιτών και της ισχύος των σύγχρονων εργαλείων κοινωνικής δικτύωσης που είναι διαθέσιμα, προσπελάσιμα και δωρεάν σε όλους μας.πηγή



“Here Comes Everybody


Κεφάλαιο 7


ΟΛΟΕΝΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ


Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι υιοθετούν απλά εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης, και καθώς αυτά τα εργαλεία επιτρέπουν όλο και ταχύτερη επικοινωνία, η ταχύτητα δράσης της ομάδας επίσης αυξάνεται, και καθώς το “περισσότερο” κάνει διαφορά, και το “ταχύτερο” κάνει διαφορά.


Η συλλογική δράση είναι διαφορετική από την ατομική δράση, και οι δυο δύσκολες στο να ξεκινήσουν, αφού ξεκινήσουν, είναι δύσκολες να σταματήσουν. Όπως το θέτει ο δικαστής Richard Posner, “Οι συνωμοσίες τιμωρούνται με ξεχωριστό τρόπο από τις ατομικές εγκληματικές ενέργειες, συχνά με την ίδια αυστηρότητα ακόμα και αν η συνωμοσία αποτύχει να επιτελέσει τον σκοπό της, γιατί μια ομάδα που επιδιώκει κάποιο παράνομο σκοπό είναι πιο επικίνδυνη από ένα άτομο που επιδιώκει τον ίδιο παράνομο σκοπό”. Αυτό είναι αλήθεια όχι μόνο σε σχέση με τις εγκληματικές προθέσεις. Οι ομάδες είναι σε θέση να ασκούν ένα διαφορετικό είδος δύναμης από ότι τα άτομα και όταν αυτή η δύναμη στρέφεται εναντίον ενός υφιστάμενου θεσμού, οι ομάδες δημιουργούν ένα διαφορετικό είδος απειλής.


Για να καταλάβετε τη διαφορά, μελετήστε τα γεγονότα του 1989 στην πόλη της Λειψίας της Ανατολικής Γερμανίας. Στις αρχές εκείνου του έτους μια χούφτα κατοίκων της Λειψίας ξεκίνησε διαμαρτυρίες κατά της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΛΔΓ), τοποθετώντας συχνά αυτές τις διαμαρτυρίες στη διάρκεια κάποιας υπάρχουσας εκδήλωσης (ενός μουσικού φεστιβάλ στο δρόμο, ενός πανηγυριού), που προσέφερε έναν τρόπο συνάθροισης μιας μάζας ανθρώπων χωρίς να προκαλέσει υποψίες. Στην αρχή οι διαμαρτυρίες ήταν μικρές – τον Ιανουάριο πεντακόσια άτομα συγκεντρώθηκαν και η κυβέρνηση συνέλαβε τα πενήντα. Αυτό ωστόσο δεν αποθάρρυνε τους διαδηλωτές. Όπως προχωρούσε η χρονιά, οι διαμαρτυρίες γίνονταν πιο τακτικές, λαμβάνοντας χώρα κάθε Δευτέρα. Καθώς η μια διαμαρτυρία διαδεχόταν την άλλη, περισσότεροι παρευρισκόμενοι συνειδητοποιούσαν ότι η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα να τους σταματήσει. Ως εκ τούτου, κάθε επόμενη Δευτέρα νέοι συμμετέχοντες προσχωρούσαν, κάτι το οποίο με τη σειρά του ενθάρρυνε ακόμη περισσότερους πολίτες.


Στην αρχή οι πορείες ήταν πολύ μικρές για να τις σταματήσει η κυβέρνηση χωρίς να φανεί υστερική και κάθε βδομάδα μεγάλωναν λιγάκι. Από την οπτική γωνία της κυβέρνησης, μια μικρή πορεία παραήταν μικρή για να παταχθεί και την επόμενη εβδομάδα μία ελαφρώς μεγαλύτερη διαδήλωση ήταν επίσης πολύ μικρή για να παταχθεί. Μόλις τον Σεπτέμβριο o Erich Honecker έδωσε την εντολή στις τοπικές αρχές να «καταπνίξουν αυτές τις εχθρικές δραστηριότητες εν τη γενέσει τους» και «να μην τους αφήσουν έδαφος μαζικότητας”. Ήταν πλέον πολύ αργά, οι διαμαρτυρίες είχαν προ πολλού μετατραπεί από μπουμπούκι σε πλήρες άνθος. Αυτό που ο Honecker δεν θα μπορούσε να γνωρίζει ήταν ότι η «βάση της μαζικότητας» δεν μετριόταν από τον αριθμό των συμμετεχόντων αλλά από τον αριθμό των ανθρώπων που κατανοούσαν ότι η διαμαρτυρία δεν τιμωρείτο. Η ιστορικός Susanne Lohmann αποκαλεί τις διαμαρτυρίες της Λειψίας έναν “καταρράκτη πληροφοριών”. Κάθε ένας από τους πολίτες της Λειψίας είχε ένα εσωτερικό κατώφλι πέρα από στο οποίο θα μπορούσε να προσχωρήσει σε μια διαμαρτυρία. Κάθε βδομάδα που η πορεία γινόταν χωρίς καταστολή ήταν επιπλέον απόδειξη ότι οι πορείες προσέφεραν διέξοδο στη δυσαρέσκεια τους, κάθε μια επιτυχημένη πορεία μείωνε τον φόβο που αισθανόταν ένα επιπλέον μέρος του πληθυσμού.


Οι στρατιωτικοί μιλούν συχνά για την έννοια της “αμοιβαίας συνειδητοποίησης”, που είναι η ικανότητα πολλών διαφορετικών ατόμων και ομάδων να αντιλαμβάνονται μια κατάσταση και να καταλαβαίνουν ποιος άλλος έχει την ίδια αντίληψη. Αν βλέπω μια φωτιά να ξεσπάει και βλέπω ότι και εσύ τη βλέπεις, μπορούμε πιο εύκολα να συντονίσουμε τις ενέργειές μας (εσύ τηλεφωνείς στο 199, εγώ αρπάζω τον πυροσβεστήρα), από ότι αν έχω να επιστήσω την προσοχή σου στη φωτιά. Η αμοιβαία αντίληψη επιτρέπει στις κατά τα άλλα ασυντόνιστες ομάδες να αρχίσουν να συνεργάζονται πιο γρήγορα και αποτελεσματικά


Αυτό το είδος της κοινωνικής συνείδησης έχει τρία επίπεδα: όταν “όλοι γνωρίζουν” κάτι, όταν “όλοι γνωρίζουν, ότι όλοι γνωρίζουν”, και όταν “όλοι γνωρίζουν, ότι όλοι γνωρίζουν, ότι όλοι γνωρίζουν”. Πολλοί άνθρωποι στη ΛΔΓ είχαν διαπιστώσει προσωπικά ότι η κυβέρνηση τους ήταν διεφθαρμένη και ότι η ζωή κάτω από αυτή την κυβέρνηση ήταν κακή. Αυτή είναι η συνθήκη του “όλοι γνωρίζουν”. Με την πάροδο του χρόνου πολλά από αυτά τα ίδια άτομα διαπίστωσαν ότι οι περισσότεροι από τους φίλους, τους γείτονες και τους συνεργάτες τους το γνώριζαν επίσης – “όλοι γνωρίζουμε, ότι όλοι γνωρίζουμε”. Στο σημείο αυτό το γενικό συναίσθημα ήταν πια πολύ διαδεδομένο, αλλά επειδή κανείς δεν μιλούσε για αυτό που όλοι γνώριζαν, το κράτος ποτέ δεν χρειάστηκε να απαντήσει με οποιονδήποτε επίσημο τρόπο.
Στο τέλος, οι άνθρωποι στη Λειψία μπορούσαν να βλέπουν τους άλλους να ενεργούν με βάση τη γνώση ότι η ΛΔΓ ήταν σάπια – “όλοι γνωρίζουν, ότι όλοι γνωρίζουν, ότι όλοι γνωρίζουν”. Αυτή η συλλογική συνειδητοποίηση είναι το αναγκαίο βήμα για πραγματική δημόσια (συλλογική) δράση – όταν οι άνθρωποι στους δρόμους της Λειψίας γνώριζαν το ίδιο πράγμα όπως και οι άνθρωποι που παρακολουθούσαν από τα παράθυρά τους.


Wir sind das Volk! "Εμείς είμαστε ο Λαός!"


Μέχρι τον Σεπτέμβρη του 1989 αυτή η πληροφορία είχε διαχυθεί από μια μικρή ομάδα σε μια μεγάλη και οι πορείες είχαν αυξηθεί κατά δεκάδες χιλιάδων ανθρώπων. Τον Οκτώβριο ο αριθμός τους αυξήθηκε σε περισσότερους από εκατό χιλιάδες. Την πρώτη Δευτέρα του Νοεμβρίου 400.000 άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους της Λειψίας. Μόλις η κυβέρνηση συνειδητοποίησε ότι η μπλόφα της είχε


ξεσκεπαστεί, κανείς από τον στρατό δεν ήταν πρόθυμος να στραφεί εναντίον τέτοιου αριθμού πολιτών. Και χωρίς μια αξιόπιστη απειλή θανάσιμης βίας για να στηριχθεί, η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας απλά κατέρρευσε.


ΤΩΡΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ!

Την επομένη αυτής της πρώτης διαμαρτυρίας του Νοεμβρίου, ολόκληρη η κυβέρνηση της Ανατολής Γερμανίας παραιτήθηκε. Δύο ημέρες αργότερα, ξεκίνησε η διάλυση του τείχους του Βερολίνου. Η ΛΔΓ είχε εκλείψει.



Το δίδαγμα μετά τη Λειψία για τους διαδηλωτές, είναι ότι πρέπει να διαμαρτύρονται με τρόπους με τους οποίους το κράτος δεν είναι πιθανό να εμπλακεί, και να διανέμουν ευρύτατα τεκμηρίωση (πειστήρια) των ενεργειών τους. Αν το κράτος δεν αντιδράσει, η τεκμηρίωση χρησιμεύει ως απόδειξη ότι η διαμαρτυρία είναι ασφαλής. Αν το κράτος αντιδράσει, τότε η τεκμηρίωση της καταστολής μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δημιουργήσει διεθνή κατακραυγή. Το μάθημα για τα καταπιεστικά καθεστώτα ήταν το αντίθετο: μην αφήνετε καμία τεκμηρίωση να βγει προς τα έξω. Αυτά τα δύο μαθήματα δημιουργούν ένα παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι μεταξύ διαδηλωτών και θεσμών υπό διαδήλωση, το οποίο συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Όπως και σε οτιδήποτε αφορά συντονισμένη δράση, τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης έχουν αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων σε αυτό το παιχνίδι.”


Παρακαλώ όσους φίλους θέλουν να βοηθήσουν τους συνανθρώπους μας να γνωρίσουν ότι όλοι γνωρίζουμε, ότι όλοι γνωρίζουμε, ας διαδώσουν ή αναπαράγουν το άρθρο…


Και ακόμα τους παρακαλώ να αναπτύξουν στα σχόλια παρακάτω τις εκτιμήσεις, προεκτάσεις και συσχετισμούς τους με τις σημερινές πραγματικές συνθήκες στην Ελλάδα.

http://cretanpatriot.blogspot.com/2010/08/50.html

Διαβάστε περισσότερα » "Από την Λειψία του ’89 στην Ελλάδα του ’10."

Τί έλεγε ο Θουκυδίδης για περιόδους κρίσης όπως η σημερινή

Κάντε τον κόπο να διαβάσατε το παρακάτω απόσπασμα του Θουκυδίδη και δείτε πόσο αναλυτικοί και σκεπτόμενοι ήταν οι άνθρωποι.
Αυτές τις αναλύσεις που έγιναν πριν 2.500 χρόνια τις διδάσκονται ακόμα σαν τις πρώτες κοινωνιολογικές αναλύσεις και τα κείμενα του Θουκυδίδη αποτελούν εγχειρίδια στρατηγικής για όλες τις στρατιωτικές σχολές. Πλην των ελληνικών φυσικά που μας έχει φάει ο ψευτο-προοδευτισμός και κοιτάξτε πού βρεθήκαμε...
ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ
Βιβλίο 3. Κεφάλαιο 82
Για όσα έγιναν, γίνονται και θα γίνουν…
1. Σ’ αυτές τις ακρότητες έφτασε ο εμφύλιος πόλεμος και προκάλεσε μεγάλη εντύπωση, γιατί ήταν ο πρώτος που έγινε. Αργότερα μπορεί να πει κανείς ότι ολόκληρος ο Ελληνισμός συνταράχτηκε, γιατί παντού σημειώθηκαν εμφύλιοι σπαραγμοί. Οι δημοκρατικοί καλούσαν τους Αθηναίους να τους βοηθήσουν και οι ολιγαρχικοί τους Λακεδαιμόνιους. όσο διαρκούσε η ειρήνη δεν είχαν ούτε πρόφαση, αλλά ούτε και την διάθεση να τους καλέσουν για βοήθεια. Με τον πόλεμο, όμως καθεμιά από τις αντίπαλες πολιτικές παρατάξεις μπορούσε εύκολα να βρη ευκαιρία να προκαλέσει εξωτερική επέμβαση για να καταστρέψει τους αντιπάλους της και να ενισχυθεί η ίδια για ν’ ανατρέψει το πολίτευμα.
2. Οι εμφύλιες συγκρούσεις έφεραν μεγάλες κι αμέτρητες συμφορές στις πολιτείες, συμφορές που γίνονται και θα γίνονται πάντα όσο δεν αλλάζει η φύση του ανθρώπου, συμφορές που μπορεί να είναι βαρύτερες ή ελαφρότερες κι έχουν διαφορετική μορφή ανάλογα με τις περιστάσεις. Σε καιρό ειρήνης και όταν ευημερεί ο κόσμος και οι πολιτείες, οι άνθρωποι είναι ήρεμοι γιατί δεν τους πιέζουν ανάγκες φοβερές. Αλλ’ όταν έρθει ο πόλεμος που φέρνει στους ανθρώπους την καθημερινή στέρηση, γίνεται δάσκαλος της βίας κι ερεθίζει τα πνεύματα του πλήθους σύμφωνα με τις καταστάσεις που δημιουργεί.
3. Ο εμφύλιος πόλεμος, λοιπόν, μεταδόθηκε από πολιτεία σε πολιτεία. Κι όσες πολιτείες έμειναν τελευταίες, έχοντας μάθει τι είχε γίνει αλλού, προσπαθούσαν να υπερβάλουν σ’ επινοητικότητα, σε ύπουλα μέσα και σε ανήκουστες εκδικήσεις.
4. Για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και την σημασία των λέξεων. Η παράλογη τόλμη θεωρήθηκε ανδρεία και αφοσίωση στο κόμμα, η προσωπική διστακτικότητα θεωρήθηκε δειλία που κρύβεται πίσω από εύλογες προφάσεις και η σωφροσύνη προσωπίδα της ανανδρείας. Η παραφορά θεωρήθηκε ανδρική αρετή, ενώ η τάση να εξετάζονται προσεκτικά όλες οι όψεις ενός ζητήματος θεωρήθηκε πρόφαση για υπεκφυγή.
5. Όποιος ήταν έξαλλος γινόταν ξακουστός, ενώ όποιος έφερνε αντιρρήσεις γινόταν ύποπτος. Όποιον επινοούσε κανένα τέχνασμα και πετύχαινε, τον θεωρούσαν σπουδαίο, κι όταν υποψιαζόταν σύγκαιρα και φανέρωνε τα σχέδια του αντιπάλου, τον θεωρούσαν ακόμα πιο σπουδαίο. Ενώ όποιος ήταν αρκετά προνοητικός, ώστε να μην χρειαστούν τέτοια μέσα, θεωρούσαν ότι διαλύει το κόμμα και ότι είναι τρομοκρατημένος από την αντίπαλη παράταξη. Με μια λέξη, όποιος πρόφταινε να κάνη κακό πριν από τον άλλον, ήταν άξιος επαίνου, καθώς κι εκείνος που παρακινούσε στο κακό όποιον δεν είχε σκεφτεί να το κάνει.
6. Αλλά και η συγγένεια θεωρήθηκε χαλαρότερος δεσμός από την κομματική αλληλεγγύη, γιατί οι ομοϊδεάτες ήσαν έτοιμοι να επιχειρήσουν οτιδήποτε, χωρίς δισταγμό, και τούτο επειδή τα κόμματα δεν σχηματίστηκαν για να επιδιώξουν κοινή ωφέλεια με νόμιμα μέσα, αλλά, αντίθετα, για να ικανοποιήσουν την πλεονεξία τους παρανομώντας. Και η μεταξύ τους αλληλεγγύη βασιζόταν περισσότερο στην συνενοχή τους παρά στους όρκους τους στους θεούς.
7. Τις εύλογες προτάσεις των αντιπάλων τις δέχονταν με υστεροβουλία και όχι με ειλικρίνεια για να φυλαχτούν από ένα κακό αν οι άλλοι ήταν πιο δυνατοί. Και προτιμούσαν να εκδικηθούν για κάποιο κακό αντί να προσπαθήσουν να μην το πάθουν. Όταν έκαναν όρκους για κάποια συμφιλίωση, τους κρατούσαν τόσο μόνο όσο δεν είχαν την δύναμη να τους καταπατήσουν, μη έχοντας να περιμένουν βοήθεια από αλλού. Αλλά μόλις παρουσιαζόταν ευκαιρία, εκείνοι που πρώτοι είχαν ξαναβρεί το θάρρος τους, αν έβλεπαν ότι οι αντίπαλοί τους ήσαν αφύλαχτοι, τους χτυπούσαν κι ένοιωθαν μεγαλύτερη χαρά να τους βλάψουν εξαπατώντας τους, παρά χτυπώντας τους ανοιχτά. Θεωρούσαν ότι ο τρόπος αυτός όχι μόνο είναι πιο ασφαλής αλλά και βραβείο σε αγώνα δόλου. Γενικά είναι ευκολότερο να φαίνονται επιδέξιοι οι κακούργοι, παρά να θεωρούνται τίμιοι όσοι δεν είναι δόλιοι. Οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να κάνουν το κακό και να θεωρούνται έξυπνοι, παρά να είναι καλοί και να τους λένε κουτούς.

8. Αιτία όλων αυτών είναι η φιλαρχία που έχει ρίζα την πλεονεξία και την φιλοδοξία που έσπρωχναν τις φατρίες ν’ αγωνίζονται με λύσσα. Οι αρχηγοί των κομμάτων, στις διάφορες πολιτείες, πρόβαλλαν ωραία συνθήματα. Ισότητα των πολιτών από την μια μεριά, σωφροσύνη της αριστοκρατικής διοίκησης από την άλλη. Προσποιούνταν έτσι ότι υπηρετούν την πολιτεία, ενώ πραγματικά ήθελαν να ικανοποιήσουν προσωπικά συμφέροντα και αγωνίζονταν με κάθε τρόπο να νικήσουν τους αντιπάλους τους. Τούτο τους οδηγούσε να κάνουν τα φοβερώτερα πράγματα επιδιώκοντας να εκδικηθούν τους αντιπάλους τους, όχι ως το σημείο που επιτρέπει η δικαιοσύνη ή το συμφέρον της πολιτείας, αλλά κάνοντας τις αγριότερες πράξεις, με μοναδικό κριτήριο την ικανοποίηση του κόμματός τους. Καταδίκαζαν άνομα τους αντιπάλους τους ή άρπαζαν βίαια την εξουσία, έτοιμοι να κορέσουν το μίσος τους. Καμιά από τις δύο παρατάξεις δεν είχε κανέναν ηθικό φραγμό κι εκτιμούσε περισσότερο όσους κατόρθωναν να κρύβουν κάτω από ωραία λόγια φοβερές πράξεις. Όσοι πολίτες ήταν μετριοπαθείς θανατώνονταν από την μια ή την άλλη παράταξη, είτε επειδή είχαν αρνηθεί να πάρουν μέρος στον αγώνα είτε επειδή η ιδέα και μόνο ότι θα μπορούσαν να επιζήσουν προκαλούσε εναντίον τους τον φθόνο.(Μετάφραση: Άγγελος Βλάχος)

Διαβάστε περισσότερα » "Τί έλεγε ο Θουκυδίδης για περιόδους κρίσης όπως η σημερινή"

Ανησυχία για τις αυτοκτονίες-Έχει σχεδόν τριπλασιαστεί ο αριθμός των αυτοκτονιών στην Ελλάδα

Έχει διπλασιαστεί αν όχι τριπλασιαστεί ο αριθμός των αυτοκτονιών στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία ΜΚΟ η οποία εργάζεται υπό την αιγίδα του υπουργείου Υγείας. Ιδιαίτερα ευάλωτοι οι άνδρες ηλικίας από 35 έως 55 ετών..Ιδιαίτερη ανησυχία αν όχι φόβο προκαλούν τα στοιχεία της ΜΚΟ Κλίμακα η οποία διαθέτει την τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης – παρέμβασης για την αυτοκτονία.

Όπως αναφέρεται στο εκτενές ρεπορτάζ της εφημερίδας “ Καθημερινή” οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα έχουν αυξηθεί ραγδαία το τελευταίο διάστημα. Από τη μία αυτοκτονία την ημέρα, αυτή ήταν η συχνότητα κατά το 2009, στις ημέρες μας έχουν ξεπεράσει τις δύο…Εντωμεταξύ επιβάλλεται να επισημανθεί πως μιλάμε πάντα για τις καταγεγραμμένες αυτοκτονίες. Τι σημαίνει αυτό; Πως ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος καθώς για λόγους τόσο ηθικής και ντροπής όσο και θρησκευτικούς αρκετες αυτοκτονίες δηλώνονται δυστυχήματα.

Όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ της εφημερίδας, το 1018 λάμβανε το 2009 10 τηλεφωνήματα την ημέρα. Τώρα λαμβάνει 25 με αυξητικές τάσεις όσο μπαίνουμε και πιο βαθιά στο τούνελ της οικονομικής κρίσης.

Το ακόμα χειρότερο είναι πως δεν είναι αποκλειστικά και μόνο οι ψυχολογικοί λόγοι καθώς σύμφωνα με το προφίλ των ανθρώπων οι οποίοι προχωρούν στην ακροτελεύτια πράξη είναι άνθρωποι μέσα στη σημερινή πραγματικότητα μέσα στην παραγωγική διαδικασία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία δημοσιεύονται στην “ Καθημερινή” η περισσότερο ευάλωτη ομάδα είναι αυτή των 35-55 με τους άνδρες να επιλέγουν πιο “ σίγουρους” τρόπους, συνήθως τον απαγχονισμό ή κάποιο όπλο. Όταν το αποφασίσουν, το κάνουν αποτελεσματικά.

Πάντως τα στοιχεία δείχνουν ότι το 90% υποφέρει από κάποια ψυχική διαταραχή.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα » "Ανησυχία για τις αυτοκτονίες-Έχει σχεδόν τριπλασιαστεί ο αριθμός των αυτοκτονιών στην Ελλάδα"

ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΦΤΩΧΕΙΑ

Ένας πατέρας με οικονομική άνεση, θέλοντας να διδάξει στο γιο του τι σημαίνει φτώχεια, τον πήρε μαζί του για να περάσουν λίγες μέρες στο χωριό, σε μια οικογένεια που ζούσε στο βουνό.

Πέρασαν τρεις μέρες και δυο νύχτες στην αγροικία. Καθώς επέστρεφαν στο σπίτι, μέσα στο αυτοκίνητο, ο πατέρας ρώτησε το γιο του:

«Πώς σου φάνηκε η εμπειρία;»
«Ωραία» απάντησε ο γιος με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό.
«Και τι έμαθες;» συνέχισε με επιμονή ο πατέρας.
Ο γιος απάντησε:
- Εμείς έχουμε έναν σκύλο, ενώ αυτοί τέσσερις.
- Εμείς διαθέτουμε μια πισίνα που φτάνει μέχρι τη μέση του κήπου, ενώ αυτοί ένα ποτάμι δίχως τέλος, με κρυστάλλινο νερό, μέσα και γύρω από το οποίο υπάρχουν και άλλες ομορφιές.
- Εμείς εισάγουμε φαναράκια από την Ασία για να φωτίζουμε τον κήπο μας, ενώ αυτοί φωτίζονται από τα αστέρια και το φεγγάρι.
- Η αυλή μας φτάνει μέχρι το φράχτη, ενώ η δική τους μέχρι τον ορίζοντα.
- Εμείς αγοράζουμε το φαγητό μας· αυτοί πάλι, σπέρνουν και θερίζουν γι αυτό.
- Εμείς ακούμε CDs. Αυτοί απολαμβάνουν μια απέραντη συμφωνία από πουλιά, βατράχια, και άλλα ζώα. Και όλα αυτά διακόπτονται που και που από το ρυθμικό τραγούδι του γείτονα που εργάζεται στο χωράφι.
- Εμείς μαγειρεύουμε με ηλεκτρική κουζίνα. Αυτοί ό,τι τρώνε έχει αυτή τη θεσπέσια γεύση, μια
και μαγειρεύουν στα ξύλα.
- Εμείς, για να προστατευθούμε, ζούμε περικυκλωμένοι από έναν τοίχο με συναγερμό. Αυτοί
ζουν με τις ορθάνοιχτες πόρτες τους, προστατευμένοι από τη φιλία των γειτόνων τους.
- Εμείς ζούμε «καλωδιωμένοι» με το κινητό, τον υπολογιστή, την τηλεόραση. Αυτοί, αντίθετα,
«συνδέονται» με τη ζωή, τον ουρανό, τον ήλιο, το νερό, το πράσινο του βουνού, τα ζώα τους, τους καρπούς της γης τους,την οικογένειά τους.
Ο πατέρας έμεινε έκθαμβος από τις απαντήσεις του γιου του.

Και ο γιος ολοκλήρωσε με τη φράση:
«Σ'ευχαριστώ, μπαμπά, που μας δίδαξες πόσο φτωχοί είμαστε.»





ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ

ΦΤΩΧΟΤΕΡΟΙ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ

ΤΗ ΦΥΣΗ, ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΕΡΓΑ

ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΜΑΣ.



ΑΓΩΝΙΟΥΜΕ ΠΩΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ, ΝΑ

ΕΧΟΥΜΕ, ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟ ΚΑΙ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙ ΝΑ

ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ «ΝΑ

ΕΙΜΑΣΤΕ».

http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/08/blog-post_9574.html

Διαβάστε περισσότερα » "ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΦΤΩΧΕΙΑ"

ΠΑΣΟΚ: Από …πατριωτισμό φέραμε το ΔΝΤ και την Τρόικα !!!

Όταν η εκχώρηση εθνικής κυριαρχία γίνεται …πατριωτισμός

«Πατριωτικό μας καθήκον ως Έλληνες και Σοσιαλιστές ήταν να σώσουμε την Ελλάδα και όχι να αποδεχθούμε αμαχητί την χρεοκοπία της». Αυτό το εκπληκτικό και ομολογουμένως απίστευτο αναφέρεται σε ειδικό δελτίο του «Τομέα Τύπου και ΜΜΕ» του ΠΑΣΟΚ που διανέμεται από σήμερα προκειμένου να εξοπλίσει τις οργανώσεις και τα στελέχη του Κινήματος με επιχειρήματα μπροστά στην γενικευμένη κατακραυγή της κυβερνητικής πολιτικής.

Διαβάστε το όλο και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Εμείς θα πούμε μόνο ότι όπως προκύπτει από το κείμενο, η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίζει πολύ μεγάλο πρόβλημα με το λεγόμενο «πατριωτικό ΠΑΣΟΚ» και γι αυτό το λόγο προσπαθεί απεγνωσμένα να παίξει στο γήπεδο του Σαμαρά.

ΤΟΜΕΑΣ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ Μ.Μ.Ε.

ΑΘΗΝΑ 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2010

ΕΙΔΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟΒΑΣΙΚΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ ΘΕΜΑΤΩΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ

«ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

ΓΙΑ ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΗ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙ ΠΡΩΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ»

ΤΟ ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΘΗΚΟΝ

1. Τους πρώτους 10 μήνες κάναμε το ακατόρθωτο. Σώσαμε την Ελλάδα και τους Έλληνες από τη χρεοκοπία.

- Γιατί ακατόρθωτο; Γιατί όλη η διεθνής κοινότητα έλεγε ότι θα χρεωκοπούσαμε κάτω από το βάρος του δυσβάσταχτου ελλείμματος και του χρέους που κληρονομήσαμε. Ας θυμηθούμε τον όγκο των δημοσιευμάτων στα διεθνή ΜΜΕ, τα οποία επί μήνες μιλούσαν για επικείμενη χρεοκοπία της Ελλάδας.

- Και μην ξεχνάμε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση κυριολεκτικά λιποτάκτησε από την εξουσία, «πήδηξε από το πλοίο», όταν θεώρησε ότι η χρεοκοπία ήταν πλέον αναπόφευκτη και θέλοντας η βόμβα να σκάσει στα χέρια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Αυτός ήταν και ο μοναδικός λόγος που εγκατέλειψαν την εξουσία. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, η παρέα του «καταλληλότερου» θα παρέμενε στην εξουσία, βυθίζοντας ακόμη περισσότερο την Ελλάδα στην παρακμή, μέχρι το Σεπτέμβριο του 2011…

2. Όλοι γνωρίζαμε ότι η Ελλάδα ήταν σε κρίση, κανείς όμως δεν ήξερε – εκτός από εκείνους που εγκατέλειψαν άρον – άρον την εξουσία – ότι βρισκόμασταν στα όρια της χρεοκοπίας.....



Το τι παραλάβαμε τον Οκτώβριο του 2009 δεν έχει καμία σχέση με οτιδήποτε παρέλαβε οποιαδήποτε κυβέρνηση στο παρελθόν. Δεν περιγράφεται ούτε ως «καμένη γη» ούτε ως «χάος». Παραλάβαμε μια χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας. Και κανείς δεν περίμενε ότι η Ελλάδα θα αποτελούσε τελικά το επίκεντρο της διεθνούς κρίσης και βίαιων κερδοσκοπικών επιθέσεων με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Βρεθήκαμε μπροστά στο ιστορικό δίλημμα: σωτηρία ή χρεοκοπία;.

3. Πατριωτικό μας καθήκον ως Έλληνες και Σοσιαλιστές ήταν να σώσουμε την Ελλάδα και όχι να αποδεχθούμε αμαχητί την χρεοκοπία της.

- Παραλάβαμε μία Ελλάδα με υπονομευμένη κυριαρχία, όχι από το Μνημόνιο, αλλά από αυτούς που με τις εγκληματικές πολιτικές τους την έβαλαν 2 φορές σε σκληρή επιτήρηση και διέλυσαν την αξιοπιστία της.

- Ο πατριωτισμός, που είναι μέρος της ιδεολογίας μας, μας επιβάλλει τη σωτηρία της χώρας ως πρώτιστο καθήκον. Σε μας έλαχε ο κλήρος να αντιμετωπίσουμε τη μεγαλύτερη κρίση της πρόσφατης ιστορίας μας. Στόχος μας είναι να απελευθερώσουμε την πατρίδα μας από δουλείες του παρελθόντος. Δουλείες που μας έκαναν εξαρτώμενους και επιτηρούμενους. Αυτό είναι το πατριωτικό μας καθήκον. Να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση και την επιτήρηση.

- Θα μπορούσαμε να πάρουμε τον εύκολο δρόμο, να σκεφτούμε μικροκομματικά, να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά, να αποδεχτούμε την χρεοκοπία και να αφήσουμε το μοιραίο να συμβεί αφού η ευθύνη ανήκε ούτως ή άλλως στην προηγούμενη κυβέρνηση. Αλλά εμείς δεν φυγομαχήσαμε, επιλέξαμε το δύσκολο δρόμο – να σώσουμε πάση θυσία την Ελλάδα. Και δεν θα απολογηθούμε γι’ αυτό. Η λαϊκή εντολή ήταν να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση και να την αλλάξουμε εκ βάθρων. Αυτή την εντολή υλοποιούμε.

- Με τις αποφάσεις μας σώσαμε πολύ περισσότερα από όσα χάσαμε. Γιατί όσο και να πονάνε οι αποφάσεις που παίρνουμε σήμερα ακόμη και αυτούς που δεν φταίνε σε τίποτα για την κρίση, η χρεοκοπία θα είχε αδιανόητες συνέπειες ειδικά για τους ασθενέστερους. Δεν θα μιλούσαμε για τον 13ο και 14ο μισθό και σύνταξη, αλλά για την αδυναμία του κράτους να εγγυηθεί τον 4ο και 5ο μισθό και σύνταξη. Θα δημιουργούνταν κλίμα πανικού, με δεκάδες χιλιάδες Έλληνες να “σηκώνουν” τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες και κάποιος άλλους να αδυνατούν να ανταπεξέλθουν σε βασικές ανάγκες της καθημερινότητας. Αυτή την κατάσταση πανικού θέλαμε να αποφύγουμε. Και το καταφέραμε.

- Όσοι κάνουν εύκολη κριτική από τα τηλεπαράθυρα, δεν έχουν καταλάβει τι πέρασε η Ελλάδα και πόσο δύσκολη ακόμα είναι η θέση μας, ή κάνουν εύκολα τον τιμητή χωρίς ποτέ να παρουσιάζουν μία οποιαδήποτε σοβαρή και τεκμηριωμένη εναλλακτική πορεία. Διότι εμείς ξέρουμε καλά. Καθόλου πατριωτικό δεν θα ήταν αν είχαμε κηρύξει στάση πληρωμών. Αν δεν πληρώναμε καν συντάξεις και μισθούς. Με τους κερδοσκόπους που έχουν τζογάρει στη χρεοκοπία της Ελλάδας να τρίβουν τα χέρια τους.

- Και κανείς βέβαια δεν μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει τι θα συνέβαινε στην Ελλάδα αν αφήναμε αυτά να συμβούν. Κανείς τους δεν μας εξηγεί που θα βρίσκαμε τα 110 δισ. ευρώ για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες της χώρας, που συσσωρεύτηκαν με την εγκληματική πολιτική, ειδικά των τελευταίων ετών. Τι θα συνέβαινε αν η πρώτη δόση του δανείου δεν ερχόταν στις 18 Μαΐου και στις 19 Μαΐου δεν αποπληρώναμε τα 10 δις ευρώ των ληξιπρόθεσμων οφειλών μας.

4. Για τη σωτηρία της πατρίδας, πήραμε και αποφάσεις που αδίκησαν πολλούς, γιατί το σύστημα είναι άδικο. Θα θέλαμε να είχαμε το χρόνο να το αλλάξουμε. Αλλά χρόνος δεν υπήρχε.

- Πολλοί ρωτάνε: «Γιατί να πληρώνουν πάλι οι εργαζόμενοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι την σωτηρία της Ελλάδας; Γιατί προεκλογικά λέγατε πώς λεφτά υπάρχουν; Γιατί δεν τα βρήκατε από εκεί για να σώσετε την Ελλάδα;»

- Με την αποκάλυψη της εγκληματικής διαχείρισης της προηγούμενης κυβέρνησης μετά τις εκλογές και την βίαιη κερδοσκοπική επίθεση ενάντια στη χώρα μας, αναγκαστήκαμε να πάρουμε εξίσου άμεσα και έκτακτα μέτρα – να κάνουμε δραστικές, πρωτόγνωρες περικοπές και κάποιες αποφάσεις που πήραμε επιβάρυναν τα συνήθη «υποζύγια» και ανθρώπους που δεν φταίνε σε τίποτα, όπως οι χαμηλόμισθοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι. Γιατί; Διότι για να επιμερίσεις τα βάρη δίκαια θα πρέπει πρώτα να ξέρεις ποιοι είναι οι έχοντες και κατέχοντες και ποιοι δεν είναι. Το σύστημα, δεκαετίες τώρα, προστατεύει τους πρώτους και τιμωρεί τους δεύτερους, τους πολλούς, ιδιαίτερα όταν υπάρχει έκτακτη ανάγκη. Θα θέλαμε να είχαμε το χρόνο να αλλάξουμε το σύστημα, να εντοπίζει τον πλούτο εκεί που πραγματικά υπάρχει με πρώτο βήμα την εφαρμογή του νέου φορολογικού νόμου, για να μην επιβαρυνθούν οι πολλοί. Αυτός τον χρόνο όμως δεν τον είχαμε. Δεν υπήρχε χρόνος. Και δεν υπήρχε εξαιτίας των εγκλημάτων της προηγούμενης κυβέρνησης που άφησε τη χώρα έρμαιο στη λυσσαλέα επίθεση των κερδοσκόπων.

- Ταυτόχρονα, αναγκαστήκαμε να αναστείλουμε πλευρές του προγράμματός μας που έχουν σχέση με δημοσιονομικό κόστος, παροχές ή αυξήσεις, μέχρι η Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της, να βγει από την επιτήρηση και να επανακτήσει τη δυνατότητά της να καθορίζει το μέλλον της μόνη της, υπεύθυνα πια, χωρίς κανέναν επιτηρητή να εγκρίνει ή όχι όσα αποφασίζει.

- Οι σκληρές αποφάσεις που λάβαμε δεν ήταν επιλογή, ήταν αναγκαιότητα για να επιζήσουμε ως χώρα και είναι το τίμημα της δυσβάσταχτης κληρονομιάς μας.

5. Σώσαμε τους Έλληνες από τη χειρότερη βαρβαρότητα. Άλλαξε η κυβέρνηση και δεν βούλιαξε οριστικά η χώρα.

Πολλοί μας λένε ότι «κάνετε τα ίδια με την προηγούμενη κυβέρνηση. Βυθίζετε τον κόσμο στη βαρβαρότητα». Όμως…

- Η αλήθεια είναι ότι η προηγούμενη κυβέρνηση φυγομάχησε, λιποτάχτησε μπροστά στα προβλήματα. Εμείς σηκώσαμε στο σταυρό και επιλέξαμε το δύσκολο δρόμο, το δρόμο της αποφυγής της χρεοκοπίας, το δρόμο της εθνικής αξιοπρέπειας.

- Η αλήθεια είναι ότι σώσαμε την Έλληνες από τη χειρότερη βαρβαρότητα. Γιατί βαρβαρότητα είναι το σημείο στο οποίο βρέθηκε η χώρα μας στα τέλη του 2009. Ακόμη μεγαλύτερη βαρβαρότητα θα ζούσαμε αν δεν είχαμε κινηθεί αποφασιστικά για να βάλουμε τάξη σε ένα σύστημα που αιμορραγούσε από καιρό. Ακριβώς αυτή η βαρβαρότητα την οποία βιώσαμε είναι που καθιστά ακόμη πιο επιτακτικές τις μεγάλες τομές που κάνουμε για δικαιοσύνη στο φορολογικό σύστημα, για το ξερίζωμα της κρατικής σπατάλης και του πελατειακού κράτους, για ευνομία στο δημόσιο βίο, για ένα κράτος που σέβεται και υπηρετεί τον πολίτη.

- Η αλήθεια είναι ότι η προηγούμενη κυβέρνηση μοίραζε αδικία από τη μια με τα προνόμια στους λίγους και ημετέρους, ενώ από την άλλη βύθιζε τη χώρα σε μία όλο και βαθύτερη κρίση. Επαγγελλόταν ότι έβαλε τάξη στα οικονομικά μας ενώ έκανε το αντίθετο. Εμείς μπορεί με κάποιες αποφάσεις μας να αδικούμε κόσμο, ταυτόχρονα όμως βάζουμε τάξη στο κράτος και αλλάξαμε το φορολογικό σύστημα ώστε να μην αδικήσουμε κανέναν στο μέλλον.

- Η αλήθεια είναι ότι κανονικά η θητεία της κυβέρνησης Καραμανλή θα τερματιζόταν το Σεπτέμβριο του 2011! Ούτε στους χειρότερους εφιάλτες μας. Λέγαμε προεκλογικά «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Κάθε μέρα αποδεικνύεται πόσο δίκιο είχαμε…

6. Το Μνημόνιο είναι ο λογαριασμός του χθες. Το τίμημα που πληρώνουμε σήμερα για τα εγκλήματα της Ν.Δ. Είναι η πικρή αλλά εθνική αναγκαία συμφωνία σωτηρίας.

- Από τη μία το Μνημόνιο μας εξασφάλισε το πρωτοφανές για τα παγκόσμια οικονομικά δεδομένα ποσό των 110 δισ. για τη χρηματοδότηση του χρέους μας. Μας εξασφάλισε ένα απάνεμο λιμάνι μέσα στην διεθνή κερδοσκοπική καταιγίδα για να πάρουμε τις ανάσες που χρειαζόμαστε και να κάνουμε τις μεγάλες αλλαγές που πρέπει.

- Από την άλλη το Μνημόνιο περιλαμβάνει και σκληρές αποφάσεις που κρίθηκαν απαραίτητες για να απαντήσουμε άμεσα στη βίαιη κερδοσκοπική επίθεση που δέχθηκε η χώρα. Για αυτό και το Μνημόνιο είναι ο λογαριασμός που κληθήκαμε να πληρώσουμε όλοι σήμερα για τα εγκλήματα της τελευταίας εξαετίας. Είναι η ταφόπλακα και το μνημόσυνο και των πελατειακών πολιτικών που οδήγησαν την Ελλάδα στα όρια της χρεοκοπίας.

ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ: ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΛΗΜΜΑ

1. Μπορεί να σώσαμε την Ελλάδα, αλλά ο κίνδυνος δεν θα περάσει αν δεν αλλάξουμε ριζικά την Ελλάδα.

- Όσοι έχουν καταλάβει την κατάσταση της χώρας, όσοι κοιτούν το μέλλον της με υπευθυνότητα, ξέρουν ότι το βασικό διακύβευμα δεν είναι να απαλλαγούμε από το Μνημόνιο. Αυτό το θέλουν όλοι. Όλοι θέλουμε να φύγουμε από την επιτήρηση στην οποία μας οδήγησε η προηγούμενη κυβέρνηση.

- Το βασικό διακύβευμα λοιπόν είναι να αλλάξουμε την Ελλάδα τόσο ριζικά ώστε να μην ξαναχρειαστούμε ποτέ Μνημόνια. Να αλλάξουμε τόσο ριζικά την Ελλάδα ώστε να μην ξαναβρεθούμε στα όρια της χρεοκοπίας, να μην ξαναδούμε την Ελλάδα στην κατάσταση που την παραλάβαμε τον προηγούμενο Οκτώβριο. Ποτέ ξανά. Αυτό είναι το πατριωτικό μας καθήκον.

- Και τις μεγάλες αλλαγές δεν μας τις επιβάλλει κανένα Μνημόνιο αλλά η απόφασή μας να αλλάξουμε επιτέλους την Ελλάδα και να την παραδώσουμε βιωσιμότερη και δικαιότερη στα παιδιά μας. Είναι αλλαγές για τις οποίες δεσμευτήκαμε στον Ελληνικό λαό και για τις οποίες μας εξέλεξε ο Ελληνικός λαός.

2. Το βασικό δίλημμα είναι «Πραγματική Αλλαγή ή όχι;». Για μας, τώρα είναι η ώρα της Μεγάλης Αλλαγής. Τώρα να κάνουμε τις αυτονόητες αλλαγές που έπρεπε να γίνουν εδώ και χρόνια.

- Για να μην ξαναβρεθούμε ποτέ σε επιτήρηση και για να μην χρειαστούμε ποτέ ξανά Μνημόνια, πρέπει να αλλάξουμε ριζικά την Ελλάδα. Για αυτό και το «ναι ή όχι στο Μνημόνιο» είναι ψευτοδίλημμα εκείνων που ανάγκασαν τη χώρα να χρειάζεται Μνημόνιο.

- Το πραγματικό δίλημμα εξακολουθεί να είναι αυτό, με το οποίο βρέθηκαν αντιμέτωποι όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες και προεκλογικά: Είναι το δίλημμα «Πραγματική αλλαγή ή όχι;». Θα ακολουθήσουμε πολιτικές προόδου ή πολιτικές οπισθοδρόμησης; Πολιτικές που μας οδήγησαν στην κρίση ή πολιτικές που μας βγάζουν από την κρίση; Και τελικά μας απελευθερώνουν και μας βγάζουν και από την επιτήρηση. Όσοι αρνούνται τις αλλαγές ζητούν απλά να εξαρτιόμαστε από δεκανίκια και να συνεχίσουμε να είμαστε επιτηρούμενοι. Η δική μας απόφαση είναι οριστική και αμετάκλητη: Είναι η ώρα της Μεγάλης, της πραγματικής Αλλαγής.

3. Είμαστε η δύναμη της αλλαγής. Και είναι η ώρα της Μεγάλης Αλλαγής για μια Ελλάδα που σέβεται τον πολίτη και βασίζεται στις δυνάμεις της, πραγματικά ανεξάρτητη.

- Παραλάβαμε μία χώρα με υπονομευμένη ανεξαρτησία, αντικείμενο σκληρής επιτήρησης και έρμαιο σε κερδοσκοπικές πιέσεις. Βάλαμε τέλος στον κατήφορο και στην επικείμενη χρεοκοπία με τη συμφωνία σωτηρίας που πετύχαμε. Και μήνα με το μήνα ανακτούμε και πάλι την ανεξαρτησία μας ως χώρα.

- Είναι η ώρα της Μεγάλης Αλλαγής, Τώρα είναι η ώρα να αλλάξουμε όλα όσα όλοι ξέρουμε ότι έπρεπε να είχαν αλλάξει εδώ και χρόνια. Οδηγός μας οι διαχρονικές μας αρχές: η εθνική ανεξαρτησία, η λαϊκή κυριαρχία, η κοινωνική δικαιοσύνη. Ήρθε η ώρα να τις ολοκληρώσουμε.

* o Είμαστε το Κίνημα που για άλλη μία φορά καλείται να κάνει πράξη την εθνική ανεξαρτησία, την απαλλαγή της Ελλάδας από επιτηρήσεις και κηδεμονίες.
* o Είμαστε το Κίνημα που καλούμαστε να ενδυναμώσουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς, να διασφαλίσουμε την ευνομία, την προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη.
* o Είμαστε το Κίνημα που καλούμαστε να αποκαταστήσουμε την κοινωνική δικαιοσύνη, παρά τους όποιους περιορισμούς μπορεί να έχουμε λόγω της οικονομικής κατάστασης.
* o Και εμείς είμαστε εκείνοι οι οποίοι φέρνουμε μια νέα προοπτική και ελπίδα, και μια άλλη ανάπτυξη, πράσινη και βιώσιμη, για τη χώρα, που συνδυάζεται με τις παγκόσμιες εξελίξεις, αλλά και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχουμε.

4. Για να κάνουμε την Ελλάδα δικαιότερη, πρέπει να αλλάξουμε ριζικά το υπάρχον σύστημα και τις νοοτροπίες. Αυτά που λέγαμε πάντα και πιστεύουμε ακόμη περισσότερο σήμερα.

Ό,τι και να αντιμετωπίσαμε, όποια απόφαση κι αν αναγκαστήκαμε να πάρουμε, σε τίποτα δεν αλλάζει τους στόχους μας, τις σοσιαλιστικές αξίες μας, τις αρχές μας, το που θέλουμε να πάμε την Ελλάδα. Ίσα-ίσα η πρωτοφανής αυτή περιπέτεια που ζήσαμε μας έκανε να πιστεύουμε όσο ποτέ άλλοτε στις σοσιαλιστικές αξίες και ιδέες. Οι στόχοι που είχαμε θέσει ισχύουν στο ακέραιο. Ακριβώς επειδή απαντούν στη ρίζα των προβλημάτων και όχι μόνο στα συμπτώματα. Αλλάζουμε ριζικά σύστημα, νοοτροπίες, πρακτικές, ώστε…

- Να εντοπίζεται ο πλούτος και να φορολογείται εκεί που πραγματικά υπάρχει,

- Να μην την πληρώνουν τα συνήθη «υποζύγια» όταν προκύπτει έκτακτη οικονομική ανάγκη,

- Να μην τη γλιτώνει κάποιος που δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του προς το κράτος, προς την πολιτεία.

- Στο δημόσιο να διορίζονται, να αξιολογούνται και να αξιοποιούνται, όσοι πράγματι αξίζουν, όσοι χρειάζονται και εκεί που χρειάζονται,

- Μια μεγάλη επένδυση στην Ελλάδα να αποτελεί κανόνα και όχι είδηση,

- Να διασφαλίζονται δικαιώματα για όλους τους πολίτες και όχι προνόμια για λίγους. Όπως το δικαίωμα στην υγεία, στην παιδεία, στην πρόνοια, στη σύνταξη, με ποιότητα και πάντα με αξιοπρέπεια, ώστε να αισθάνεται ο πολίτης ότι το κράτος τον σέβεται, όπως σέβεται και τα χρήματά του, το κάθε του ευρώ.

Αυτοί είναι οι στόχοι που απορρέουν από τις αξίες μας, είναι αυτά που πάντα πρεσβεύουμε, είναι αυτά που λέγαμε προεκλογικά και γι’ αυτά δεν έχουμε αλλάξει λέξη.

ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΟΠΟ ΚΑΙ Η «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΥ»

1. Οι πολιτικές μας έχουν αποτέλεσμα. Βάζουμε στόχους και τους πετυχαίνουμε.

- Είχαμε δεσμευτεί στους Έλληνες πολίτες ότι οι θυσίες τους, οι θυσίες όλων μας, θα πιάσουν τόπο και αυτό δεν είναι πια μόνο μια υπόσχεση. Γίνεται ήδη πραγματικότητα, που αποδεικνύεται και στην πράξη και είναι ορατή και στους εταίρους μας και στη διεθνή κοινή γνώμη. Κι αυτό γιατί ο λόγος μας έχει αξία. Βάζουμε στόχους και τους πετυχαίνουμε:

* Είπαμε ότι θα σώσουμε την Ελλάδα από την χρεοκοπία και το κάναμε.
* Είπαμε ότι θα μειώσουμε τις σπατάλες και το κάναμε. Πετύχαμε μείωση του ελλείμματος στο 1ο εξάμηνο κατά 45%. Και η μεγάλη μείωση του ελλείμματος δεν είναι από τους μισθούς και τις συντάξεις -αυτή είναι μόλις το 3,6%- είναι κυρίως από τις υπόλοιπες καταναλωτικές δαπάνες που μειώθηκαν κατά 52%.
* Είπαμε ότι θα ανοίξουμε τα κλειστά επαγγέλματα και το κάνουμε.

2. Αλλάζουμε ήδη την Ελλάδα. Έχουμε ήδη ξεκινήσει την «επανάσταση του αυτονόητου» που έλειπε από τη χώρα μας.

- Μερικές μόνο από τις δεκάδες αποφάσεις και πρωτοβουλίες που πήραμε μέσα σε μόλις 10 μήνες: α) διακυβέρνηση ανοιχτή στον πολίτη, με τα νομοσχέδια να τίθενται σε διαβούλευση σε ολόκληρη την κοινωνία, β) ΑΣΕΠ παντού, γ) αξιοκρατία στην εξέλιξη των δημοσίων υπαλλήλων, δ) φορολογικός νόμος – πραγματική επανάσταση φορολογικής δικαιοσύνης, ε) Καλλικράτης – νέο μοντέλο στη διάρθρωση του Κράτους, αλλά και στη φιλοσοφία της παροχής της υπηρεσίας που οφείλουμε στον πολίτη, στ) νέο Ασφαλιστικό που εγγυάται τη βιωσιμότητα του συστήματος, και εξασφαλίζει το δικαίωμα των επόμενων γενιών στη σύνταξη και την περίθαλψη, ζ) νέος μεταναστευτικός νόμος ώστε να εξορθολογιστεί η κοινωνική λειτουργία και να αποδοθούν δικαιώματα σε όλους αυτούς τους ανθρώπους ζουν εδώ και χρόνια ανάμεσά μας, έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις με μας, όμως ποτέ δεν απολάμβαναν τα ίδια δικαιώματα, η) διαφάνεια σε κάθε πράξη της διοίκησης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με την υποχρεωτική δημοσιοποίηση όλων των αποφάσεων στο διαδίκτυο, θ) απλοποίηση της διαδικασίας ίδρυσης των επιχειρήσεων, για να δώσουμε άμεση ώθηση στην επιχειρηματικότητα και στην ανάπτυξη, ι) αλλαγή των πολιτικών μας για την καταπολέμηση της ανεργίας, με νέα προγράμματα επιθετικής πολιτικής, κ) ολοήμερο νοσοκομείο, λ) άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, κ.ο.κ.

- Έχουμε κάνει ήδη μεγάλες τομές. Και όπως έχουμε πει και προεκλογικά, ουσιαστικά κάνουμε την «επανάσταση του αυτονόητου». Γιατί πολλά από αυτά τα οποία κάνουμε, είναι πραγματικά αυτονόητα. Το να ξέρουμε πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι αυτονόητο. Το να μην υπάρχουν κλειστά επαγγέλματα είναι αυτονόητο. Το να φορολογείται ο πλούτος εκεί που πραγματικά υπάρχει είναι αυτονότο. Το να σταματήσουν οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις είναι αυτονόητο. Αλλά το αυτονόητο ήταν που έλειπε στη χώρα μας, λόγω των συγκεκριμένων συμφερόντων, των στρεβλώσεων από τα μεγάλα ή μικρότερα συμφέροντα, τα οποία δεν επέτρεπαν να επικρατήσει η ορθή λογική και ιδιαίτερα, δεν επέτρεπαν και την αίσθηση του Δικαίου και της ευνομίας.

3. Είμαστε ακόμη σε κρίση, σε βαθειά κρίση, αλλά έχουμε πάρει το δρόμο της εξόδου από αυτή. Αρχίζει να μπαίνει μία τάξη στο κράτος, που είναι προϋπόθεση για οποιαδήποτε προοπτική. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια «κάτι αλλάζει» επιτέλους στην Ελλάδα προς το καλύτερο.

Είναι ατελείωτη η λίστα των μικρών και μεγάλων προβλημάτων που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Η κρίση, η βαθειά κρίση, είναι ακόμη εδώ. Αλλά εδώ, παρούσα, είναι και η αποφασιστικότητά μας να αλλάξουμε επιτέλους τα πράγματα και να βγάλουμε την Ελλάδα μια για πάντα από την παρακμή.

- Πρώτη φορά, αρχίζει να μπαίνει τάξη στα οικονομικά μας, πρώτη φορά έχουμε μείωση 45% στο έλλειμμα μέσα σε ένα χρόνο.

- Πρώτη φορά, έρχονται στο φως όλες οι σκοτεινές υποθέσεις. Πρώτη φορά οι εξεταστικές επιτροπές αρχίζουν να παράγουν αποτέλεσμα.

- Πρώτη φορά, κάνουμε μεγάλες τομές στο κράτος, για να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, και όχι τις πελατειακές σχέσεις.

- Πρώτη φορά, αντιμετωπίζουμε θέματα, όπως η φοροδιαφυγή κατηγοριών εχόντων που για χρόνια παρέμεναν στο απυρόβλητο.

- Πρώτη φορά ελέγχονται και τιμωρούνται επίορκοι δημόσιοι λειτουργοί.

- Πρώτη φορά γίνονται τόσο αποφασιστικά βήματα για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων.

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

1. Συνεχίζουμε το νοικοκύρεμα στο κράτος και την οικονομία. Επόμενα βήματα: αναπτυξιακή επανεκκίνηση της χώρας και αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης.

- Η μάχη για την ανάταξη και το νοικοκύρεμα της οικονομίας μας συνεχίζεται. Η μάχη για την αποκατάσταση του κύρους και της αξιοπιστίας της χώρας μας στο εξωτερικό, συνεχίζεται. Η μάχη για την επανεκκίνηση της ανάπτυξης, συνεχίζεται. Θεραπεύουμε σιγά – σιγά τις πληγές που άφησαν στη χώρα οι εγκληματικές πολιτικές που καταδίκασε ο Ελληνικός λαός, με ένα τίμημα που για τους Έλληνες ήταν και είναι βαρύ. Σώσαμε όμως πολύ περισσότερα από όσα χάσαμε και κυρίως, δεν απωλέσαμε τη δυνατότητα, όσο βάζουμε τάξη στην οικονομία μας και όσο μειώνουμε τους αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης, με στόχο να επανέλθουμε σε θετικούς ρυθμούς, να αρχίσουμε έως το τέλος της τετραετίας να αποκαθιστούμε όσους θεωρούμε ότι αδικήθηκαν σήμερα.

- Όλοι θέλουμε να μπούμε σε μια νέα τροχιά ευημερίας, ανάπτυξης, προστασίας και κράτους Δικαίου. Και εκεί πάμε. Γνωρίζουμε όμως, ότι και το 2011 θα είναι μια δύσκολη χρονιά, μπορεί να είναι όμως και μια δημιουργική χρονιά. Να ρίξουμε βάρος στο κοινωνικό πρόγραμμα της Κυβέρνησής μας, με στοχευμένες πολιτικές, αλλά και μια ολόκληρη καινούργια θεώρηση γύρω από την κοινωνική πρόνοια. Και βεβαίως, να δώσουμε βάρος και στην αναπτυξιακή μας πορεία, ακόμα μεγαλύτερη από ότι έχουμε δώσει μέχρι σήμερα, με επενδύσεις, με τη διαμόρφωση του απαραίτητου επενδυτικού κλίματος, μέσα από ένα σχέδιο, που θα αλλάξει και το πρότυπο της ανάπτυξης της χώρας μας, ώστε να είναι ανταγωνιστική και βιώσιμη.

2. Στόχος μας στο τέλος της τετραετίας είναι, μέσα από την ριζική αλλαγή του κράτους, ο κάθε πολίτης να βλέπει αισθητή βελτίωση στην καθημερινότητά του.

- Είμαστε περήφανοι που σταματήσαμε τον κατήφορο της χώρας. Αλλά δεν μένουμε σε αυτό. Όσο θα σταθεροποιείται η οικονομία μας τόσο θα βάζουμε τάξη και θα αλλάζουμε το κράτος – εκεί είναι το κλειδί της επιτυχίας – ώστε: να πυροδοτήσει την αναπτυξιακή επανεκκίνηση της χώρας, να προσφέρει κοινωνικό δίχτυ προστασίας για τους αδύναμους και όσους σήμερα αδικούνται, να εγγυάται την δημοκρατία, την ευνομία και την ισότητα όλων έναντι των νόμων, και να υπηρετεί αποτελεσματικά τον πολίτη, διασφαλίζοντας τα δικαιώματά του στην υγεία και στην παιδεία.

- Στόχος μας στο τέλος της τετραετίας είναι, μέσα από την ριζική αλλαγή του κράτους, ο κάθε πολίτης να βλέπει αισθητή βελτίωση στην καθημερινότητά του. Να βλέπει με προοπτική το μέλλον του. Να έχουμε βάλει τα θεμέλια της νέας Ελλάδας.

3. Η Ελλάδα μας χρειάζεται όλους. Μεγάλη Αλλαγή χωρίς συμμετοχή του πολίτη, δεν γίνεται.

- Η επιτυχία του «κινήματος των αποδείξεων» απέδειξε ότι, οι μεγάλες αλλαγές μας χρειάζονται όλους, όλους τους πολίτες. Ανάλογο ήταν το συμπέρασμα από την ηλεκτρονική διαβούλευση για κάθε νομοθέτημα της κυβέρνησής μας. Ανάλογη επιτυχία προσδοκούμε και από τη συμμετοχή χιλιάδων πολιτών στον έλεγχο των αποφάσεων του κράτους, μέσα από το πρόγραμμα «Διαύγει@» και την ανάρτηση όλων των υπογραφών στο διαδίκτυο.

- Ναι, υπάρχει ήδη φως στο τούνελ. Αλλά για να φύγουμε οριστικά από τις επιτηρήσεις και να σπάσουμε εξαρτήσεις και δουλείες χρειάζεται να αξιοποιήσουμε τις τεράστιες δυνατότητες που έχουμε. Να σταθούμε αυτοδύναμοι στα πόδια μας. Χρειάζεται να αναδείξουμε ό,τι καλύτερο έχουμε και να μην πνιγόμαστε στη μιζέρια μας. Να μην ψάχνουμε εξιλαστήρια θύματα. Τώρα είναι η δικιά μας ώρα, η ώρα του Έλληνα, της Ελληνίδας, να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Μαζί, συλλογικά να αλλάξουμε την Ελλάδα.

ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΜΑΣ: ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΥ ΔΙΨΑΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΙΟ ΔΙΚΑΙΗ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΜΑΣ: ΚΑΘΕ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ, ΚΑΘΕ «ΒΟΛΕΜΕΝΟΣ», ΚΑΘΕ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ.

1. Οι σύμμαχοί μας

- Βασιζόμαστε και θέλουμε να εκφράσουμε το κοινωνικό μέτωπο της αλλαγής. Όλους εκείνους που θέλουν επιτέλους να δουν το αυτονόητο να γίνεται πράξη στη χώρα μας. Όλους εκείνους που διψάνε για μία πιο δίκαιη Ελλάδα. Που βαρέθηκαν την περιγραφή των προβλημάτων και θέλουν λύσεις, ριζικές και δίκαιες λύσεις. Που θέλουν να δουν τη χώρα τους περήφανη, να προστατεύει όσους έχουν ανάγκη, να αξιοποιεί τον πλούτο της και τη δημιουργικότητα των ανθρώπων της, χωρίς εξαρτήσεις και επιτηρήσεις. Που μοχθούν κάθε μέρα για το καλύτερο, και για την οικογένειά τους, και για το κοινωνικό σύνολο.

2. Το μέτωπο της συντήρησης.

- Βρισκόμαστε σε σύγκρουση με κάθε αντίληψη και πρακτική που κρατάει την Ελλάδα πίσω. Με κάθε έναν που είναι βολεμένος σε προνόμια. Με κάθε πελατειακή λογική, με κάθε υπόθεση ανομίας που σήμερα θεωρούμε περίπου αυτονόητη, με κάθε έναν που παρασιτεί σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.

- Βρισκόμαστε σε σύγκρουση και σπάμε το πολιτικό κατεστημένο της συντήρησης. Πολλές μεγάλες αλλαγές που κάνουμε, γίνονται χωρίς την υποστήριξη άλλων Κομμάτων, δυνάμεων οι οποίες κάτω από την ταμπέλα είτε του προοδευτικού είτε του φιλολαϊκού, ουσιαστικά είναι οι πιο συντηρητικές δυνάμεις της χώρας, είτε από τη Δεξιά είτε από την παραδοσιακή Αριστερά.

3. Αυτό που ενδιαφέρει τη Ν.Δ. είναι όχι το Μνημόνιο, αλλά να διαγραφεί από τη μνήμη μας το γεγονός ότι αυτοί φταίνε που χρειαστήκαμε το Μνημόνιο, αυτοί μας οδήγησαν στην επιτήρηση.

- Το «ναι ή όχι στο Μνημόνιο» είναι ψευτοδίλημμα εκείνων που δεν ενδιαφέρονται για το Μνημόνιο, αλλά να διαγράφει από τη μνήμη μας το γεγονός ότι αυτοί ευθύνονται που χρειαστήκαμε Μνημόνιο.

- Αν στη Ν.Δ. ήθελαν να βγούμε από το Μνημόνιο, θα στήριζαν τις πολιτικές μας. Δεν το κάνουν. Η αλήθεια είναι ότι το αντιπολιτευτικό τους παρόν είναι απόλυτη συνέχεια του κυβερνητικού τους παρελθόντος. Το μαγαζί το διοικούν στην ουσία ακόμη όσοι οδήγησαν την Ελλάδα στο χείλος της καταστροφής. Γι’ αυτό και παρόν και παρελθόν εναγκαλίζονται σφιχτά.

- Αφήνουμε όσους οδήγησαν την Ελλάδα στο χείλος της χρεοκοπίας να σφιχταγκαλιάζονται με το καταδικασμένο παρελθόν τους. Ό,τι και να λένε, το Μνημόνιο είναι η ταφόπλακα της διακυβέρνησής τους, το μνημόσυνο των εγκληματικών πολιτικών τους.

- Εμείς κοιτάμε μπροστά στις μεγάλες αλλαγές. Αλλαγές που δεν μας επιβάλλει κανένα Μνημόνιο, αλλά το ηθικό μας καθήκον να παραδώσουμε την Ελλάδα στα παιδιά μας καλύτερη και δικαιότερη από ότι την παραλάβαμε. Έχουμε ιστορική ευκαιρία, να κάνουμε τώρα, σήμερα, τους επόμενους μήνες, όσα όλοι ξέραμε ότι πρέπει να γίνουν και δεν πιστεύαμε ποτέ ότι θα μπορούσαν να γίνουν στην Ελλάδα, σε ό,τι αφορά τη λειτουργία ενός κράτους ευνομούμενου, μιας παιδείας, μιας υγείας, ενός κοινωνικού συστήματος πρόνοιας, που πράγματι θα σέβεται και θα αναδεικνύει το ανθρώπινο δυναμικό.

http://www.pasok.gr/portal/resource/contentObject/id/e6580883-66cc-4c3b-b00c-a71ba1f42d27

Διαβάστε περισσότερα » "ΠΑΣΟΚ: Από …πατριωτισμό φέραμε το ΔΝΤ και την Τρόικα !!!"

Η δημοσιογραφία έχει γίνει απόλυτα εξαρτημένη από συμφέροντα...

Από την Ένωση Τεχνικών Ιδιωτικής Τηλεόρασης Αττικής (Ε.Τ.Ι.Τ.Α.‏)

Το τελευταίο διάστημα έχουμε γίνει μάρτυρες μιας απίστευτης απεργοσπαστικής μανίας που έχει κυριεύσει όλα τα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας και όχι μόνο και όλους σχεδόν τους δημοσιογράφους-παρουσιαστές.Η δημοσιογραφία έχει αλλάξει πρόσωπο και από ανεξάρτητη έχει γίνει απόλυτα εξαρτημένη από συμφέροντα είτε ιδιωτικά είτε κρατικά. Όποιοι δημοσιογράφοι και όσοι τους βάζουν να καταστείλουν όλες τις απεργίες των Ελλήνων εργαζομένων θα μας βρουν απέναντί τους.

Είμαστε κάθετα αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια καταστολής και συκοφάντησης των απεργιών εργαζομένων οι οποίοι προσπαθούν είτε να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους είτε να δηλώσουν την αντίθεσή τους στην λαίλαπα του ΔΝΤ και της πλουτοκρατίας.
Εμείς οι τεχνικοί ζούμε και εισπράττουμε καθημερινά τις αντιδράσεις άλλες φορές ήπιες και άλλες φορές βίαιες των απεργών κάθε κλάδου και πληρώνουμε τα σπασμένα κάποιων μεγαλοδημοσιογράφων οι οποίοι εξυπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Είμαστε στο πλευρό όλων των εργαζομένων της χώρας που όπως και εμείς έτσι και αυτοί δεν θέλουμε να περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης. Για τον λόγο αυτό καταδικάζουμε και το περιστατικό βίας απεργών εναντίον συναδέλφων μας τεχνικών στο υπουργείο μεταφορών δηλώνουμε ότι είμαστε με όσους αντιστέκονται και αγωνίζονται ότι, αυτοί που σαμποτάρουν τον αγώνα τους δεν είμαστε εμείς αλλά τα μεγάλα συμφέροντα και όποιοι δημοσιογράφοι τα υπηρετούν:

Εμείς είμαστε συνάδελφοι με τους δημοσιογράφους που υπερασπίζονται μια και μόνο εξουσία: Του Λαού. Είμαστε με τους δημοσιογράφους που υπερασπίζονται την αλήθεια και την ελευθεροτυπία, κόντρα σε κάθε εξουσία και στα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από αυτές. Και τέλος όπως λένε κάποιοι συνάδελφοι μας δημοσιογράφοι: τον πόλεμο θα τον χάσουν.

Γιατί η υπεροψία τους, η αλαζονεία τους και αυταρχισμός τους, που έχουν πλέον φτάσει στα άστρα του ουρανού εξ αιτίας της αμηχανίας-υποχώρησης της κοινωνικής πλειοψηφίας μπροστά στην επέλαση των βαρβάρων της Κυβέρνησης και της Τρόικας, δεν τους επιτρέπει να αφουγκραστούν την, όχι και τόσο, υπόκωφη οργή της κοινωνίας και των μη προνομιούχων της.

Εμείς στηρίζουμε τους δίκαιους κοινωνικούς αγώνες. Τους προτιμάμε ακόμα και με τις υπερβολές και τα λάθη τους. Διότι αντιστεκόμαστε στην κατοχή της Ελλάδας από την Τρόικα. Αυτοί θέλουν να μας κάνουν όλους ζόμπι. Σε λίγο, αν τους το επιτρέψουμε, θα απαγορεύσουν την απεργία, την διαδήλωση, το συλλαλητήριο, την διαμαρτυρία, την αντίσταση. Γι’ αυτό όποιος κλάδος ή πολίτης αντιστέκεται διασύρεται, στοχοποιείται. Τελευταίο ισχυρό όπλο τους ο κοινωνικός αυτοματισμός. Στρέφουν την μια κοινωνική ομάδα απέναντι στην άλλη. Απάντηση υπάρχει. Ο κόσμος να τους ρίξει στον κάλαθο των αχρήστων.

Προς όλους τους συναδέλφους μας εργαζόμενους στα ΜΜΕ με oποιαδήποτε ειδικότητα:
Τα ψέματα τελείωσαν. Ο καθένας μας πρέπει να διαλέξει. Ή μαζί τους ή με την κοινωνία!
-------------------------------------------------------
Σε εβδομαδιαίο πρόγραμμα που αναρτήθηκε στον τηλεοπτικό σταθμό STAR CHANNEL ,παρατηρήθηκαν παραβιάσεις άρθρου της ΣΣΕ, καθώς και της Νομοθεσίας.

Απαιτούμε από τις αρμόδιες αρχές, που ήδη έχουμε απευθυνθεί, τώρα, να επιβάλλουν στον τηλεοπτικό σταθμό την τήρηση της νομιμότητας και την εφαρμογή της υπάρχουσας Σ Σ Ε .
Κύριοι της Διοίκησης του STAR CHANNEL, οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ δεν είναι είλωτες.

Για το ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΗΚΑΡΗΣ
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΘΟΔΩΡΗΣ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ

Διαβάστε περισσότερα » "Η δημοσιογραφία έχει γίνει απόλυτα εξαρτημένη από συμφέροντα..."