«Διαβούλευση» για «φίμωτρο» στο Ίντερνετ

Η δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια, δημοσιογράφου και εμπνευστή του blog troktiko, έφερε ξανά στο προσκήνιο μια μείζονος σημασίας συζήτηση που αφορά τον ρόλο που διαδραματίζουν τα ιστολόγια στην Ελλάδα. Από την άλλη, το γεγονός αυτό στάθηκε η ευκαιρία που έψαχνε απεγνωσμένα η κυβέρνηση ώστε να επιβάλει το δικό της status quo στην ελληνική κοινότητα των blog.

Συγκεκριμένα, ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης έχει στα σκαριά μια συνολική νομοθετική ρύθμιση, η οποία όχι μόνο θα επιχειρεί να βάλει κανόνες λειτουργίας, αλλά θα προσπαθεί να... αστυνομεύει ιστολόγια και ιστοσελίδες.

Το νομοσχέδιο αναμένεται να τεθεί σε διαβούλευση αμέσως μετά το καλοκαίρι και στον διάλογο θα συμμετέχουν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς: Η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου των Επικοινωνιών, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, ο Συνήγορος του Πολίτη, καθώς και bloggers. Κύκλοι του υπουργείου εκτιμούν ότι οι περισσότεροι χρήστες του διαδικτύου στη χώρα μας επιθυμούν να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο λειτουργίας και κανόνων (εμείς δεν παίρνουμε και όρκο...) στην μπλογκόσφαιρα.

Αμέσως μετά το τέλος του διαλόγου, ο οποίος θα γίνει διαδικτυακά αλλά και «ζωντανά», το αργότερο μέχρι το τέλος του χρόνου δηλαδή, το τελικό σχέδιο νόμου θα κατατεθεί στη Βουλή.

«Ας καούν και τα χλωρά»

Μπορεί στην κυβέρνηση να τονίζουν ότι το επικείμενο σχέδιο νόμου έρχεται να βάλει μια «τάξη» στο... ξέφραγο αμπέλι του διαδικτύου και ότι θα διασφαλίζονται τα δικαιώματα όσων γράφουν σε ιστολόγια, ωστόσο δεν είναι λίγοι αυτοί που εκτιμούν ότι πίσω από αυτή την πρωτοβουλία της κυβέρνησης κρύβονται... πονηροί σκοποί. Για την ακρίβεια, πολλοί είναι αυτοί που τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση επειδή θα απαλλαγούν από... κακούς βραχνάδες.

Με λίγα λόγια το νομοσχέδιο βαδίζει στη λογική του «μαζί με τα ξερά ας καούν και τα χλωρά», αφού, στην προσπάθεια του υπουργείου να περιοριστούν οι ανώνυμες δυσφημιστικές επιθέσεις μέσω ιστοσελίδων, θα «καούν» και οι εκατοντάδες αδέσμευτες φωνές που σχολιάζουν τα κακώς κείμενα της επικαιρότητας, όπως επίσης και το... ποιόν της κυβέρνησης.

Όπως είναι φυσικό, οι άνθρωποι του ΛΑΟΣ είναι μεταξύ αυτών που χαμογελούν από αυτή την εξέλιξη, αφού ένας από τους ιστότοπους που φωτογραφίζονται στην επικείμενη νομοθετική ρύθμιση είναι το ενοχλητικό γι’ αυτούς Athens Indymedia. Άλλωστε δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος από τότε που το κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη απέστειλε εξώδικο προς το «Εθνικό Δίκτυο Έρευνας & Τεχνολογίας Α.Ε.» (ΕΔΕΤ), στου οποίου τους server έτρεχε το ελληνικό Indymedia.

Η αλήθεια είναι ότι το διαδίκτυο και η μπλογκόσφαιρα είναι χώροι με πολύ μικρή ηλικία ζωής στην Ελλάδα και κατά συνέπεια είναι, σε έναν βαθμό, λογικό να επικρατεί χάος. Οι χρήστες του διαδικτύου όμως χρειάζονται το... στοργικό χέρι της κυβέρνησης για να τους προστατεύει ή θα βρουν μόνοι τους τρόπους για να ρυθμιστεί και να μπει σε τάξη ο δημοκρατικότερος θεσμός στον πλανήτη;

Πάντως η κυβέρνηση, εκτός από τους εξαγριωμένους μπλόγκερ, θα έχει να αντιμετωπίσει και τους φραγμούς που βάζει η Google, η οποία δεν προβλέπεται να αφήσει την ελληνική κυβέρνηση – και κάθε κυβέρνηση – να ασκήσει έλεγχο και να προσδιορίσει τους διαχειριστές των blogs. Και αυτό διότι η πλατφόρμα Blogspot, πάνω στην οποία βασίζονται τα περισσότερα ιστολόγια, είναι ένας από τους πιο κερδοφόρους τομείς της εταιρείας.

Φαντάζεστε τι θα σήμαινε για την εταιρεία μια μαζική εγκατάλειψη της πλατφόρμας της, όχι μόνο στο οικονομικό, αλλά και στο επίπεδο του παγκόσμιου πρεστίζ της;

Αρχή από τον Σανιδά


Η προσπάθεια χειραγώγησης και ελέγχου blogs και ιστοσελίδων δεν είναι νέο φρούτο. Πρώτος διδάξας είναι ο πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς, ο οποίος, με τις εγκυκλίους και τις γνωμοδοτήσεις του, ζητούσε από τις εταιρείες - παρόχους ;ίντερνετ στην Ελλάδα στοιχεία και πληροφορίες για ιδιοκτήτες και διαχειριστές ιστοσελίδων εις βάρος των οποίων είχαν κατατεθεί μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση.

Σε αυτό το υπερσυντηρητικό σύμπλεγμα δικαστών και κομμάτων που ζητούσαν την άρση του προσωπικού απορρήτου των χρηστών αντιτάχθηκε η ΑΔΑΕ, η οποία επικαλέστηκε την ευρωπαϊκή νομοθεσία και επέμεινε ότι τα στοιχεία που ζητούσαν οι αρχές ανήκουν στον πυρήνα της προστατευόμενης από το Σύνταγμα νομοθεσίας και δεν μπορούν να δοθούν δίχως να τηρηθούν οι συνταγματικές και νομικές διαδικασίες.

Ο μόνος λόγος που θα μπορούσε να δικαιολογηθεί μια ενδεχόμενη άρση του απορρήτου είναι κάποιο πολύ σοβαρό έγκλημα και προϋπόθεση αποτελεί το να αποφασίσουν είτε το συμβούλιο πλημμελειοδικών είτε ο εισαγγελέας εφετών.

Δύο στρατόπεδα στην Ευρώπη


Η μάχη για τον έλεγχο του διαδικτύου, τη δεδομένη χρονική συγκυρία, αποτελεί ένα πανευρωπαϊκό θέμα. Τόσο σε επίπεδο Ευρωκοινοβουλίου, όσο και σε επίπεδο κρατών, έχουν περάσει νόμοι οι οποίοι είτε είναι φιλικά διακείμενοι προς τους bloggers είτε τους διώκουν απροκάλυπτα.

Μόλις πέρυσι ψηφίστηκε στην Ευρωβουλή το περιβόητο «Telecom Package», ένας νόμος «πασπαρτού», ο οποίος μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο για το παράνομο downloading (αυτός άλλωστε ήταν ο αρχικός προορισμός του), αλλά και για διαφόρων άλλων ειδών... παρανομίες (και ο νοών νοείτω...).

Όσον αφορά το διακρατικό επίπεδο, αυτή τη στιγμή έχουν διαμορφωθεί δύο αντιμαχόμενες πλευρές:

* Από τη μία η Ιταλία, όπου η κεντροδεξιά του Μπερλουσκόνι επιχείρησε να περάσει έναν αντίστοιχο νόμο «φίμωτρο» για τα blogs και υποχώρησε κάτω από την πίεση των διαδηλώσεων, με αποτέλεσμα να αναβληθεί η ψήφισή του για τον Σεπτέμβριο.

* Από την άλλη η Φινλανδία, όπου εγκρίθηκε ένα νομοσχέδιο που δεν επιτρέπει τη δίωξη bloggers για ό,τι γράφουν ή αναρτούν, ενώ απαγορεύει τη μήνυση ή αγωγή ακόμη κι αν δημοσιοποιήσουν απόρρητα στρατιωτικά έγγραφα.

Μάλιστα, εάν κάποιος καταθέσει μήνυση ή αγωγή εναντίον blog ή blogger, δίνεται αυτοδίκαια το δικαίωμα στον θιγόμενο να τον μηνύσει για προσπάθεια φίμωσης της ελεύθερης διακίνησης πληροφοριών!

http://topontiki.gr/Articles/view/8593