σύμβαση Cooper

Προς την κ. Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής ΑλλαγήςΘέμα: Ποιες ακριβώς είναι οι δεσμεύσεις της Ελλάδος, από την Σύμβαση «Cooper»;Συμφώνως με δημοσιεύματα του τύπου και αναρτήσεις ειδησιογραφικών ιστοσελίδων του διαδικτύου, επισημαίνεται ότι, η Ελλάς έχει υπογράψει και δεσμεύεται από την Σύμβαση «Cooper», της οποίας η χρονική ισχύς, εκπνέει την 31η Δεκεμβρίου 2010, ενώ η διάρκεια της ήταν για 70 έτη!

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz16iPXDgl1
ΝΑ ΤΙ ΒΡΗΚΑ
Στα χρόνια του πολέμου ο ιδεολόγος επαναστάτης Δημήτρης Μπάτσης ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του δεκαπενθήμερου περιοδικού ΑΝΤΑΙΟΣ.
Ο Ανταίος πρωτοκυκλοφόρησε στην Αθήνα στις 20 του Μάη του 1945.
Ο Δημήτρης Μπάτσης συγγραφέας του βιβλίου Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα
εκτελέστηκε στα 1952 μαζί με τους Μπελογιάννη, Καλούμενο και Αργυριάδη.

Με την εκτέλεση ειδικά του Μπάτση τελείωνε και οποιοδήποτε όραμα για μία διαφορετική πορεία της Ελλάδας με αξιοπρέπεια και πρόοδο βασισμένη στην αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων μας.

Στο παραπάνω αναφερόμενο βιβλίο του Μπάτση, αναφέρεται και η σύμβαση της Ελλάδας με τις μεγάλες γνωστές δυνάμεις για τον ορυκτό πλούτο της χώρας μας.
Η σύμβαση Cooper, υπεγράφη το 1940 και λήγει την 31/12/2010.

Το κείμενο της συμφωνίας υπάρχει στο υπουργείο Βιομηχανίας και παραδίδεται -σαν "ιερό κείμενο"- από υπουργό σε υπουργό. Βάσει της σύμβασης, τα λεγόμενα "στρατηγικά ορυκτά" της Ελλάδας καθώς και ο υδάτινός μας πλούτος, τίθενται υπό την αιγίδα ενός Αμερικανικού consortium εταιρειών!!

Στο κείμενο που ακολουθεί, ο οικονομολόγος και δικηγόρος Δημήτρης Μπάτσης, συγγραφέας του σημαντικού έργου "Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα" (εκδ. "Τα νέα βιβλία", 1947) αναλύει τους μηχανισμούς παράνομου πλουτισμού που συνδέθηκαν με την παραλαβή, κατεργασία και διανομή των εφοδίων της ΟΥΝΡΑ στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα. Το κείμενο δημοσιεύτηκε με τα αρχικά του συγγραφέα στο περιοδικό "Ανταίος" (10 Μαίου 1946), το επιστημονικό περιοδικό της Αριστεράς που διηύθυνε ο Μπάτσης και το οποίο εκδόθηκε για να υποστηρίξει τη θέση περί βιωσιμότητας της ελληνικής οικονομίας. Ο Δημήτρης Μπάτσης συνελήφθη στην τελευταία φάση της υπόθεσης Μπελογιάννη και εκτελέστηκε με τους Ν. Μπελογιάννη, Η. Αργυριάδη και Ν. Καλούμενο στις 30 Μαρτίου 1952.


Είναι γνωστό ότι από την ημέρα που άρχισαν νάρχονται τα εφόδια της ΟΥΝΡΑ στη χώρα μας, άρχισε ταυτόχρονα αγώνας όλων των εμπορικών, τραπεζιτικών και βιομηχανικών συγκροτημάτων για τη χρησιμοποίησή τους σαν μέσου αύξησης του κεφαλαίου και της εξαγωγής μεγάλου υπερκέρδους. Είναι γνωστός ο αγώνας των βιομηχάνων να μετατρέψουν τη βιομηχανοποίηση των κλωστοϋφαντουργικών υλών σε επικερδέστατη επιχείρηση, όπου εκτός από το 'νόμιμο' κέρδος θα εισέπρατταν και διαφορά σε όφελός τους από το εικονικό ποσοστό της φύρας που ζητούσαν να κατακυρωθεί για κάθε μονάδα παραγομένου προϊόντος. Οι έμποροι επίσης ζητούσαν ανάλογες παραχωρήσεις και ωφελήματα για τη διαχείριση και πούληση των εφοδίων. [...] Τα πράγματα όμως πήραν την οριστική τους λύση από τον τρόπο που κανόνισε τα εκκρεμή ζητήματα η κυβέρνηση. [...]
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πρώτον: ότι παύει ουσιαστικά και αυτός ο υποτυπώδης κρατικός έλεγχος που υπήρχε. Δεύτερον: ότι ιδιοκτήτες των εφοδίων και πρώτων υλών γίνονται οι εμποροβιομήχανοι. Να σε τι μεταφράζεται το οικονομικό αυτό πραξικόπημα: Οι εμποροβιομήχανοι θα διαχειρίζονται και θα βιομηχανοποιούν με τον τρόπο που τους συμφέρει καλύτερα τα εφόδια και τις ύλες. Θα είναι ελεύθεροι να να διοχετεύουν τις ποσότητες εκείνες που θα τους εξασφαλίζουν άνετη πραγματοποίηση του κέρδους τους. Θα είναι ακόμα ελεύθεροι ν' αναμιγνύουν με δικές τους ύλες τις πρώτες ύλες της ΟΥΝΡΑ. Θα έχουν περιορισμό στην τιμή διάθεσης; Κι αν έχουν τέτοιο περιορισμό, η εξασφάλιση του κέρδους των θα είναι σίγουρη, γιατί θα πραγματοποιείται πολύ νωρίτερα από την αγορά (με τη φύρα, την απόκρυψη, την κλοπή στον υπολογισμό του κόστους, τα εξευτελιστικά ημερομίσθια). Αλλά το πιο σίγουρο τμήμα του μονοπωλιακού κέρδους θα εξασφαλιστεί γι' αυτούς 'έξω από την παραγωγή' σε βάρος του Δημοσίου και της κατανάλωσης (ουσιαστικά δηλαδή με πολλαπλάσια επιβάρυνση της τιμής των εφοδίων για τον καταναλωτή και φορολογούμενο λαό). Θα εξασφαλιστεί με τη συμφωνία εξόφλησης των πρώτων υλών με δόσεις με προκαταβολή μονάχα του 40% της αξίας τους από τους εμποροβιομήχανους στο κράτος. Το 60% της αξίας των πρώτων υλών θα πληρωθεί με το νομισματικό καθεστώς που θα ισχύει μετά αρκετούς μήνες. Κι όπως ξέρουμε, ο πληθωρισμός 'βάζει σφουγγάρι' στα χρέη του κεφαλαίου. [...]
Και ο κ. Μέιμπεν; Ο κ. Μέιμπεν πρέπει να ξέρει ασφαλώς ότι μια τέτοιας μορφής εκμετάλλευση της συμμαχικής βοήθειας 45 Εθνών αποτελεί παράβαση θεμελιώδους διατάξεως του Καταστατικού Χάρτου της ΟΥΝΡΑ, που ορίζει ρητά και κατηγορηματικά ότι απαγορεύεται η χρησιμοποίηση των εφοδίων της για προνομιακή ωφέλεια οικονομική ή πολιτική ορισμένης μερίδας του πληθυσμού και ότι η διανομή πρέπει να είναι δίκαιη και ίση στον πληθυσμό. Ο κ. Μέιμπεν το γνωρίζει αυτό και για να δικαιολογηθεί δηλώνει ότι η ανάθεση στο ιδιωτικό κεφάλαιο της κατεργασίας, διανομής κλπ. γίνεται με την προοπτική 'γενικού δελτίου' και επιτυχίας χαμηλότερου κόστους. [...]
Δεν είναι πολύς καιρός που ο κ. Μέιμπεν απειλούσε διακοπή της παροχής βοηθείας στην Ελλάδα εξ αιτίας των συνθηκών που είχαν δημιουργήσει οι ίδιοι κύκλοι του κεφαλαίου. Σήμερα δηλώνει ότι η χρησιμοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας θα 'ελαττώσει το κόστος'. [...] Αποτελεί ή δεν αποτελεί παράνομο πλουτισμό και αντίθετο προς τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη της ΟΥΝΡΑ σε βάρος του συμμάχου Ελληνικού Λαού; Ναι ή όχι; [...]