Το χρυσό φαγωπότι στη Βουλή

Μέσα σε μία δεκαετία ο προϋπολογισμός του Κοινοβουλίου υπερδιπλασιάστηκε, όπως και ο αριθμός των υπαλλήλων. Από τα 97 εκατ. ευρώ το 2000 ξεπέρασε τα 221 εκατ. το 2009. Και τότε, όπως και σήμερα, ο αριθμός των βουλευτών είναι αμετάβλητος. Οταν...

συμβαίνουν αυτά στη Βουλή, εύλογα μπορεί να βγάλει κανείς τα συμπεράσματά του για τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος και τον εκτροχιασμό των δαπανών στη γενική κυβέρνηση και στις ΔΕΚΟ.

Η χρονιά που οι δαπάνες αυξήθηκαν περισσότερο από κάθε άλλη φορά ήταν το 2005. Ανέβηκαν κατά 19% και από τα 133 εκατ. ευρώ σκαρφάλωσαν στα 158 εκατ. Η τριετία με τις μεγαλύτερες αυξήσεις είναι μεταξύ 2004 και 2006.

Ακόμη και το 2010, τη χρονιά έλευσης της τρόικας στη χώρα, η συνολική ετήσια μείωση περιορίστηκε σε ποσοστό 1,7% (218 εκατ. από 221 εκατ. ευρώ), που βασίστηκε κυρίως στις περικοπές μισθών. Ο τρέχων προϋπολογισμός προβλέπει μείωση της τάξης του 9%, ωστόσο ευελπιστούν σε μεγαλύτερες μειώσεις. Οπως εκτιμούν, στο τέλος της χρονιάς υπάρχουν αισιόδοξες ενδείξεις για να κλείσει με μείωση κοντά στο 15%. Οι οικονομικές υπηρεσίες της Βουλής επεξεργάζονται σχέδια επιπλέον περικοπών ενόψει της κατάρτισης του προϋπολογισμού για το 2012.

Κατά την τελευταία δεκαετία, ανάλογη του προϋπολογισμού ήταν και η αύξηση του αριθμού των εργαζομένων. Από τους 695, σήμερα υπερβαίνουν τους 1.300. Από τον Σεπτέμβριο του 2009 έχουν συνταξιοδοτηθεί περίπου 90 υπάλληλοι. Ζήτημα πλεονάζοντος προσωπικού ή εργασιακής εφεδρείας δεν τίθεται.

«Ο αριθμός των υπαλλήλων μπορεί να αυξήθηκε κατά την τελευταία δεκαετία, ωστόσο ακολούθησε τη δημιουργία νέων υπηρεσιών», εξηγεί ο Π. Πολίτης, πρόεδρος του συλλόγου υπαλλήλων στη Βουλή. «Λειτουργεί ένα μεγάλο τυπογραφείο επί της Λένορμαν, τμήματα μικροφίλμ, φωτοτυπεία, οικονομικές υπηρεσίες, βιβλιοθήκες και άλλα. Παλαιότερα πολλές δουλειές δίνονταν έξω» σημειώνει ο ίδιος.

Προσθέτει ότι πλέον στο προσωπικό περιλαμβάνονται και οι ειδικοί φρουροί, αυξάνοντας έτσι το συνολικό αριθμό. Σε ό,τι αφορά στη μισθοδοσία του προσωπικού, επιμένει ότι ακολουθεί τις περικοπές των υπαλλήλων στο Δημόσιο (δώρα, άδειες, υπερωρίες κ.λπ.). «Δεν εξαιρούμαστε. Δεν υπάρχει ο λεγόμενος 15ος ή 16ος μισθός. Είναι ένα επίδομα, που αντί να κατανέμεται ανά μήνα, εμείς το λαμβάνουμε σε δύο δόσεις. Ισχύει από το 1930 και από πέρυσι κόπηκε στο μισό. Με τις αναδρομικές κρατήσεις από την αρχή του έτους, υπάρχουν μισθοδοσίες 15ημέρου, που δεν ξεπερνούν τα 150 ευρώ» αναφέρει.

*Ουσιαστικά κριτήρια, σύγχρονες προϋποθέσεις και διαφανής έλεγχος θα έπρεπε να είχαν από καιρό υιοθετηθεί για τις ατέλειες και τις αποζημιώσεις στη Βουλή. Πόσο αξιόπιστη μπορεί να είναι η κριτική στην κυβέρνηση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, όταν, έστω σιωπηρά, συναινούν σε μια τέτοια διαχείριση του δημόσιου χρήματος;

πηγή: Ελευθεροτυπία