Το κατά …Μάρκον

του Μάρκου Μουζάκη
Ρεκόρ καταγράφει η επικοινωνιακή καταιγίδα των ΜΜΕ της διαπλοκής και των δημοσιογραφικών τους θεραπαινίδων, προς στήριξη της κυβέρνησης Παπαδήμου! Βέβαια, έχει αρκετές φορές αυτή η χώρα βιώσει τέτοιου -αισχίστου, καθεστωτικού- είδους επικοινωνιακές πλημμυρίδες. Γι’ αυτό κι ο λαός είναι υποψιασμένος. Κοινώς, «δεν τσιμπάει». Μα η προσπάθεια καταβάλλεται…… Άλλωστε, η επιχείρηση αποσκοπεί και στα όσα θα συμβούν πέραν των χρονικών ορίων αυτής της κυβέρνησης. Στόχος των απανταχού νταβατζήδων, η δημιουργία μιας «κουλτούρας συνεργασιών και συναινέσεων», που θα τους βολεύει, θα διαιωνίζει την κυριαρχία τους, θα προστατεύει τα συμφέροντά τους, με τον λαό στη γωνία, φυσικά.
… Άμα, μάλιστα, οι επόμενες εκλογές δεν βγάλουν αυτοδυναμία, τότε πιστεύουν ότι εκεί θα οδηγηθούν αναγκαστικά τα πράγματα.
… Δεν βλέπετε ότι όλα τα διαπλεκόμενα συγκροτήματα, από… βουνό μέχρι θάλασσα, «σπρώχνουν» προς τα κει τις εξελίξεις;
Ότι τα δίνουν όλα για να στηρίξουν τη νέα κυβέρνηση; Προκλητικά, υποτιμώντας βάναυσα την κοινή λογική;
n Τόσος και τέτοιος πια βελούδινος ολοκληρωτισμός; Προς καταστολή της λαϊκής αντίδρασης; Τόσος συστημικός εκβιασμός συνειδήσεων; Τόση ξετσιπωσιά;
)) Αλλά ας συνεχίσουν σε αυτόν τον δρόμο. Πλέον οι ιθαγενείς ξύπνησαν. Και θα γκρεμιστεί η δυναμική τους για παρεμβάσεις και έλεγχο των εξελίξεων, αντάμα με το σάπιο σύστημα που οικοδόμησαν και αβαντάρουν…
… Χα! Την περασμένη Κυριακή «Βήμα» και «Καθημερινή» είχαν αναλάβει εργολαβικά τη «συντήρηση» του εκπεσόντος ηγεμόνα! Οι αγάπες, όσο και να ‘ναι, δεν κρύβονται… Μάχες οπισθοφυλακών…
… Ζαλίστηκα! Απ’ τις απανωτές κωλοτούμπες, κυβιστήσεις του αρχηγού κωλοτούμπα! Ακόμα και για την -ανυπόληπτη- υπογραφή του για την 6η δόση «κατάφερε» να ζαλίσει ακόμα και τους «τροϊκανούς»! Πάει, τον πήραν χαμπάρι και στας Ευρώπας!
… Από… εθνικά αδιάλλακτος, απ’ την ανακάλυψη της «μπέσας» και του «φιλότιμου», και μάλιστα ως λέξεων υπαρχουσών μόνο εις την ελληνικήν (αρλουμποειδές!) αίφνης κυβίστησε στο «υπογράφω επειδή έτσι πρέπει» και πάει λέγοντας! Ο άνθρωπος δεν παίζεται. Αλλά θα το επαναλάβω, ας τα βλέπουν όσοι τον κάνανε (ναι, αυτόν!) ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων. Με μαύρα γράμματα θα τους γράψει η Ιστορία!
n Αφήστε δηλαδή που εκτός από κωλοτούμπας είναι και «λαγός». Δεν είδατε με πόση ευκολία ασπάστηκε την πρόταση για εκλογές με λίστα του ΓΑΠ;
)) Και με πόση ευκολία πάλι… ξερογλείφεται για μετεκλογική συνεργασία με τη ΝΔ σε περίπτωση μη γαλάζιας αυτοδυναμίας; Χα! Μα, θα μου πείτε, εδώ έφτασε να επικαλείται τον Καραμανλή, τον οποίο απειλούσε με Ειδικό Δικαστήριο!
… Έλεος! Μα έχουν όρια οι κωλοτούμπες του;
… Αλλά το μείζον ζήτημα δεν είναι (κυρίως) οι κωλοτούμπες του ιδίου και του κόμματός του. Το θέμα είναι ότι έχουμε να κάνουμε με έναν επικίνδυνο πολιτικό, ανθούντα στον κήπο της εγχώριας πολιτικής ζωής ελέω δημοσιογραφικών σαλτιμπάγκων και πράσινων τυχοδιωκτισμών. Κι όμως, ελάχιστοι ασχολούνται με αυτό το φαινόμενο…
… Αφήστε κιόλας τις επιχειρήσεις «ξεπλύματος» του ακροδεξιού του παρελθόντος, όσο και παρόντος, από δημοσιογραφικά σαπρόφυτα και πολιτικά ανδρείκελα, που τον έχουν εκλεκτό ομοτράπεζο και… ομόσταυλο!
n Ωρέ, τι μας λέει; Τον πολεμούν τα συμφέροντα τον ΣΑΠ, ισχυρίζεται το επιτελείο του και αναπαράγουν τα δημοσιογραφικά τους γιουσουφάκια. Μπα; Και γω θυμάμαι, για παράδειγμα, τα τέλη του 2003-αρχές του 2004, όταν έλαβε το δαχτυλίδι (άψογη δημοκρατική διαδικασία!) απ’ τον Σημίτη και οι δημοσιογραφικές θεραπαινίδες μέχρι έκτακτα δελτία κάνανε, προκειμένου να δείξουν τον υπό κατασκευή «ηγέτη» να… μοιράζει κουραμπιέδες στους δημοσιογράφους έξω απ’ το Καστρί ή να κάνει στάση στον εθνικό δρόμο επιστρέφοντας απ’ το Καλέντζι!
)) Κι αφού τον κατασκεύασαν, στη συνέχεια τον στήριξαν προκλητικότατα για χρόνια, αφού άλλωστε τους έκανε όλα τα χατίρια. Και ήταν μια… ωραία ατμόσφαιρα, ούλοι αντάμα…
… Σταμάτησαν δε να τον στηρίζουν, όταν πια τους ήταν άχρηστος, ακόμα κι επικίνδυνος εξαιτίας των τυχοδιωκτικών του ακροβατισμών. Αυτή είναι η αλήθεια, φίλε Μιχάλη (Καρχιμάκη), κι αφήστε τους… λεονταρισμούς, που μάλλον γέλιο βγάζουν!
… Μπα; Κι ο κυρ Μιλτιάδης (Βαρβιτσιώτης) υπέρ της λίστας στις επόμενες εκλογές! Καλά, τι φοβάται ο… λαοφιλής; Την… αγάπη του λαού της Β΄ Αθήνας; Τόση «σιγουριά»; Αυτά είναι τα δείγματα του «μεταρρυθμιστικού» οίστρου, αυτού και των υπολοίπων της ιδίας νεοδημοκρατικής ομάδας;
… Οι οποίοι βγήκαν σεργιάνι στις ρούγες των νταβατζήδικων ΜΜΕ υπονομεύοντας τον Σαμαρά, απολαμβάνοντας την πλέρια στήριξή τους, για απόλυτα ευνόητους λόγους;
n Σας το (ξανα)λέω, το παιχνίδι άνοιξε. Και άνοιξε χοντρά απ’ τους νταβατζήδες. Θα πλασάρουν για ένα -πολύ μεγάλο- διάστημα την πραμάτεια των εκλεκτών τους και από ΠΑΣΟΚ και από ΝΔ, ετοιμάζοντας ακόμα και σχήματα «οριζόντια».
)) Άλλωστε, το υλικό των «προθύμων» υπάρχει. Και η προβολή του βγάζει μάτια!
… Πυκνώνουν την τελευταία περίοδο οι εναντίον του Ν. Αθανασάκη επιθέσεις από «υπηρέτες» της «ενημέρωσης», και μάλιστα… έγκριτους, κυρίως δε από εμπόρους του παπανδρεϊσμού. Γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα, λέω πως τίποτα δεν είναι τυχαίο…
… Και η υπόθεση ξεπερνά τα απλά όρια των συντροφικών μαχαιρωμάτων. Όχι ότι δεν έχει διαπράξει λάθη ο Αθανασάκης, μα πόσοι απ’ το επιτελείο του ΓΑΠ διαθέτουν τη σοβαρότητα, την εμπειρία και την εχεμύθεια του «Αρκούδου»; Ουδείς πάντως απ’ τους όψιμους «ηρακλείς» του στέμματος. Και θα δούμε πολλά τέτοια το αμέσως επόμενο διάστημα
.. Βάναυση πρόκληση στη νοημοσύνη των τηλεθεατών του Mega αυτή η αδιάλειπτη παρουσία εκεί του Καρατζαφέρη. Με… «108» τον έχουν χρεωθεί;
n Μπας και του έχουν παραχωρήσει και κάνα ντιβάνι για να… ξεκουράζεται;
)) Κατανοητά τα κόλπα, αλλά έχει και η πρόκληση τα όριά της. Τα οποία, ας πούμε, ξεπεράστηκαν κατά πολύ την περασμένη Δευτέρα, όταν ο Καρατζαφέρης με μια αντικομμουνιστική υστερία επιπέδου ψυχρού πολέμου ανέλυε τη… σύλληψή του, ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει Κούβα!
… Παιδιά, σας έχουν πάρει χαμπάρι. Και τον Καρατζαφέρη και σας…
… Έλεος, με την παραχώρηση άφθονου τηλεοπτικού χρόνου για ακροδεξιά παραληρήματα!
… Αλήθεια, ο Κυριάκος είναι κι αυτός υπέρ της λίστας; Σαν τον άλλον γίγαντα της πολιτικής σκέψης, τον (επίσης γόνο…) Μιλτιάδη; Άγχη που ‘χουν οι άνθρωποι…
n Πάντως, όλη η ομάδα των (θου, Κύριε) γαλάζιων «μεταρρυθμιστών» τα πήρε με τη δήλωση-προειδοποίηση του Σαμαρά. Και προσέτρεξε για βοήθεια στα μιντιακά απάγκια, που άφθονα διαθέτει…
)) Αντελήφθησαν ότι η καμπάνα χτύπησε γι’ αυτούς. Και έπεται συνέχεια!
… Για τους γνωρίζοντες την ιστορία του ΠΑΣΟΚ, δεν αποτέλεσε έκπληξη η έντονη κριτική του Χρ. Παπουτσή στον Μιχ. Χρυσοχοΐδη, όταν ο τελευταίος προανήγγειλε -στην ουσία- την υποψηφιότητά του για τη θέση του προέδρου του Κινήματος, οψέποτε ξεκινήσουν οι σχετικές διαδικασίες.
… Ο Χρυσοχοΐδης θεωρούνταν -και ήταν- πολιτικό «παιδί» των Παπουτσή, Παναγιωτακόπουλου και των άλλων «προεδρικών». Αυτοί τον πήραν, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, από πολιτικό στέλεχος περιφερειακού βεληνεκούς και τον προώθησαν στην κεντρική πολιτική σκηνή. Τον στήριξαν να εκλεγεί βουλευτής. Και στη συνέχεια, όταν το 1993 το ΠΑΣΟΚ ξανάγινε κυβέρνηση κι ο Αντρέας πρωθυπουργός, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην είσοδό του στην κυβέρνηση, στην αρχή στη θέση του υφυπουργού Εμπορίου.
… Αλλά η ανέλιξη του Μιχάλη κάποια στιγμή τον οδήγησε στην αυτονόμησή του. Καθοριστικό στην πορεία των σχέσεών του με τους -τότε- «προεδρικούς» το γεγονός ότι ο Χρυσοχοΐδης στη μάχη της διαδοχής του Αντρέα, τον Γενάρη του ’96, στήριξε τελικά τον Σημίτη, ενώ οι Παπουτσής, Παναγιωτακόπουλος και οι άλλοι «προεδρικοί» έδωσαν μάχη για να μην εκλεγεί ο Σημίτης…
n Τα υπόλοιπα, λίγο-πολύ γνωστά. Ο Χρυσοχοΐδης εντάχθηκε στον στενό πυρήνα των «σημιτικών», ανέβηκε μέχρι που έφτασε στη θέση του γραμματέα του
ΠΑΣΟΚ (διαδεχθείς μάλιστα τον Κ. Λαλιώτη, μετά την εκδίωξή του απ’ τον Σημίτη…), οι σχέσεις του με τους πάλαι ποτέ υποστηρικτές του διερράγησαν, οι δρόμοι τους χώρισαν οριστικά… Και σήμερα οι εξελίξεις της διαδοχής του ΓΑΠ προσφέρουν νέα επεισόδια σε αυτή την ταραγμένη πορεία σχέσεων…
)) Αναρωτιούνται πάντως πολλοί -και μέσα στο
ΠΑΣΟΚ- τι ήταν αυτό που ώθησε τον Χρυσοχοΐδη να αναγγείλει ουσιαστικά την υποψηφιότητά του, όταν κανένας άλλος δελφίνος δεν το είχε κάνει.
… Δεν λείπουν και οι εκτιμήσεις ότι βιάστηκε. Ότι έκανε το λάθος που είχε κάμει το 2007 ο Μπένι. Ήθελε να προλάβει κάτι; Θα δείξει…
… Ποια διαρχία; Καθαρές λύσεις ζήτησε ο Π. Ευθυμίου, ο οποίος εκπέμπει σε μήκος κύματος σοβαρότητας. Και έχει δίκιο. Τι εφεύρημα είναι το «άλλος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ (δηλαδή ο ΓΑΠ) κι άλλος υποψήφιος πρωθυπουργός»;
… Ακόμα και τώρα, δηλαδή, φτηνιάρικα κολπάκια;
n Πάντως, όπως έμαθα, ο Βενιζέλος δεν λέει «όχι» στο σενάριο της «διαρχίας». Δέχεται δηλαδή κατ’ αρχήν να παίξει το ρόλο του «λαγού», με τη λογική ότι την ήττα θα τη χρεωθεί έτσι κι αλλιώς ο ΓΑΠ, ενώ ο ίδιος θα πιστωθεί την αίσθηση ότι δέχτηκε να είναι το «θύμα» σε μια εξαιρετικά κρίσιμη για το
ΠΑΣΟΚ περίοδο…
)) Πάντα κατά τη λογική αυτή, θα αμειφθεί γι’ αυτή του την «υπηρεσία» την κρίσιμη ώρα (της διαδοχής) και θα πάρει το «μαγαζί» ολόκληρο…
… Βέβαια, όλα αυτά μοιάζουν τώρα περισσότερο σαν ασκήσεις επί χάρτου. Κι αυτό, επειδή αγνοούν μια μεγάλη δυναμική που έχει διαμορφωθεί τόσο στην -εναπομείνασα- βάση του ΠΑΣΟΚ όσο και στην ΚΟ, όπου επικρατεί κάτι παραπάνω από αναβρασμός.
… Κι όταν μάλιστα πολλοί, πάρα πολλοί βουλευτές αισθάνονται ότι δεν θα είναι στην επόμενη Βουλή, τότε ευκολότερα περνά η λογική του… «να τα κάνουμε Κούγκι»!
… Με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
n Αλήθεια, πότε θα αρχίσει τις ανά την Ελλάδα περιοδείες του ο ΓΑΠ, όπως πομπωδώς ανακοινώθηκε; Ο λαός (του) είναι έτοιμος για να τον… αποθεώσει, δεν κρατιέται, ωρέ!
)) Μου το έλεγε γνωστό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, εξ αυτών που συναντήθηκαν πρόσφατα με τον αρχηγό ΓΑΠ. «Δεν είναι δυνατό να βγάλεις ασφαλές συμπέρασμα για το πού θα το πάει στα εσωκομματικά», τόνιζε, «επειδή με άλλο πρόσωπο εμφανιζόταν στον έναν και με διαφορετικό στον άλλον. Και αυτό δεν ήταν προσποίηση. Ήταν η αντανάκλαση των ψυχολογικών του μεταπτώσεων και διακυμάνσεων. Οπότε…».
… Τρέχα γύρευε δηλαδή!
… Τι είπατε για τον εκλογικό νόμο; Για νέο εκλογικό σύστημα; Αποχαιρετήστε κι αυτή τη… μεγαλοφυή έμπνευση του ΓΑΠ! Μέχρι κι ο νέος υπουργός Εσωτερικών, ο Γιαννίτσης, το ‘θαψε το θέμα. Ας βρει άλλη «ρουκέτα» να ρίξει ο γίγαντας…
… Ώπα! Άρχισαν να εκδηλώνονται οι πρώτοι… σπόνσορες των δελφίνων του ΠΑΣΟΚ! Αίφνης, μεγάλο κανάλι (μη ρωτάτε ποιο!) «παίζει» χοντρά τον Μπένι, τα δίνει όλα. Αντίθετα, το… παρά θιν’ αλός συγκρότημα δεν είναι διόλου φιλικό μαζί του. «Παίζει» άλλο σχήμα. Θα απολαύσουμε σκηνές απείρου κάλλους!
n Κι όμως. Αρκετοί στη Νου Δου, ανάμεσά τους κι ο ίδιος ο Σαμαράς, εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι εφικτή η αυτοδυναμία! Και ότι θα δικαιωθούν για τις επιλογές, τόσο για την -επί της ουσίας- συγκυβέρνηση όσο και για τις άλλες -πολλές- εκπτώσεις από πρόσφατες θέσεις!
)) Έτσι είναι (;) αν έτσι νομίζουν. Ότι, δηλαδή, από έκπτωση σε έκπτωση θα βγουν και κερδισμένοι από πάνω…
… Ίχνη μόνο της αξιοπιστίας και αξιοπρέπειάς του διέσωσε ο Αντ. Σαμαράς με τη «φόρμουλα» που βρέθηκε, ώστε να αποσταλεί τελικά η γνωστή του επιστολή στην «τρόικα». Ίχνη μόνο…
… Εμείς θα ξαναπούμε: Όταν ξεκινάς τις εκπτώσεις, δεν ξέρεις πότε και πώς θα τις τελειώσεις, αν τις τελειώσεις δηλαδή. Ήδη παρατηρείται μια αποσυσπείρωση των γαλάζιων ψηφοφόρων, οι οποίοι, εδώ που τα λέμε, δεν έχουν και εναλλακτική στον ευρύτερο χώρο τους, αφού οι… κυβιστήσεις του αρχηγού κωλοτούμπα, ο οποίος κάποτε αποτελούσε μια εναλλακτική, τον έχουν καταστήσει καταγέλαστο σαλτιμπάγκο!
… Στην ουσία, αυτή τη στιγμή μόνο η Αριστερά κάνει αντιπολίτευση. Και έχει το ρόλο και της μείζονος και της ελάσσονος αντιπολίτευσης…
nΣυνεπώς, πάρα πολλοί γαλάζιοι ψηφοφόροι βιώνουν ένα προσωπικό δράμα. Σίγουρα κάποιοι θα κατευθυνθούν προς τα αριστερά. Άλλοι θα πάνε στην «αδιευκρίνιστη ψήφο»…
)) Με τούτα και με κείνα, το όνειρο της αυτοδυναμίας φαίνεται να απομακρύνεται. Και θα πρέπει να προσπαθήσει πάρα πολύ ο Σαμαράς, για να πετύχει μια επανασυσπείρωση ικανή να διεκδικήσει αυτό το όνειρο. Κι αν…
… Πάντως, όλη αυτή η ιστορία με το τι θα κάμει ο Σαμαράς έφερε (ξανά) στο φως και μια σειρά αθλιοτήτων, πολιτικών και δημοσιογράφων και άλλων «δημοσιολογούντων», υποταγμένων εντελώς, μίσθαρνων οργάνων ενός συστήματος παρηκμασμένου, άθλιου, ξενόδουλου, εξευτελισμένου, ψυχορραγούντος, μα όχι ακόμα κατεδαφισμένου.
… Ήταν εξαιρετικά παραστατικό να τους βλέπεις και να τους ακούς να πιέζουν τον Αντώνη με τόση επιμονή…
… Στην ουσία τι επεδίωκαν; Να τον καθυποτάξουν, να τον ακυρώσουν, να τον κάνουν σαν τα -ξενόδουλα- μούτρα τους. Του ζητούσαν, επί μέρες, γη και ύδωρ, επειδή έπρεπε να τον οδηγήσουν στις κάλπες -οψέποτε οδηγηθούμε…- ταπεινωμένο, τσαλακωμένο!
n Πώς, δηλαδή, τόλμησε αυτός, σαρξ εκ της σαρκός τους, να προκύψει «ανυπόταχτος», μη ενταγμένος εντελώς; Πώς τολμούσε να βγει, έστω και ελάχιστα, εκτός των ορίων που έχουν τάξει, εκτός του κύκλου που έχουν οριοθετήσει;
)) Και μεταξύ των υλακτούντων πρωταγωνιστούσαν οι εμπνευστές του εγκλήματος που επί δυο χρόνια περίπου συντελείται εις βάρος της πατρίδας και του βασανισμένου λαού μας…
… Και τα δημοσιογραφικά τους ανδρείκελα, τα οποία «έσπρωχναν» και αυτά, όσο μπορούσαν. Είχαν γίνει η φωνή των νταβατζήδων και των ξένων αφεντάδων τους, για άλλη μια φορά!
… Αντάμα, όλος αυτός ο εσμός, με τον αρχηγό κωλοτούμπα και τη… Θοδώρα!
…Και με το επιτελείο του εκπεσόντος ηγεμόνα, φυσικά, του εμπνευστή του άθλιου, τυχοδιωκτικού δημοψηφίσματος. Αυτής της έμπνευσης-μπουρλότου!
n Και με έναν πρωθυπουργό να παρακολουθεί αμήχανος και ανίκανος για στοιχειώδη διαπραγμάτευση. Θα μου πείτε τώρα, τι ζητάω… Και θα ‘χετε δίκιο!
)) Ναι, έρχονται αποκαλύψεις για το Βατοπέδιο. Να δω, πού θα τρέχουν να κρυφτούν ορισμένοι… αρχάγγελοι της «κάθαρσης»!
… Θυμάστε τι σας λέγαμε; Αναμένεται λοιπόν, στις 5 Δεκέμβρη, η απόφαση του Δικαστηρίου της Χάγης, για την προσφυγή των Σκοπίων ενάντια στην Ελλάδα. Ακούει κανείς; Ενδιαφέρεται κανείς; Ή θα τρέχουμε ξανά κατόπιν εορτής;
… Έμελλε να το δω κι αυτό. Τον… «Αδώνιδα» να δίνει συνέντευξη σαν υφυπουργός κάτω από ένα τεράστιο πορτρέτο του Αντρέα!
…Κι ύστερα, μέσω «κύκλων» να ασχημονεί άθλια εναντίον του Παπουτσή! Να τον χαίρεστε, ω «συγκυβερνήτες» της συμφοράς! Σήκω Αντρέα να τους δεις! Θεός φυλάξοι…
n Και ο αρμόδιος Επίτροπος απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή Χουντή «άδειασε» το χειρότερο, επαχθέστερο, φασίζον μέτρο των ΓΑΠ-Μπένι, να κόβεται το ρεύμα σε όσους αρνούνται να πληρώσουν το αντισυνταγματικό χαράτσι! Και η Συνήγορος του Πολίτη εξέφρασε ενστάσεις. Η… συγκυβέρνηση θα κάνει την πάπια θεωρώντας τον λαό χάχα;
****
Ξεκίνησαν από τρεις (Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης). Γίνανε τέσσερις, με την προσθήκη του Μόσιαλου. Και συνεχώς η ομάδα διευρύνεται… Είναι μάλιστα εντυπωσιακό ότι μπαίνουν ακόμα και κυβερνητικά και κοινοβουλευτικά στελέχη τα οποία έως πρόσφατα ήταν στο επιτελείο του ΓΑΠ. Μήπως, όμως, θα έπρεπε να ήταν κάπως πιο επιλεκτικοί στο ποιους δέχονται στην ομάδα, αφού ορισμένες «προσχωρήσεις» μάλλον κακό κάνουν (να μην πούμε ακόμα ονόματα);
***
Δηλαδή; Στις επόμενες εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ για την εκλογή νέου αρχηγού, οψέποτε γίνουν εν πάση περιπτώσει, θα ψηφίσουν ξανά τα… σαρίκια και διάφοροι άλλοι ουδεμία σχέση έχοντες με την -εσωκομματική κι όχι μόνο…- πραγματικότητα, ίνα εκβιαστικά σχηματιστεί μια «πολυπολιτισμική» εικόνα της πλάκας; Επίσης, θα ψηφίσουν ξανά οι διάφορες… μαϊμούδες;
Πάλι μπανάνες θα μοιράζουν;
***
Μάλλον θα πρέπει να το ‘χει μετανιώσει ο εμποράκος του καραμανλισμού, ο οποίος πουλούσε «ειδήσεις» σε δημοσιογραφικά λαμόγια (και του διαδικτύου…) εξασφαλίζοντας προβολή εν όψει εκλογών. Τώρα έφαγε μια σφαλιάρα και το φυσάει και δεν κρυώνει. Έμεινε στην απόξω, για να μάθει!
***
Ξανά, έμαθα, απειλεί με παραίτηση ο κυρ Γιάννης (Ραγκούσης), ο οποίος φυσικά και δεν είναι ικανοποιημένος απ’ την υποβάθμισή του σε… αναπληρωτή (του Αβραμό) υπουργό! Ο άνθρωπος θυμάται, φαίνεται, τα παλιότερα μεγαλεία και μελαγχολεί! Λέτε να επιχειρήσει ηρωική έξοδο, όπως λέει στο περιβάλλον του;
***
Είναι αλήθεια; Ότι ο εκπεσών ΓΑΠ «πρότεινε» στον Παπαδήμο για κυβερνητικό εκπρόσωπο γνωστό δημοσιογράφο, τον οποίο σκοπεύει στις επόμενες εκλογές να τοποθετήσει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ; Κι ότι ο νέος πρωθυπουργός δεν είναι… ενθουσιασμένος με την υπόδειξη; Θα δούμε…
***
Προς ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ενίους (όχι λίγους…) πασοκογενείς, ανένταχτους της Αριστεράς, προσωπικότητες του ευρύτερου κεντροαριστερού χώρου: Τολμήστε το! Είναι μια ιστορική ευκαιρία, μην την απεμπολήσετε!
***
Χα! «Εγώ δεν θα γίνω Καραμανλής», είπε ο ΣΑΠ, εννοώντας πως αυτός θα λέει τη γνώμη του, θα μιλάει, γενικά… δεν θα μας αφήκει σε ησυχία! Σωστός! Βέβαια, ο μεν Καραμανλής κερδίζει διά της σιωπής, ο δε τέως ηγεμών εκτίθεται τόσο περισσότερο, όσο περισσότερο μιλάει κι αμολάει παρόλες. Κάποιος να τον θέσει σε κατ’ οίκον (πολιτικό) περιορισμό, καθώς κοντεύει πάτο;
***
• Εγώ, βέβαια, θεωρώ άπιαστο όνειρο την αυτοδυναμία της ΝΔ στις επόμενες εκλογές. Αλλά ας κάνουμε, αγαπητέ Αντώνη, μια υπόθεση εργασίας. Να κερδίσεις μια οριακή αυτοδυναμία 2-3 βουλευτών. Και να εξαρτάσαι απ’ την ψήφο του Άρη, του Κυριάκου, του Κωστή, του Μιλτιάδη και 3-4 άλλων, της -αυτής- «μεταρρυθμιστικής» συνομοταξίας! Το φαντάζεσαι; Μπρρ!
• Ναι, είναι αληθινό. Δεν ξέρω πόσα θαυμαστικά ταιριάζουν στην περίπτωση, μα είναι αληθινό. Μέχρι και την… Έλσα είχε προτείνει για πρωθυπουργό ο ΓΑΠ, σε κάποια φάση των διαβουλεύσεων με τον Σαμαρά! Ποιον Πετσάλνικο, λοιπόν, μου λέτε, όταν ο άνθρωπος φαντασιωνόταν για πρωθυπουργό την… Έλσα, αν είναι δυνατό;
***
• Το επιτελείο του Αντ. Σαμαρά πιστεύει πως εκτός απ’ τη μανία των Ευρωπαίων για να αποσπάσουν την υπογραφή του, υπήρχαν και εντός Ελλάδας συγκεκριμένοι πολιτικοί οι οποίοι πίεζαν προς αυτή την κατεύθυνση, για ευνόητους λόγους. Ένας εξ αυτών ο ΓΑΠ. Αλλά, αν γι’ αυτόν υπάρχει «κατανόηση», πνέουν μένεα για τον άλλον, τον οποίο έχουν μεγάλο άχτι και τον… περιμένουν στη γωνία! Ποιος είναι ο «άλλος»; Ωρέ, λέτε να ‘ναι ο… χειρότερος υπουργός της Ευρωζώνης;
• Φοβερό αυτό το comeback σημιτανθρώπων απ’ τον νέο πρωθυπουργό Παπαδήμο, ε; Μεθοδικό και φοβερό! Ωρέ, δεν επαναφέρετε και τον ίδιο τον Σημίτη, για να δέσει εντελώς το γλυκό; Αντώνη, είσαι ευτυχής;
***
• Να κάμω μια αφελή ερώτηση, συντρόφια; Αλήθεια, μήπως απ’ τον πακτωλό των μυστικών κονδυλίων του ΥΠΕΞ, απ’ όπου δίχως κανέναν έλεγχο διοχετεύτηκαν επί εποχής ΓΑΠ απίστευτα ποσά, ταϊζόταν κι ο άτυπος, πλην με εξαιρετικά ουσιαστικό ρόλο, σύμβουλός του; Ξέρετε, ο περιφερόμενος ανά την υφήλιο (αλλά με προτίμηση τα Βαλκάνια…) και μεταφέρων τη γραμμή του εκπεσόντος; Μια απάντηση, κύριε Σταύρο (Δήμα) please; Ή πάει για θάψιμο;
• Τι θα κάνει ο Χρ. Παπουτσής στη διαδικασία της διαδοχής του ΓΑΠ; Οψέποτε οι διαδικασίες ξεκινήσουν, σίγουρα θα διεκδικήσει ρόλο, και μάλιστα κεντρικό. Το αν θα είναι υποψήφιος θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες. Αλλά σε κάθε περίπτωση θεωρεί ότι είναι εκφραστής ενός ικανού τμήματος του ΠΑΣΟΚ, που δεν εκφράζεται απ’ τους άλλους δελφίνους. Συνυπολογίστε τα…
• Είναι μια ωραία ατμόσφαιρα! Ο ένας γενικός γραμματέας, υπόδικος για κακούργημα. Ο άλλος κληθείς απ’ τον ανακριτή να καταθέσει ως ύποπτος για άλλο κακούργημα. Άλλος, πρόεδρος οργανισμού και μέλος ανώτατου οργάνου του ΠΑΣΟΚ, επίσης υπόδικος για κακουργήματα. Και πάει λέγοντας! Και άπαντες παραμένουν στη θέση τους! «Κοσμήματα» που κοσμούν το πράσινο καθεστώς! Κι απ’ την άλλη, τα πολιτικά παχύδερμα, της… διαφάνειας, που τους ανέχονται!
***
ΧΑ! ΓΙΑ να τη δω και τη νέα δανειακή σύμβαση. Και να δω σε τι διαφέρει -κι αν διαφέρει- απ’ την πρώτη, που ποτέ δεν πέρασε απ’ τη Βουλή η κυβέρνηση του ΣΑΠ και κατακεραύνωνε η Νου Δου… Τι θα κάμει τώρα; Έμαθα, πάντως, ότι το επιτελείο του Σαμαρά τη μελετά και… άκρη δεν βρίσκει!


το ΠΑΡΟΝ

Διαβάστε περισσότερα » "Το κατά …Μάρκον"

Κράτος. Δημοκρατία.

Μετά από την πλύση εγκεφάλου που έχει υποστεί ο σημερινός μαζάνθρωπος, η επικρατέστερη αντίληψη για το κράτος είναι ότι δήθεν αυτό ανήκει ή πρέπει να ανήκει στο λαό. Αυτό είναι ψέμα και συκοφαντία. Το ψέμα αυτό έχει κακές προθέσεις. Στην πραγματικότητα ποτέ κανένα κράτος δεν ανήκε στο παρελθόν, δεν ανήκει στο παρόν και δεν θα ανήκει στο μέλλον σε κανέναν λαό. Σε όλα τα κράτη υπάρχουν οι πραγματικοί διαχειριστές και αφεντικά και ο κύκλος αυτής της ελίτ είναι πολύ στενός. Όταν αυτός ο κύκλος έχει την ίδια εθνική καταγωγή και την ίδια εθνική συνείδηση όπως όλος ο λαός, τότε αυτό το κράτος πραγματικά θα νοιάζεται για το λαό (με την προϋπόθεση ότι ο λαός θα είναι ενεργός και αγωνιζόμενος).

Η βιτρίνα των σημερινών εξουσιαστών της Πατρίδας μας είναι το λεγόμενο «κοινοβούλιο», αποτελούμενο από «βουλευτές». Με ήδη παρμένες από άλλους αποφάσεις στο προδοτικό μυαλό τους οι «εκπρόσωποι του λαού» σηκώνουν μαζικά τα χεράκια τους και προσπαθούν μα μας πείσουν ότι παίρνουν αυτοί τις αποφάσεις. Αποφάσεις που στην πραγματικότητα έχουν ήδη παρθεί από ανώτερα αφεντικά τους.

Με αυτόν τον τρόπο οι αποφάσεις μιας κλειστής κλίκας γίνονται «νόμιμες» και «αποδεκτές», ότι δήθεν πάρθηκαν από το λαό.

Για να μην κατηγορηθώ για «γυμνολογία» σας προτρέπω να σκεφτείτε την απόφαση να ανοίξουν τα σύνορα στους κτηναλβανούς το 1991-92 και στις μέρες μας τις ακούραστες προσπάθειες να γίνει η Ελλάδα μας «πολυπολιτισμική». Ήταν «εντολή του λαού» μέσον των «εκπροσώπων της» ή ήταν εντολή των (πραγματικών) αφεντικών του κράτους;

Όταν κάποιος επιχειρήσει να βαθμολογήσει ένα κράτος, το βασικότερο πρόβλημα είναι να καταλάβει τις πραγματικές επιδιώξεις αυτού του κράτους.

Στα δικτατορικά και δημοκρατικά καθεστώτα και κράτη οι στόχοι είναι η ευημερία και ο πλούτος του κράτους, ο λαός είναι ένα μέσον για το κράτος, την κυβερνώσα ολιγαρχία και τα κόμματα.

Στο εθνικό κράτος, το οποίο εμείς θέλουμε να κτίσουμε, στο τιμόνι του κράτους θα βρίσκονται εθνικιστές με εθνική συνείδηση και που τρέφουν αγάπη προς τον λαό. Σε αυτήν την περίπτωση το κράτος είναι μόνο ένα μέσον για την ευημερία και την εθνική αποκατάσταση του λαού (και όχι αντίστροφα).

Το σημερινό ελλαδικό καθεστώς μέσον των σκυλιών/προστατών του, δηλ. τα ΜΜ«Ε», προπαγανδίζει ότι η δημοκρατία είναι το μέσον για την ευημερία του λαού. Λογικό θα ήταν να εξεταστεί πρώτα και ακολούθως να δοκιμαστεί αυτό το μέσον για καταλληλότητα. Αλλά επειδή οι στόχοι και επιδιώξεις των παγκόσμιων εξουσιαστών είναι άλλα, όχι δηλ η ευημερία των λαών, έχει αρχίσει ένας παγκόσμιος πόλεμος για επικράτηση των δημοκρατιών παντού.

Από το πρωί μέχρι το βράδυ με όλα τα μέσα προπαγάνδας και με το σύστημα μόρφωσης το κράτος επιβάλλει την άποψη ότι οι άνθρωποι πρέπει να θυσιαστούν για την δημοκρατία, να πεθάνουν αν χρειασθεί. Στις μέρες μας ακούγονται πολλές «ελεύθερες» φωνές για «πραγματική» ή «άμεση» δημοκρατία. Αυτοί που φωνάζουν αυτά τα συνθήματα δόλια και ύπουλα θέλουν ξανά να αλλάξουν τον στόχο με το μέσο. Να κάνουν την «άμεση» δημοκρατία σαν στόχο των σημερινών αγόνων του λαού. Όχι η δημοκρατία για τον λαό, αλλά ο λαός για την δημοκρατία…..

Γιατί ο λαός πρέπει να επιδιώξει την δημοκρατία; Είναι προφανές ότι ο λαός δεν χρειάζεται την δημοκρατία σαν αυτοσκοπός, την χρειάζονται ώμος κάποιοι κύκλοι για να εξουσιάζουν το λαό……

Ξανά σας προκαλώ να σκεφτείτε: ποια είναι τα κριτήρια ανάπτυξης και προόδου της κοινωνίας στα δημοκρατικά καθεστώτα; Ο πνευματικός άνοδος, η δημογραφική ακμή και η οικονομική ευημερία του λαού; Όχι. Οι άνθρωποι είναι μόνο τα μέσα για το κράτος και την εξουσία. Τα βασικά κριτήρια είναι: πόσα εκατομμύρια τόνους πετρέλαιο…, πόσα χάλυβα και χαλκό…, πόσα παράγει ο μέσος αγρότης, ο δέκτης τάδε…, η συναλλαγματική ισοτιμία…., ρευστότητα τραπεζών…. κλπ.

Ο άνθρωπος είναι το μέσον για τα πλούτη του κράτους και της πλουτοκρατικής του τάξης. ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ κράτους είναι. ΑΥΤΟΙ είναι τα αφεντικά. ΑΥΤΟΙ διαχειρίζονται τα πλούτη και τις τύχες των Ελλήνων όπως ΑΥΤΟΙ θέλουν.


http://logioshermes.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα » "Κράτος. Δημοκρατία."

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ

Αναμφίβολα το άκουσμα του ονόματος του Ομήρου προκαλεί σε όλους μας πολλά και ευχάριστα συναισθήματα. Ποιός από εμάς δεν έχει ασχοληθεί με τα σπουδαία έργα του μεγαλύτερου ποιητή όλων των εποχών τουλάχιστον στα σχολικά του χρόνια; Τα έπη του Ομήρου, η Ιλιάς και η Οδύσσεια, είναι συνυφασμένα με την ιστορική διαδρομή του Έλληνα και αποτελούν το θεμέλιο λίθο του πολιτισμού μας αλλά και της γλωσσικής μας κληρονομιάς. Ο μεγάλος δημιουργός έχει χρησιμοποιήσει μια ιδιαίτερη γλώσσα αποτελούμενη από όλες τις ελληνικές διαλέκτους, πλην της δωρικής, δηλαδή την αιολική και ιωνική επί το πλείστον, λιγότερο την αρκαδοκυπριακή και ελάχιστα την αττική. Η αρμονία του λόγου του είναι πραγματικά εκπληκτική καθώς συνεδύασε όλο τον γλωσσικό μας πλούτο στα πλαίσια μιας εξαιρετικά δύσκολης μετρικής που ακούει στο όνομα δακτυλικό εξάμετρο. Η μετρική αυτή έκανε την γλώσσα να ακούγεται με μια μουσικότητα στα αυτιά μας, γνωστή και ως προσωδία, λόγω των μακρών - βραχέων συλλαβών αλλά και της δυναμικής του εξαμέτρου. Έρευνες μάλιστα έχουν δείξει πως η καθημερινή ανάγνωση του Ομήρου έχει ευεργετικές συνέπειες στην υγεία μας λόγω των αναπνοών που απαιτεί και της μουσικότητας του λόγου.

Τα ομηρικά έπη αποτελούνται από 27000 και πλέον στίχους και παρατηρούνται σε αυτά αρκετές επαναλήψεις, της τάξης του 20% περίπου. Τα λήμματα υπολογίζονται στα 9000 από τα οποία τα 1382 είναι κύρια ονόματα. Αρκετές από τις λέξεις είναι κοινές και αναγνωρίσιμες στην νέα ελληνική. Σύμφωνα με μελέτες χρησιμοποιούμε σήμερα αυτούσιο το 50% του ομηρικού λεξιλογίου και το 25 % μέσα σε σύνθεση. Για του λόγου το αληθές ακολουθούν χαρακτηριστικά παραδείγματα ομηρικών λέξεων απολύτως κατανοητά και εύχρηστα για όλους μας .



Ἀνήρ = άνδρας

Θυμός = πνοή, ψυχή, τόλμη, οργή

Νηῦς = πλοίο (ναυσιπλοΐα)

Χείρ = χέρι (χειροδύναμος)

ἄναξ = βασιλέας, κύριος (ανάκτορο)

Γυνή = γυναίκα

Μνηστήρ = μνηστήρας

ἅλς = θάλασσα (αλάτι , παραλία )

Βοῦς = βόδι (βουστάσιο)

Νύξ = νύχτα

Αἴξ = γίδα, κατσίκα (αιγοπρόβατα)

Κλέος = φήμη

Κῦδος = δόξα, τιμή (οδός κυδαθηναίων στην Πλάκα)

Νόστος = επιστροφή (νοσταλγία)

Χλαῖνα = κουβέρτα

Χόλος = οργή, θυμός (χολωμένος)

Δόρπον = δείπνο (επιδόρπιο)

Κέλευθος = δρόμος, πορεία (ρυξικέλευθος)

Κῆδος = φροντίδα, λύπη, πένθος (κηδεία)

Λέχος = κρεβάτι (λεχώνα)

Ὕλη = δάσος, δέντρα, ξύλα (υλοτόμος)

Αἰγίς = ασπίδα (υπό την αιγίδα)

Βῆσσα = κοιλάδα, φαράγγι, χαράδρα (άβυσσος)

Ἕλκος = πληγή

Θρίξ = τρίχα

Μῆνις = οργή, θυμός (μήνυση)

Γλαφυρός = κοίλος, λαξεμένος

Ἵστημι = στήνω, στέκομαι (προϊστάμενος, ιστιοφόρο)

Δύω = βυθίζομαι (δύτης)

Ὀτρύνω = προτρέπω (παροτρύνω)

Πειράω= δοκιμάζω (απόπειρα)

Ωθέω = σπρώχνω (ωθώ)

Ἀλέξω = αποκρούω, προστατεύω (αλεξίπτωτο)

Ἰθύνω = διευθύνω (ιθύνον νους)

ἴκω = φτάνω (ικέτης)

Κυλίνδω = κυλάω (κύλινδρος)

Πτύσσω = διπλώνω (πτυσσόμενος)

Στυγέω = μισώ (στυγερός)

Ἄγχι = κοντά (συγγενείς εξ αγχιστείας)

Δίχα = σε δύο μέρη (διχάλα)

Χαμαί = κάτω (χαμερπής)

Γέρων = γέροντας

Δῶμα = σπίτι , δωμάτιο

Ἧμαρ = ημέρα

Πόντος = πέλαγος

Ἄλγος = φροντίδα, λύπη, πόνος

Ἀλκή = βοήθεια, άμυνα, ορμή, θάρρος

Βουλή = απόφαση, γνώμη, συμβουλή, συνέλευση

Γόος = θρήνος, κοπετός (γοερά)

Κονίη, κόνις = σκόνη, στάχτη (κονίστρα)

Ὀδός = πορεία, ταξίδι, δρόμος

Ὅμιλος = πλήθος, κατάταξη

Ὄχος = όχημα, άρμα

Σάκος = ασπίδα

Σῆμα = σημείο, σημάδι, μνήμα

Φάος = φως

Ἄγγελος = αγγελιαφόρος

Αἰδώς = ντροπή, συστολή, σεβασμός

Ἄρουρα = καλλιεργήσιμη γη, χωράφι, έδαφος (αρουραίοι)

Αὐχήν = τράχηλος (αυχένας)

Γαστήρ = κοιλιά, στομάχι (γάστρα)

Δέμας = σώμα, ανάστημα

Ὄρνις = πουλί (κουτορνίθι)

Ἀτασθαλίη = αλαζονεία, αφροσύνη

Ἰαχή = κραυγή

Ἴκρια = κατάστρωμα (ικριώματα)

Λέβης = καζάνι, λεκάνη

Θέσφατος = προαναγγελμένος από το θεό

Οι λέξεις που παρατέθηκαν αποτελούν απλώς ένα πολύ μικρό δείγμα του ομηρικού πλούτου που από γενιά σε γενιά έφτασε από την μακρινή εποχή του ποιητή σε εμάς. Είναι κατανοητό πως η συνέχεια στην γλώσσα μας συνδέει την ομηρική εποχή με το σήμερα έτσι ώστε να νοιώθουμε απολύτως οικεία διαβάζοντας και χρησιμοποιώντας λέξεις της ομηρικής γλώσσας στην καθημερινότητά μας. Είναι βέβαιο ότι η ενασχόληση με τον μαγικό κόσμο του Ομήρου ανοίγει διαύλους επικοινωνίας με τον αρχαίο ελληνικό κόσμο και μας επιτρέπει να κατανοήσουμε και να αποκρυσταλλώσουμε καλύτερα την ιδιαίτερη πολιτιστική μας ταυτότητα.

ΦΑΙΔΩΝ

Διαβάστε περισσότερα » "Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ"

Ετοιμάζουν δικτατορία;

Μας τρομοκρατούν για εκτροπή πολιτεύματος, αλλά την έχουν προετοιμάσει μεθοδικά...
Πριν από αρκετές ημέρες το Forbes είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο, το οποίο δήθεν μεταξύ σοβαρού και αστείου περιγράφει πως καλύτερη λύση για την Ελλάδα θα ήταν μια στρατιωτική δικτατορία. Το συγκεκριμένο εφιαλτικό σενάριο μεταδίδεται όλο και πιο συχνά ως φήμη ή ράδιο αρβύλα. Από περιοδικά και εφημερίδες άλλων χωρών, μέχρι και από Ευρωπαίους ηγέτες, με τρόπο αινιγματικό. Οι οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζονται ως τώρα, δεν γίνεται να προχωρήσουν μακροπρόθεσμα. Όχι με συνεχείς αντιδράσεις του λαού, που πρέπει να καταπνίξουν. Σε όποια χώρα εφαρμόστηκε νεοφιλελεύθερη πολιτική, ο αυταρχισμός της εξουσίας συνδυάστηκε με στρατιωτική δικτατορία.

Ο φόβος έχει διαχυθεί προσεκτικά και κάποιοι αντιλαμβάνονται πως αν το ντόμινο της οικονομικής κατάρρευσης πέσει σε όλη την Ευρώπη, η αστική δημοκρατία δεν θα επαρκεί για να ελέγξουν τα πλήθη των πεινασμένων και των απογοητευμένων. Για τις ελίτ η κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με πιο…(απο)φασιστικά μέσα. Επίσης, η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη έχει αποκτήσει ορατότητα ακόμη και στους πιο “αθώους”. Στην Ελλάδα για παράδειγμα, το ΛΑΟΣ, ενώ ψήφισε το μνημόνιο (και όχι μόνο) τώρα δίνει βάση στην “εθνική” υπόσταση, προκειμένου να προσελκύσει ψηφοφόρους. Κι ας είναι το κόμμα της κωλοτούμπας, προτείνει συνεχώς την -δήθεν- λύση της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, προκειμένου να φάει ένα κομμάτι της πίτας.

Οι “εθνικόφρονες” εύκολα μπορούν να πείσουν πως παλεύουν εναντίον της σύγχρονης κατοχής για την ελευθερία της Ελλάδος. Επίσης η ΝΔ, έχει αυξήσει τα ποσοστά της και επισήμως δεν έχει αποκλείσει συμμαχία με το ΛΑΟΣ. Μια ενωμένη δεξιά λοιπόν! Προσθέστε και το ανέκδοτο της Δημοκρατικής Συμμαχίας και συμπληρώνεται η εικόνα. Από την άλλη το ΠΑΣΟΚ, ειδικά μετά από μια πιθανή κατάρρευση μετά την διακυβέρνηση Παπαδήμου, μπορεί να μπει στο περιθώριο ή να μιλήσουν τα πιο δεξιόστροφα μέλη του. Η Αριστερά ακόμη μια φορά είναι κατώτερη των περιστάσεων, αντιμετωπίζοντας τις καταστάσεις δογματικά και καθεστωτικά.

Ειδικά αν η Ελλάδα αποχωρήσει από το ευρώ ή την αποπέμψουν από την Ε.Ε για παραδειγματισμό, θα οδηγηθεί στην απόλυτη φτώχεια σε όλους τους τομείς. Σε μια τέτοια κατάσταση, φανταστείτε τι έχει να γίνει, με τον οποιονδήποτε (εν δυνάμει) από εμάς να είναι απελπισμένος. Η πείνα μπορεί να φέρει τρομακτικές παρενέργειες και ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Τις οποίες μπορούν να εκμεταλλευτούν για να θέσουν την χώρα σε “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” και να επιβάλουν στρατιωτικό νόμο. Η δικτατορία θα είναι γεγονός και η ευρωπαϊκή προοπτική όνειρο από τα παλιά.

Το εσωτερικό θα είναι καμένη γη και οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι πολλαπλοί. Μας τρομοκρατούν για εκτροπή πολιτεύματος, αλλά την έχουν προετοιμάσει μεθοδικά. Παιχνίδια με τις ψυχές των λαών.


http://kostasxan.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα » "Ετοιμάζουν δικτατορία;"

Έλα ρε άτιμε απέναντί μου, για να δω αν έχει μείνει ίχνος Ελλάδας μέσα μου70 χρόνια σε περίμενα

Έλα, ρε άτιμε. Έλα να τα πάρεις όλα. Και για όσα πάλεψαν οι πρόγονοί μου και για τα δύο μέτρα κήπο που μου άφησαν οι παππούδες μου. Έλα να πάρεις και τα μεροκάματα, τα σκληρά, που τα έβαζα στην άκρη για μια ώρα δύσκολη, εκείνη της αρρώστιας.
Έλα να τα πάρεις όλα. Πάρε και τον ήλιο που τόσο τον γουστάρεις για να λιάζουν οι συφιλιδικοί τα κορμιά τους αποκτώντας το μεσογειακό χρώμα που τόσο επιθυμούν και τόσο απεχθάνονται.
Πάρε ρε, και τις θάλασσές μου να εξάγεις αέριο και τα ποτάμια μου να παράγεις ενέργεια φθηνή μόνο για την πάρτη σου. Πάρε και το γάλα των προβάτων μας και τα στάρια των κάμπων μας.


Το ξέρω που το πας, άτιμε. Το πας εκεί που πάντα ήθελες να το φθάσεις. Να καταστήσεις έναν λαό υπηρέτη. Να βλέπω απελπισμένες μεσόκοπες να βγάζουν μεροκάματο σε μπουρδέλα παραπήγματα ενώ οι πιο νέες να φεύγουν καραβιές για τα διεθνή καλογυαλισμένα μπουρδέλα σου.
Να βλέπω γέρους να πεθαίνουν από αφόρητο κρύο κλεισμένοι μέσα στα 20 τετραγωνικά λίγο πριν τους τα πάρεις κι αυτά ή από ασφυξία όταν θα τους κλείνεις τον διακόπτη από την συσκευή οξυγόνου λόγω ληξιπρόθεσμων λογαριασμών.
Να βλέπω 50ρηδες σε απόγνωση, 40ρηδες στις ουρές ανεργίας και 20ρηδες να λένε την ξενιτειά πατρίδα τους.
Να βλέπω τα παιδιά ως μελλοντικούς σκλάβους της Φάρμας των Ανθρώπων που χρόνια στήνεις και τώρα θα εγκαινιάσεις εκεί ακριβώς που ξεκίνησε ο Ανθρωπισμός.

Βλέπω που το πας. Δεν θα ρίξεις απλά το μεροκάματο στο 1 ευρώ την ημέρα για 18 ώρες δουλειάς. Θα μας κάνεις να χαιρόμαστε που ζούμε κι ας μην παίρνουμε ούτε το 1 ευρώ. Φτιάχνεις το νέο Νταχάου και αυτό θα είναι η ίδια μου η χώρα. Τα Νταχάου ποτέ δεν κλείνουν, απλά αναστέλλουν τις εργασίες τους, έτσι δεν είναι λουκανοθρεμμένε μου;

Έφθασε η ώρα να μπουν μπροστά οι μηχανές αυτού του τεράστιου κρεματορίου που θα έχει για οροφή τον ουρανό που λατρέψαμε και για πάτωμα το χώμα που μας έθρεψε.

Έλα, ρε άτιμε, πισώπλατα αυτή την φορά γιατί την προηγούμενη που ήρθες είχες τουλάχιστον τα κότσια να μου υψώσεις κατάμουτρα το όπλο και να μου πεις να σκύψω. Και είχα την επιλογή ή να σκύψω ή να πάρω τα βουνά. Τώρα όμως μού έχεις κλέψει και τα βουνά. Μου μένει λοιπόν να σκύψω χωρίς τον φόβο της σφαίρας που θα έβγαινε από το προτεταμένο σου όπλο.

Είναι τρελό να παραδίνομαι χωρίς να έχω πάρει εντολή για αυτό. Είναι τρελό να φοβάμαι μια σφαίρα που δεν υπάρχει. Πώς γίνεται να βλέπω μπροστά μου ένα όπλο που δεν υπάρχει;

Άτιμε, τα όπλα σου αυτή την φορά δεν έχουν κάνη, ούτε σκανδάλη. Τα λάδωνες όμως δεκαετίες ολόκληρες και έχουν τις φάτσες όλων αυτών των υπανθρώπων που βγάζουν ακόμα λόγους, που κάνουν κόμματα και παρακόμματα, που σφάζονται μπροστά στην κάμερα ενώ πίσω από αυτή στήνουν το σχέδιο για το πλιάτσικο που έχει ξεκινήσει.

Α, ρε άτιμε. Για αυτόν τον λόγο πέταγες ξεροκόμματα στα κομματόσκυλα της Ελλάδας. Για την στιγμή που θα τους έδινες την εντολή να κάνουν επίθεση πισώπλατα στον ίδιο λαό που τους έδινε τις ελπίδες του μέσα από ένα σταυρωμένο κωλόχαρτο.

Έλα, ρε μπούλη του Βορρά, να με συμμορφώσεις, να με κάνεις ευρωπαϊκό είδος, να φτιάχνομαι με Μότσαρτ και όχι να κλαίω όταν ακούω κλαρίνο. Να νιώθω «πολιτισμένος» με προθήκες Μουσείων και όχι με τους σπαρμένους κίονες στα χωράφια μας, που κράτησαν όλον τον δήθεν σου πολιτισμό. Έλα να σε πάω τελευταία βόλτα στα πατρικά μας να μυρίσεις την ακόμα καμμένη πέτρα των σπιτιών από τον πολιτισμό των δικών σου προγόνων.

Έλα να με κάνεις άνθρωπο εμένα, τον γύφτο του Νότου. Έλα για να δω αν τελικά έχει μείνει ίχνος Ελλάδας μέσα μου. Έλα ρε, για να μου αποδείξεις αν το μαχαίρι του παππού μου είχε τα αποτελέσματα που μου περιέγραφε ή ήταν ένα παραμύθι για να κάνω όνειρα κόκκινα.


http://simplemangreek.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα » "Έλα ρε άτιμε απέναντί μου, για να δω αν έχει μείνει ίχνος Ελλάδας μέσα μου70 χρόνια σε περίμενα"

Η δολοφονία της γλώσσας οδηγεί στη λαϊκή υποταγή

Ο Δρόμος είχε τη δική του ιστορία, ήταν μια λέξη μοναχά “Ελευθερία”

Ο στόχος κάθε ολοκληρωτικού καθεστώτος είναι η υποταγή της πλειοψηφίας μέσω της στέρησης γνώσης και έκφρασης. Σε αυτό το πλαίσιο δράσης, το υπερόπλο που ονομάζεται γλώσσα πρέπει να παραμείνει κτήμα μιας Ελίτ. Οι μάζες πρέπει να στερηθούν τον τρόπο δημιουργικής και ελεύθερης έκφρασης ώστε η νόηση και η παιδεία τους να είναι απόλυτα ελεγχόμενες και στείρες. Γι’ αυτό παραδοσιακά κάθε προοδευτική κίνηση είχε ως βασικό αίτημα την παιδεία, όχι ως προς τα κονδύλια αλλά το δικαίωμα ελευθερης διακίνησης της Γνώσης.

Το φαινόμενο ελέγχου της ανθρώπινης επικοινωνίας είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Στην Ελλάδα όμως ο χώρος της παιδείας ήταν ανέκαθεν στο στόχαστρο για συγκεκριμένους λόγους που επικεντρώνονται στη ιδιαίτερη φύση της Ελληνικής γλώσσας:

Η Ελληνική κατέχει την πρώτη θέση στο βιβλίο Γκίνες με 5,000,000 λέξεις και άνω των 80 εκατομμυρίων λεκτικών τύπων. Αντίστοιχα η Αγγλική έχει μόλις 490,000 λέξεις. Ακόμα και βάσει του μοντέρνου λεξικού Webster, η Αγγλική γλώσσα φαίνεται να έχει δανειστεί πάνω από 40,000 Ελληνικές λέξεις. Φανταστείτε ότι από όλες τις Σλαβικές διαλέκτους μαζί έχει δανειστεί μόλις 34 (!) ενώ λ.χ από την Τουρκική 57. Αντίστοιχη και μεγαλύτερη είναι η επιρροή στην Γαλλική, που οδήγησε τον Γάλλο ιστορικό J.P. Vernant να δηλώσει ότι “οι Έλληνες μας εφηύραν” (1997).

Η ίδια πολιτική ακρωτηριασμού Εθνικών γλωσσών όπως είπαμε είναι παγκόσμια πρακτική εμπνευσμένη από την απάνθρωπη ιμπεριαλιστική Βρεταννική αποικιοκρατία που συνεχίζεται από την πλανητική πλέον αυτοκρατορία του καπιταλισμού. Ο άμεσος στόχος είναι εμφανής: Η αποδυνάμωση της ανθρώπινης έκφρασης και σκέψης δημιουργεί τον ιδεατό υπήκοο του νέου καθεστώτος όπου αυτοσκοπός είναι η ταύτιση της ευτυχίας όχι με τη δημιουργία αλλά την κατανάλωση. Ποιά πολυεθνική άραγε δεν θα ονειρευόταν ένα παγκόσμιο πελατολόγιο όπου η διανομή των προϊόντων της θα γινόταν χωρίς αντίδραση ή αμφισβήτηση;

Εκεί αποσκοπούσαν και οι εγκάθετοι της “διανόησης” με αριστερή προβιά που προσπάθησαν έντεχνα να συκοφαντήσουν την εκάστοτε Εθνική γλώσσα προσδίδοντας της ταξικό χαρακτήρα: Ο πλούτος της γλώσσας ταυτίστηκε με τον ταξικό πλούτο ενώ ο σωστός προλετάριος έπρεπε να χρησιμοποιεί την απλοποιημένη “προλεταριακή” γραμματική. Τι γελοίος τρόπος για την ηλιθιοποίηση και υποδούλωση της πλειοψηφίας! Το επιχείρημα όχι μόνο αυτοαναιρείται με μια μελέτη της Ποντιακής ή της Κυπριακής διαλέκτου (τι πλούτος) αλλά και από την φύση της ταξικής πάλης με Μαρξιστική ή άλλη προσέγγιση.

Ο ίδιος ο Στάλιν το 1950 διαβλέποντας τη σύνδεση καπιταλισμού – εκφυλισμού της γλώσσας έγραψε:

“Δεν υπάρχει γλώσσα ταξική, γλώσσα του λαού παρά μόνον γλώσσα εθνική. Υπαρχει δημοτική που πρέπει σταδιακά να παραμεριστεί προς όφελος της ιστορικής εθνικής γλώσσας” και συμπληρώνει ” Ισχυρίζονται (οι εγκάθετοι) πως κάθε ταξική γλώσσα έχει την ταξική γραμματική της ήτοι προλεταριακή γραμματική και αστική γραμματική. Τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει. Στην εθνική γλώσσα υποτάσσονται οι διάλεκτοι ως κατώτερες μορφές“. (Περί Γλωσσολόγων, 28/7/1950).

Ιδιαίτερα γλώσσες όπως η Ελληνική και η Κινέζικη, οι μόνες ζώσες εδώ και 4,000 χρόνια σύμφωνα με τον Ισπανό ιστορικό Francisco Adrados, αποτελούν μήτρα δημιουργίας ευρύτερου πλέγματος γλωσσών που σε καμμία περίπτωση δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τη Μητρική. Κατά τον Adrados οι περισσότερες γλώσσες του πλανήτη σήμερα θεωρουνται κρυφοελληνικές γεγονός που αποδεικνύεται από τα τμήματα Ελληνικών σπουδών ανά τον κόσμο.


Thomas Macaulay
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ιμπεριαλιστικού σχεδιασμού είναι η περίπτωση της Ινδίας και των Σανσκριτικών. Τα Σανσκριτικά είναι η μήτρα των 150 και πλέον διαλέκτων που ομιλούνται στην Ινδία και θα μπορούσε να είναι η ενωτική Λαϊκή γλώσσα, όπως ακριβώς έγινε στο Ισραήλ με την αρχαία Εβραϊκή). Εκεί ανέλαβε δράση ο βαρώνος Θωμάς Μακώλαιυ (Thomas Babington Macaulay, 1800 – 1859) ο αποκαλούμενος Πάπας της Βρεταννικής παιδείας των Ινδιών. Οργάνωσε την παιδεία της κατεχόμενης χώρας με σκοπό την κατασκευή μιας ελίτ Ινδών Εξευρωπαϊσμένων κλώνων. “Μιας τάξης ανθρώπων που θα είναι οι ενδιάμεσοι φορείς μεταξύ ημών, των επικυριάρχων και των εκατομμυρίων που διοικούμε“. Ένα “Κολωνάκι” λοιπόν με σκοπό να δυτικοποιήσει παιδεία, συνήθειες και ήθη.

Αυτό ακριβώς το Κολωνάκι (με την ομώνυμη έδρα μάλιστα!) που κατασκευάστηκε στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, για το οποίο διατέθηκαν πακτωλοί χρημάτων με σκοπό την αντίστοιχη εξευτελιστική διάβρωση. Επιστρατεύτηκαν απίστευτες περσόνες τύπου Κωστόπουλου για να περάσουν ένα life – style γκλαμουριάς και αγαμίας με όπλο την αμορφωσιά. Το “θέλω να γίνω σιτάρ“, αστείρευτη πηγή γέλιου στις παλιές Ελληνικές ταινίες έγινε επίσημη γλώσσα του Αθηναϊκού νεοαστικού κράτους και προωθήθηκε στους ιθαγενείς με χάντρες (πολύχρωμα εξώφυλλα) και τσόντα. Καρπαζοεισπράκτορες και λοβοτομημένοι Αυνάνες καθιερώθηκαν σαν status symbol με κοινό παράγοντα την ακρωτηριασμένη δυνατότητα έκφρασης και άφθονο χρήμα. Αποτέλεσμα;

Σύμφωνα με πρόσφατη μέτρηση της Alco για το Ινστιτούτο επικοινωνίας, το 64,8% των κατοίκων της Αττικής χρησιμοποιεί ξενικές λέξεις στην καθημερινή του ομιλία! Το ποσοστό πέφτει αισθητά στην επαρχία, αλλά είπαμε, γεωγραφικό το “Κολωνάκι” των συμπλεγματικών.

Ποιά Αριστερά; Το υπόβαθρο αυτής της εξαθλίωσης είχε θεμελιωθεί νωρίτερα βέβαια με τις απίστευτες ενέργειες του 1910 αλλά κυρίως του 1976 όπου η Ελληνική Δεξιά έδειξε το απεχθές της πρόσωπο ακρωτηριάζοντας την Ελληνική γλώσσα με την προκλητική ανοχή της Αριστεράς. Μιας Αριστεράς που από θεματοφύλακας της ελεύθερης και ποιοτικής παιδείας, έγινε δεκανίκι του καπιταλισμού ακυρώνοντας αγώνες δεκαετιών. Το “ψωμί, παιδεία, ελευθερία” έγινε “φεράρι για τους πρυτάνεις, κλειστό πανεπιστήμιο και φασισμός στα ιδρύματα”. Το ταγάρι της Πόπης Τσουκάτου (αντιφασιστική, αντιιμπεριαλιστική πρωτοβουλία) έγινε Λουί Βιτόν και βόλτες μεταξύ Μυκόνου και Κολωνακίου. Powered by Siemens.

Το έγκλημα έγινε με την συνενοχή των καπηλευτών της γενιάς του Πολυτεχνείου και οδήγησε τον Κορνήλιο Καστοριάδη να δηλώσει αηδιασμένος: ” Αν δεν θέλετε κύριοι του υπουργείου να κάνετε φωνητική ορθογραφία τότε πρέπει να αφήσετε τους τόνους και τα πνεύματα γιατί αυτοί που τους βάλανε ήξεραν τι έκαναν. Δεν υπήρχαν στα αρχαία Ελληνικά γιατί απλούστατα υπήρχαν μέσα στις ίδιες τις λέξεις. Αυτά τα κτήνη, τα τετράποδα που έκαναν αυτές τις μεταρρυθμίσεις δεν ξέρουν τι είναι γλώσσα. Η κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων είναι η κατάργηση της ορθογραφίας που τελικά είναι η καταστροφή της συνέχειας. Ήδη τα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη γιατί αυτοί είναι γεμάτοι από τον πλούτο των αρχαίων Ελληνικών. Δηλαδή πάμε να καταστρέψουμε ότι χτίσαμε. Αυτή είναι η δραματική μοίρα του σύγχρονου Ελληνισμού”. Βόλος, 1989.

Επιμένουμε σε αυτή τη χώρα να ζούμε σε έναν μίζερο μικρόκοσμο με μίζερες επιδιώξεις που συνεπάγονται μίζερα όνειρα. Έτσι και στο θέμα της ΕΕ δεν έχουμε αντιληφθεί ότι είμαστε ένα παράρτημα μιας πολυεθνικής που αν θέλει να έχει τη στοιχειώδη ευημερία για τους πολίτες της πρέπει να αγωνιστεί για το εδώ μαγαζί και όχι για τις ιδεοληψίες ή τα κομματικά συμφέροντα του καθενός. Τρανταχτό παράδειγμα των αρλεκίνων που στέλνουμε στην Ευρωβουλή (και φαίνεται μας αντιπροσωπεύουν επάξια) είναι η αντίδραση των Ελλήνων ευρωβουλευτών στην πρόταση Ισπανών (!!) συναδέλφων τους να ψηφιστεί η Αρχαία Ελληνική ως επίσημη γλώσσα της ΕΕ. Την αγνόησαν επιδεικτικά και τις τρεις φορές που κατατέθηκε!

Ναι μεν ο επερχόμενος παγκόσμιος πολιτισμός αποσκοπεί στην επιβολή μιας παγκόσμιας γλώσσας, είναι όμως στο χέρι μας, στην καθημερινότητα μας να δράσουμε όχι ως ανάχωμα αλλά ως δημιουργοί και ενεργοί φορείς ενός πολιτισμού βασιζόμενου στην Ανθρωπιστική παιδεία που μας έχουν στερήσει. Και ο αγώνας αυτός είναι απλός, καθημερινός και όμορφος.

http://olympia.gr

Διαβάστε περισσότερα » "Η δολοφονία της γλώσσας οδηγεί στη λαϊκή υποταγή"

Ευτυχώς ανακάλυψαν τον επικίνδυνο διαφθορέα του Έθνους !!!!

Το μάθατε;
Βρέθηκε αυτός που από τον Οκτώβριο του 2009 πήρε το τιμόνι της χώρας και την έριξε στον γκρεμό!!!
Βρέθηκε αυτός που επί 6 μήνες (Οκτ. 2009 – Μαϊ. 2010) συκοφαντούσε την Ελλάδα και τους περήφανους κατοίκους της ως διεφθαρμένους!!!
Βρέθηκε αυτός που από τον Μάιο του 2010 μας πτωχεύει πριν από κάθε δόση του δανείου !!!
Βρέθηκε αυτός που από το 1981 υπονομεύει το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων, σκορπίζοντας και ιδιοποιούμενος τον πλούτο δύο γενεών, σε δωράκια των 500 εκατ. και σε στρατιές διορισμένων κομματικών σφουγγοκωλάριων !!!!
Ναι λοιπόν είναι ένας νεαρός Εύελπις 22 ετών !!!! Αυτός για τον οποίο λέγονται τα καλύτερα λόγια τόσο για την στρατιωτική του κατάρτιση, τον επαγγελματισμό του, την προσήλωσή του στους στρατιωτικούς κανονισμούς όσο και για τα ηγετικά του καθήκοντα, εξ ου και Αρχηγός των Ευελπίδων, ο οποίος ξαφνικά προχώρησε σε «ανταρσία» στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και άρχισε να βγάζει πύρινους λόγους υπέρ του πραξικοπήματος που έγινε 22 χρόνια πριν γεννηθεί!!!
Επάνω του αδέρφια να σώσουμε το έθνος και τη Δημοκρατία μας !!!
Ας σοβαρευτούμε επιτέλους σε αυτή τη χώρα πριν την παραδώσουμε μισή στα παιδιά και
τα εγγόνια μας.
Η δημοτικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων είναι στο ζενίθ σε όλες τις δημοσκοπήσεις, φανερές και κρυφές, ως οι εγγυητές της ελευθερίας και της ομαλότητας και ενοχλεί όσους έφτασαν σε σημείο να μην μπορούν να κυκλοφορήσουν ούτε ανάμεσα σε αυτούς που κόπτονται ότι εκπροσωπούν.
Όταν ακόμα και η Αριστερά με δηλώσεις των τριών κομμάτων της τάσσεται κατά των πρόσφατων «αποκεφαλισμών» των στρατιωτικών, τότε είναι εύκολο να γίνει αντιληπτό ότι το επίπεδο σεβασμού, και αξιοπιστίας των Ενόπλων Δυνάμεών μας μέσα στην ελληνική κοινωνία σήμερα αγγίζει και καλώς όλες τις πολιτικές αποχρώσεις του Ελληνικού λαού.
Αυτό είναι αρκετό για να γίνουν οι ίδιες εξαιρετικά δημοφιλείς σε μία κοινωνία που τα τελευταία χρόνια όλες οι αξίες καταρρέουν, αλλά και να αποκτήσουν εξαιρετικά ισχυρούς εχθρούς, όπως κάποιους πυγμαίους πολιτικούς που απέκτησαν ξαφνικά αξιώματα και πίστεψαν ότι τώρα είναι η ευκαιρία της ζωής τους να εκδηλώσουν όλα τα προσωπικά τους κόμπλεξ.
Πρώτα οι φήμες και οι πληροφορίες, ενός «τρελού και καταθλιπτικού» κατά τον πρόεδρο της Γαλλίας Nicola Sarközy, για φόβους πραξικοπήματος που έκαναν τον γύρο του πλανήτη, στη συνέχεια η καρατόμηση της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων από έναν υποτακτικό του και τέλος το κερασάκι στη τούρτα η αξιοθρήνητη παράσταση στην Σχολή Ευελπίδων.
Τώρα που η Ευρώπη και ο κόσμος ολόκληρος “τρέμει” την επιστροφή στο 1929 και το οικονομικό κραχ. Στην Ελλάδα εδώ και περίπου ένα μήνα έχουμε επιστρέψει ...στο 1967!
Η νέα ηγεσία του ΥΕΘΑ, σε μια κρίσιμη για τη χώρα μας περίοδο, θα πρέπει να προσέξει την παγίδα των συγκεκριμένων ΜΜΕ, που βρήκαν την ευκαιρία, από ένα ασήμαντο γεγονός να υποστηρίξουν τον υποτιθέμενο κίνδυνο πραξικοπήματος ή ύπαρξης σκοτεινών δυνάμεων και δήθεν νοσταλγών της χούντας.
Αν αντί του άσματος που μελοποίησε ο Γιώργος Κατσαρός και το οποίο κατά πληροφορίες ήταν το «Μεσ' στου Νοέμβρη τη γιορτή, το μέλλον χτίζει η νιότη», ήταν το «στ΄ άρματα, στ΄ άρματα εμπρός στον αγώνα» τι θα συνέβαινε τότε;;
Η δημοκρατία μας σήμερα κινδυνεύει από τα συμφέροντα και τους κερδοσκόπους που οι κυβερνόντες μας αποδείχτηκαν ανίκανοι να ελέγξουν. Κινδυνεύει από τους δολοφόνους της κοινωνίας μας που απομυζούν κάθε ικμάδα αξιοπρέπειας των νέων μας και όχι από μπαμπούλες και σταγονίδια νοσηρής φαντασίας.
Ας αφεθεί η ΣΣΕ να λύσει το εσωτερικό θέμα της χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις οι οποίες μεγεθύνουν το θέμα και διαστρεβλώνουν την απόδοση δικαιοσύνης.

Αντώνιος Λ. Βασιλείου
Υποστράτηγος (εα) - Πολιτικός Μηχανικός
τ. Σύμβουλος ΟΑΣΕ επί Συμβατικών Εξοπλισμών
M.Sc. Επιχειρησιακός Ερευνητής
ΙΩΑΝΝΙΝΑ

Διαβάστε περισσότερα » "Ευτυχώς ανακάλυψαν τον επικίνδυνο διαφθορέα του Έθνους !!!!"

Ο Νίτσε για τους Ελληνες

Ο Φρειδερίκος Βίλχελμ Νίτσε (15 Οκτωβρίου 1844 - 25 Αυγούστου 1900) ήταν σημαντικός Γερμανός φιλόσοφος και φιλόλογος. Αναφέρεται συχνά ως ένας από τους πρώτους «υπαρξιστές» φιλοσόφους.
Ο Νίτσε είχε πάντα εναν καλό λόγο για τους Έλληνες , ουσιαστικά τους θαύμαζε και κατάγγειλε το μίσος και τον φθόνο των Ευρωπαίων για τους Έλληνες μεσα από τα έργα του:
Από το βιβλίο “Γένεση της Τραγωδίας” του Νίτσε: “Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες. Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν (οι δυτικοευρωπαίοι) δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.
Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά (για κάθε εποχή) ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. […]
Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ’ αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.
Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους (Έλληνες), οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα!”

ΠΗΓΗ: periergaa.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα » "Ο Νίτσε για τους Ελληνες"

Μήπως ήλθε η ώρα να μπει φυλακή κανένας τραπεζίτης; Έτσι, για να παίρνουν σειρά οι πολιτικοί!

Διαβάζουμε στο ΒΗΜΑ
Εισαγγελέας στη Τράπεζα της Ελλάδος
Ερευνάται ο τρόπος διαχείρισης των αποθεματικών του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων
Την επείγουσα ποινική διερεύνηση του τρόπου διαχείρισης από την Τράπεζα της Ελλάδος των αποθεματικών του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (ΕΤΑΑ) ζητά με μηνυτήρια αναφορά που υπέβαλε στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Εφετών, Ι. Σακελλάκο ο πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Χρήστος Σπιρτζής.

Αντικείμενο της προσφυγής στον εισαγγελέα είναι τα ποσά που επενδύθηκαν, όπως τονίζεται στην αναφορά, «με ανεξέλεγκτο τρόπο εκ μέρους της Τράπεζας της Ελλάδος σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια αρκετών δις ευρώ χωρίς την παραμικρή άδεια και ενημέρωση των διοικήσεων του ΕΤΑΑ».

Η μηνυτήρια αναφορά υπογράφεται από τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, την Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία, τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο, το Συμβολαιογραφικό Σύλλογο Εφετείων Αθηνών-Πειραιώς-Αιγαίου και Δωδεκανήσου, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, την Ομοσπονδία Δικαστικών Επιμελητών Ελλάδος και τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Αττικής.
Ζητείται μάλιστα η ανάθεση της έρευνας για την υπόθεση σε εφέτη ανακριτή.
Σύμφωνα με τα όσα περιγράφονται στην μηνυτήρια αναφορά, χρήματα από τα αποθεματικά, που υπολογίζεται πως φτάνουν τα 6 δισ. ευρώ, χρησιμοποιήθηκαν από την Τράπεζα της Ελλάδος για την αγορά ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου από το 1997 χωρίς να έχουν ενημερωθεί οι δικαιούχοι.
Εκτιμάται, επίσης, πως το 85% των αποθεματικών είναι σε ομόλογα και όπως επισημαίνεται στην αναφορά: «Σε μια εποχή που από το Μεσοπρόθεσμο προβλέπεται τεράστια αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών η Τράπεζα της Ελλάδος, ως αποκλειστικός διαχειριστής των αποθεματικών των ταμείων μας, προωθεί τόσο να ενταχθούν στο "κούρεμα" όσο και να χαθεί ένα κομμάτι από αυτά».
Σε ανακοίνωση του για το θέμα ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών αναφέρει : «Η εν λόγω επένδυση προήλθε ως αποτέλεσμα του προφανώς, αντισυνταγματικού νόμου 2469/1977, βάσει του οποίου το ΕΤΑΑ εξαναγκαστικά κατέθετε τα αποθεματικά του στην Τράπεζα της Ελλάδος και η τελευταία τα "επένδυε" - ανεξέλεγκτα και χωρίς καμιά προσοχή και επιμέλεια - σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου».
Το ΕΤΑΑ, όπως υπογραμμίζει ο ΔΣΑ, προέκυψε, από τη συνένωση τριών υγιέστατων Ταμείων (Ταμείο Νομικών, ΤΣΜΕΔΕ και ΤΣΑΥ) και παρέμενε εύρωστο και ισχυρό, αφού μεταφέρθηκαν σ' αυτό οι ασφαλιστικές εισφορές των μελών των ταμείων αυτών, μαζί με τα αποθεματικά και του λοιπούς πόρους τους.
Υποστηρίζει επίσης ο ΔΣΑ: «Η Τράπεζα της Ελλάδος (διά των οργάνων της) από την πλευρά της, ως θεσμικό όργανο του κράτους που ασκεί δημόσια εξουσία, γνώριζε από τις ετήσιες οικονομικές εκθέσεις της την τραγική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και μάλιστα από του έτους 2009 καθώς και την ύπαρξη του υπέρογκου κρατικού χρέους. Παρόλα αυτά, επέλεξε να προβαίνει μέχρι και σήμερα σε επενδύσεις σε τίτλους του ελληνικού Δημοσίου με χρήση των αποθεματικών του ΕΤΑΑ, ενέργεια που συνεπάγεται προφανή βλάβη για το Ταμείο μας, το ακριβές ύψος της οποίας αναμένεται να αποκαλυφθεί πλήρως από την διενεργητέα ανάκριση. Σε κάθε περίπτωση, προκύπτει σαφώς πως η Τράπεζα της Ελλάδος ενήργησε ως διαχειριστής ξένης περιουσίας - και μάλιστα προστατευόμενης από ειδικές διατάξεις - κατά τρόπο αντίθετο προς το συμφέρον του ΕΤΑΑ και του συνόλου των ασφαλισμένων του. Κατόπιν αυτών, εμφανίζεται πλέον υπαρκτός ο κίνδυνος να μην είναι σε θέση στο μέλλον το ΕΤΑΑ να καταβάλλει συντάξεις και παροχές».
Τονίζεται επίσης στην ανακοίνωση του ΔΣΑ πως «η παράνομη συμπεριφορά της Τράπεζας της Ελλάδος έλαβε χώρα από όργανα της Διοίκησής της, τα οποία τελούσαν σε πλήρη γνώση της επικείμενης και βέβαιης βλάβης του ΕΤΑΑ. Κατά συνέπεια, καθίσταται επιτακτική η άμεση διερεύνηση του ζητήματος, σύμφωνα με τις διατάξεις του ποινικού δικαίου, έτσι ώστε να αποκαλυφθούν οι υπαίτιοι των ως άνω αξιόποινων πράξεων και να υποστούν την προβλεπόμενη από το ισχύον δίκαιο τιμωρία».

http://infognomonpolitics.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα » "Μήπως ήλθε η ώρα να μπει φυλακή κανένας τραπεζίτης; Έτσι, για να παίρνουν σειρά οι πολιτικοί!"

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ο κύριος Ψυχάρης (που κάτι ξέρει από χούντες), επιστρατεύει το φάντασμα της χούντας για να διατηρήσει το έκτρωμα της “μεταβατικής Παπαδήμου

Αθλιότητα ναζιστικής εμπνεύσεως το σημερινό παραμύθι με τα σταγονίδια, για να πλασαριστεί η “αναγκαιότητα” της εκτροπής του πολιτεύματος που ονομάστηκε “Μεταβατική κυβέρνηση Παπαδήμου”.

Την ώρα που ο σκοτεινός ρόλος του ΓΑΠ αποκαλύπτεται σε όλη την υφήλιο, το οργουελικό σύστημα παραπληροφόρησης υπερασπίζεται τις ασυνάρτητες συκοφαντίες του περί πραξικοπήματος!

Οργή προκαλεί στο σύνολο της δημοκρατικής βάσης η νέα μεθόδευση του ΔΟΛ που παραπέμπει στις χουντικές μεθοδεύσεις του συγκροτήματος που κορυφώθηκαν με το πραξικόπημα εις βάρος του Μακαρίου.

Ο κύριος Ψυχάρης νομίζει ότι απευθύνεται σε ανιστόρητους κρατικοδίαιτους που δεν γνωρίζουν τις σχέσεις του με την χούντα (και την παλαιά και τη νέα).

Οργή και στην βάση της Νέας Δημοκρατίας τα σενάρια που θέλουν τον υιό Ψυχάρη όχι μόνο να αναλαμβάνει θέση δίπλα στον Σαμαρά αλλά ακόμα και να πολιτεύεται στο επικρατείας, στην Α’ Αθήνας ή την Μεσσηνία!! Εάν αυτό ισχύσει, δημιουργούνται μεγάλες αμφιβολίες…

Αυτός ήταν ο στόχος αυτής της (φαινομενικά) φαιδρής επίθεσης στο σημερινό ΒΗΜΑ. Η ανάσυρση του φαντάσματος της χούντας από τον “μαιτρ” του καθεστώτος, κύριο Ψυχάρη, δεν εγινε μόνο για να στηρίξει τις ασυναρτησίες του ΓΑΠ περί πραξικοπήματος που διέσυραν την χώρα διεθνώς. Μα βοήθησαν και κάποιους γνώριμους να βγάλουν δισεκατομμύρια, θέμα για το οποίο ήδη γίνεται δικαστική διερεύνηση από την ΕΕ.

Ως γνωστόν, η τρομοκρατία είναι όπλο κάθε αντιδημοκρατικού καθεστώτος όπως και αυτού της κυβέρνησης Παπαδήμου. Το φάντασμα της χούντας είναι ένα χαρτί ξεφτισμένο που όμως μπορεί να λειτουργήσει ως άλλοθι σε σκοτεινές μεθοδεύσεις των συμφερόντων για να κρατηθεί η κυβέρνηση Παπαδήμου στην εξουσία, ακόμα και αν χρειαστεί να “παγώσει” (βλ. να βάλει στον γύψο) στοιχεία λετουργίας της δημοκρατίας.

Το φρικτό είναι πως την εργολαβία την αναλαμβάνει το συγκρότημα Λαμπράκη που έχει διακριθεί για τις σχέσεις του με κάθε αντιδημοκρατικό καθεστώς. Από τη ναζιστική κατοχή εως τον βρώμικο ρόλο που διαδραμάτισε στην χούντα και στο πραξικόπημα κατα του Μακαρίου. Όσοι γνωρίζουν και την καριέρα του κυρίου Ψυχάρη κατά την επάρατο, δεν μπορούν να κρύψουν το πικρό τους χαμόγελο για τη νέα εργολαβία.

Μα οι κινήσεις τους ήταν τόσο εμφανείς που τις είχαμε αποκαλύψει έγκαιρα: Αντώνη Σαμαρά, το σχέδιο στο είχαμε σφυρίξει έγκαιρα…

Και όμως, δεν είναι μόνο η περίεργη στάση Αβραμόπουλου στην όλη υπόθεση που προβληματίζει. Η Νέα Δημοκρατία θα έπρεπε να βγει δυναμικά ξεκαθαρίζοντας ότι η δημοκρατία κινδυνεύει από τα συμφέροντα και τους κερδοσκόπους. Κινδυνεύει από τους δολοφόνους της κοινωνίας που απομυζούν κάθε ικμάδα αξιοπρέπειας. Όχι από μπαμπούλες και σταγονίδια νοσηρής φαντασίας.

Και όμως, εκτός από την σιωπή Αβραμόπουλου, έρχεται ένα χτύπημα που εάν επαληθευθεί θα κλονίσει στο έπακρο την βάση της Νέας Δημοκρατίας. Η διαφαινόμενη πρόσληψη του υιού Ψυχάρη σε επιτελική θέση στο πλευρό του Α. Σαμαρά!!

Δεν πιστεύουμε στην οικογενειακή ευθύνη. Όμως, σε τέτοιες καταστάσεις, θα έπρεπε όλοι να είναι πιο προσεκτικοί. Εάν μετα από όλες αυτές τις μεθοδεύσεις ανακοινωθεί το όνομα “Ψυχάρης” στο πλευρό Σαμαρά, στο επικρατείας ή σε οποιδήποτε ψηφοδέλτιο, είναι βέβαιον ότι η βάση της Νέας Δημοκρατίας θα προβληματιστεί βαθύτατα. Και η απώλεια εμπιστοσύνης αυτές τις κρίσιμες ώρες, μόνο τους βιαστές της δημοκρατίας μπορεί να ευνοήσει.

http://olympia.gr

Διαβάστε περισσότερα » "ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ο κύριος Ψυχάρης (που κάτι ξέρει από χούντες), επιστρατεύει το φάντασμα της χούντας για να διατηρήσει το έκτρωμα της “μεταβατικής Παπαδήμου"

Σύντροφε Ψαριανέ: Ποιά Φασιστική συμπεριφορά;

Ο Γρηγόρης Ψαριανός, Βουλευτής, στην εκπομπή του Μega "πρωταγωνιστές" 20/11/2011 μας είπε ότι: "Η αριστερά έχει μερικές φορές φασιστική συμπεριφορά"... ή κατι τέτοιο.
Ο άνθρωπος αυτός με πολύ λογισμό και άφθονη οίηση αγωνίζεται σας άλλος Τέτζελ να μας πουλήσει το πολιτικό συγχωροχάρτι της Αριστεράς. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο καλός αυτός άνθρωπος θέλει να μας πείσει ότι η βαρβαρότητα που βιώνουμε καθημερινά δεν είναι έκφραση της αριστεράς αλλά..."φασισμός".
Επειδή η λέξη φασισμός ενοχλεί έντονα την "δημοκρατική" μας συνείδηση την επικαλείται με μόνο σκοπό την δημιουργία εντυπώσεων και την ικανοποίηση υποκειμενικών ιδεολογικών ανασφαλειών. Όλα στην προτεραιότητα των εντυπώσεων, στην αμνησία των γεγονότων, στον συμβιβασμό με την αοριστολογία, ώστε να μη θίξουμε τα αριστερά θέσφατα. Μιλάει για το πρόβλημα (ώστε να κερδίσει τις εντυπώσεις των τυραγνισμένων πολιτών της Ελλάδας) και επιδιώκει την άφεση αμαρτιών της φράξιας τους ξεθάβοντας νεκρές ιδεολογίες.
Η Ελλάδα επί 36+1 χρόνια ζει την βαρβαρότητα της "επαναστατικής" μεταπολίτευσης. Η αριστερά γεμάτη βαθύτατη, υπεροπτική και κυνική περιφρόνηση προς τους Ελληνες και το μέλλον τους, με τρόπο αγύρτικο, δημαγωγικό και παραπλανητικό επιβάλει την θέληση της με την απροκάλυπτη βία.
Ο σύντροφος Ψαριανός σαν γνήσιος αβανταδόρος της αριστερής λεηλασίας και τρομοκρατίας, έντρομος μπροστά στην πιθανότητα οι Έλληνες και οι Ελληνίδες να καταλάβουν, επί τέλους, τι είναι αριστερά, προσπαθεί να την σώσει από την απαξίωση της ελληνικής κοινωνίας, κοινωνίας που διαπερνάται από φόβο, ανησυχία, ανασφάλεια για το μέλλον της και το μέλλον των παιδιών της.
Σέρνεται αγκυλωμένος με ιδεολογικά στερεότυπα του παρελθόντος, δίχως να αντιλαμβάνεται ότι η λέξη "φασισμός" δεν είναι παρά η ιδεολογική γλίτσα που έχει κατακαθίσει στα αρρωστημένα μυαλά των παπατζήδων της αριστεράς που καλουπωμένοι μέσα σε ιδεολογήματα και νεκρές πολιτικές οριοθετήσεις αδυνατούν να αρθρώσουν δημιουργικό λόγο.
Πρόκειται για φαινόμενο ανθρώπινης αναπηρίας που κυριολεκτικά μας φοβίζει. Καλή η προσπάθεια αλλά θα παραμείνει προσπάθεια. Προσπαθεί να παραποιήσει ή και να αντιστρέψει την εικόνα αισθητών δεδομένων, ψηλαφητών πραγματικοτήτα
Όλα τα υπόλοιπα είναι μπουρμούτσαλα...

http://tabouri.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα » "Σύντροφε Ψαριανέ: Ποιά Φασιστική συμπεριφορά;"

Βόμβα από Financial Times:"Ώρα να πληρωθούν οι γερμανικές αποζημιώσεις"!!!

Στους τελευταίους 18 μήνες, η Γερμανία έχει δοκιμάσει όλα τα κόλπα για να περιορίσει την συμμετοχή της στις ευρω-διασώσεις. Εχει επιβάλλει εξοντωτικές λιτότητες σε χρεοκοπημένες χώρες. Εχει βάλει στην μέση το ΔΝΤ. Εχει προσπαθήσει να πετάξει το μπαλάκι στην Κίνα. Εχει ανακαλύψει μια απίθανη και μάταιη εμμονή με την μόχλευση του European Financial Stability Facility.


Όλα αυτά τα κόλπα έχουν αποτύχει παταγωδώς και η ήπειρος πλησιάζει την άβυσσο, με την Γερμανία την ίδια να υφίσταται την ταπείνωση μιας αποτυχημένης δημοπρασίας ομολόγων.

Εχει έρθει η στιγμή να αποφασίσει μια και καλή η Γερμανία: πόσα χρειάζεται να πληρώσει για να σώσει την Ευρώπη;

Οι Γερμανοί θα φτάσουν σε μια λογική απάντηση μόνο αν εγκαταλείψουν τον μύθο, που διατρανώνει σχεδόν όλη η βόρεια Ευρώπη, ότι οι περιφερειακές χώρες του Νότου είναι οι ανάξιοι ευεργετημένοι μιας φιλανθρωπικής «ένωσης μεταβιβάσεων πληρωμών».

Είναι εύκολο να δούμε από πού προήλθε ο μύθος: Ελληνες που βγαίνουν στην σύνταξη στα 50, που λένε ψέματα για τους προϋπολογισμούς, που ζητάνε διασώσεις σερί και τσατίζονται κι από πάνω. Οσες αερο-φωτογραφίες με αφορολόγητους Αθηναίους που κολυμπάνε στις πισίνες τους κι αν τυπωθούν όμως, η μνησικακία για τους τεμπέληδες Νότιους είναι υπερβολική.

Η αλήθεια είναι ότι η Γερμανία αποκομίζει μυριάδες πλεονεκτήματα από την «ένωση πληρωμών». Θα πρέπει να πληρώσει παραπάνω για να τα διατηρήσει.

Ας αρχίσουμε από το απλό ζήτημα των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Από το 2009, οι σταθερές ανοιχτές οικονομίες από την Βραζιλία μέχρι την Ελβετία έχουν αντιμετωπίσει εισροές «καυτού» χρήματος και ανοδικές πιέσεις στα νομίσματα τους. Αν η Γερμανία δεν είχε το ευρώ, το νόμισμά της θα συμπεριφερόταν όπως το ελβετικό φράγκο, χαλώντας το βιομηχανικό πάρτι που γίνεται στην χώρα.

Μεταξύ Αυγούστου 2009 και Μαΐου 2011, οι γερμανικές εξαγωγές εκτινάχθηκαν 18%. Με μια λογική εκτίμηση, θα είχαν ανέβει μόνο 10% αν η Γερμανία ήταν εκτός ευρώ.

Αντιστρόφως, αν η περιφερειακή Ευρώπη δεν ήταν δεμένη με το ευρώ, τα νομίσματά της θα είχαν πέσει στο αντίστοιχο διάστημα. Αντί να αντιμετωπίζουν ένα χρηματοοικονομικό σοκ και κρίση ανταγωνιστικότητας, θα αντιμετώπιζαν το πρώτο μέσω του δευτέρου.

Η ίδια «ένωση πληρωμών» που καθιστά την περιφέρεια τόσο ανυπόφορο, είναι εκείνη που έδωσε στην Γερμανία την εξαγωγική της άνθιση. Αντί να βρίζουν τους οκνηρούς Νότιους, οι Γερμανοί θα έπρεπε να μοιραστούν τα λύτρα.

Η Γερμανία ευνοείται περισσότερο απ’ όσο παραδέχεται και μέσω του νομισματικού καναλιού. Στην πρώτη 10ετία του ευρώ, τα επιτόκια σε όλη την ευρωζώνη έπεσαν προς την κατεύθυνση των γερμανικών και οι -χαμηλής αποταμίευσης- νότιες χώρες εμφανίζονταν να παίρνουν μια επιδότηση από την πιστωτική αξιολόγηση των χωρών υψηλής αποταμίευσης.

Όμως, αντί να προκαλέσει ευεργετήματα στην περιφέρεια, η κεντροφόρος νομισματική πολιτική αποδείχθηκε κατάλληλη για την ώριμη «καρδιά» της Ε.Ε. αλλά πολύ χαλαρή για τις επιρρεπείς στον πληθωρισμό αναπτυσσόμενες οικονομίες.

Με μια ειρωνεία που αρνούνται να δουν οι πληθωριστικο-φοβικοί Γερμανοί, η Ιρλανδία και η Ισπανία υπέστησαν «φούσκες» σε ακίνητα και τράπεζες εξαιτίας, εν μέρει τουλάχιστον, γιατί η νομισματική πολιτική ήταν πολύ γερμανική. Αντί να καταδικάζει τους χαμένους, η Γερμανία πρέπει να τους αποζημιώσει.

Όταν ξεκίνησε η ευρω-κρίση, η νομισματική δυναμική ανατράπηκε, αλλά συνέχισε να ευνοεί τους Γερμανούς. Ως εκδότρια των όσων αποθεματικών ενεργητικών εναπομένουν, η Γερμανία έχει απολαύσει πλημμύρα κεφαλαιακών εισροών από τα την περιφέρεια, πιέζοντας το 10ετές yield στο περίπου 2% -εξαιρουμένης της δημοπρασίας αυτής της εβδομάδας.

Η συνεπαγόμενη νομισματική τόνωση εκδηλώθηκε ακριβώς την ώρα που η χώρα την χρειαζόταν περισσότερο, λόγω της επιβράδυνσης της παγκόσμιας ανάπτυξης. Είναι η γερμανική εκδοχή της ποιοτικής φυγής κεφαλαίων που απολαμβάνουν και οι ΗΠΑ χάρη στο δολάριο. Οι χώρες που ωφελούνται από τους διεθνείς νομισματικούς διακανονισμούς θα πρέπει να είναι έτοιμες να επενδύσουν στην συντήρησή τους.

Αντιπαραθέστε την γερμανική τύχη με την καταδίκη της περιφέρειας. Πριν το ευρώ, οι οικογένειες της Πορτογαλίας που ήθελαν να βγουν στην σύνταξη σε εσκούδο, αποταμίευαν εσκούδα. Αυτό δημιούργησε μια ημι-αιχμάλωτη πελατειακή βάση για τα ομόλογα σε εσκούδο, οπότε η κυβέρνησης της Λισσαβόνας μπορούσε να χρηματοδοτηθεί.

Όμως η έλευση του ευρώ παγίωσε την ροπή των αποταμιευτών προς την ακίνητη περιουσία και απέκλεισε τους Πορτογάλους από την κεντρική τους τράπεζα. Οι Πορτογάλοι αποταμιευτές που θέλουν ενεργητικά σε ευρώ, πρέπει να τα αγοράσουν τώρα από την Γερμανία. Και χωρίς πιστωτή «έσχατης ανάγκης» να την στηρίξει, η πορτογαλική κυβέρνηση πρέπει να πληρώσει τρομαχτικά ποσά στους τρομαγμένους επενδυτές.

Το αποτέλεσμα είναι το κόστος δανεισμού της Πορτογαλίας να είναι πολύ υψηλότερο απ’ όσο όταν είχε το νόμισμά της. Βεβαίως, οι κεφαλαιακές μετακινήσεις που πνίγουν την Πορτογαλία, είναι οι ίδιες που στηρίζουν την «τυχερή» Γερμανία.

Οπότε, ναι, οι Γερμανοί έχουν δίκιο: Η νομισματική ένωση της Ευρώπης εμπεριέχει πράγματι «πληρωμές». Όμως αυτές οι πληρωμές δεν ρέουν μόνο προς μια μεριά. Η Γερμανία πληρώνει μέσω διασώσεων και ενδοκυβερνητικών μεταβιβάσεων, αλλά επίσης επωφελείται μέσω των εμπορικών και νομισματικών καναλιών. Αν η Γερμανία αποδεχτεί αυτή την αλήθεια, έχει μια ευκαιρία να βρει την θέληση να σώσει το ευρώ –και να σώσει και τις προσπάθειες μιας γενιάς να χτίσουν μια ενοποιημένη Ευρώπη.

http://kostasxan.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα » "Βόμβα από Financial Times:"Ώρα να πληρωθούν οι γερμανικές αποζημιώσεις"!!!"

Αστείοι και αγροίκοι

Ο κουστουμαρισμένος και καλοφτιαγμένος αντιδήμαρχος τυχαίνει να είναι και μηχανικός. Με ένα σοβαρό και αποφασιστικό βλέμμα στέκεται μπροστά στο εργοτάξιο και εξηγεί με περίσσιο επαγγελματισμό: «Εδώ και πολλά χρόνια, η δημοτική αρχή και ειδικά εγώ προσωπικά, παλέψαμε για αυτό το έργο. Μάλιστα, έχοντας μία πολυετή εμπειρία ως μηχανικός, εργάστηκα σκληρά για να διασφαλίσω τις καλύτερες τεχνικές προδιαγραφές του έργου». Η δήλωση συνεχίζει με μία σοβαροφάνεια που αποτρέπει και το παραμικρό μειδίαμα. Μιλάει σοβαρά, και ευθέως. Δεν αστειεύεται. Για να φτιαχτεί αυτό το μεταλλικό γεφύρι μήκους 50 μέτρων επιστρατεύτηκε η γνώση και η εμπειρία κορυφαίας έρευνας και τεχνικής σκέψης που μόνο αυτός κατέχει.

Το zapping ήταν άμεσο και όλως τυχαίως σταμάτησε σε ένα ντοκιμαντέρ για υπερ-κατασκευές. Ένα 15-όροφο κτίριο, με ορόφους έκτασης περίπου 2,000 τμ έκαστος, χτίζεται κάπου στο Milwaukee και βρισκόμαστε στο στάδιο όπου έχει κατασκευαστεί ο μεταλλικός σκελετός και πρέπει να περαστούν τα ηλεκτρολογικά. Χιλιόμετρα καλωδίων, με εκατοντάδες ηλεκτρολογικά κουτιά, πίνακες και διακόπτες πρέπει να διαπεράσουν συγκεκριμένα σημεία και το συγκεκριμένο στάδιο να έχει ολοκληρωθεί μέσα σε μία εβδομάδα. Ο Project Manager του έργου, είναι δεν είναι 35 χρονών. Φοράει ένα t-shirt και ένα σκισμένο τζιν. Εμφανώς ταλαιπωρημένος, αλλά με ένα χαμόγελο στη φάτσα, εξηγεί στην κάμερα την πρόκληση που πρέπει να φέρει εις πέρας. Σχεδόν ανά 3-4 προτάσεις πετάει και κάποιο αστείο. Ενίοτε αυτοσαρκάζεται, εξηγώντας πώς είναι να διαχειρίζεται ένα τόσο μεγάλο και σύνθετο έργο προϋπολογισμού μερικών εκατομμυρίων. “If I survive this project, I’ll fly to the Barbados and stick my head in a barrel of beer (γέλιο)”.

Αυτά βέβαια, θα μου πεις είναι «αμερικανιές». Χαζοχαρούμενοι, χοντροί, αφελείς και τα ρέστα. Σύμφωνοι. Άλλωστε, ποιος είμαι εγώ για να κρίνω το βάθος και την φιλοσοφία των προβλημάτων που έχει ο μέσος Έλληνας και που τον εμποδίζει να χαλαρώσει λίγο και να αστειεύεται; Πού ακούστηκε να αντιμετωπίζει κανείς με χιούμορ, θέματα που μας έχουν βάλει σε πανεθνικό προβληματισμό, πένθος και σκέψη; Τί να μας πουν και οι Αμερικάνοι μηχανικοί; Ένα ΕΜΠ δεν το έχουν τελειώσει. Εν τέλει, ποιος δικαιούται τη σήμερον ημέρα που καταρρέει η χώρα και η κοινωνία να αστειεύεται με οποιοδήποτε θέμα; Κανείς.

Στην Ελλάδα τα πράγματα ήταν, είναι και θα είναι πάντα σοβαρά. Έχουμε προβλήματα ιστορίας, εθνικής ταυτότητας, οργάνωσης, ατομικής και συλλογικής ευθύνης, ανδρείας, ήθους, δικαιοσύνης, πολιτικά σοβαρής σκέψης, πραγματικής καψούρας (όχι αυτής της ψεύτικης της ευρωπαϊκής) και πάει λέγοντας. Κάθε μέρα είναι ένας Γολγοθάς για τον Έλληνα και αλλοίμονο στον ασεβή που δεν βλέπει τη σοβαρότητα και το μαρτύριο σε αυτή την κατάσταση. Το «αστείο» έχει ποινικοποιηθεί κατά κάποιο τρόπο. Εδώ βασιλεύει μόνον ο χαβαλές και η σάτιρα. Το «αστείο» είναι ψιλά γράμματα και ο «αστείος» θεωρείται αυτόματα «α-σόβαρος». Ο χαβαλές όμως επιτρέπεται. Σε κάνει να ξεχνιέσαι από τον τεράστιο σταυρό που κουβαλάει η πολλά βαριά συνείδησή σου.

Κράτα, λοιπόν μία μικρή γνώση αγαπητέ σοβαρέ και «αξιοπρεπή» αναγνώστη που δεν σηκώνεις αστεία για το φοβερό και τρανό έργο που παράγει η σοβαρή σκέψη σου. Η λέξη «άστυ» ξεκινάει ετυμολογικά ως η κατεξοχήν δήλωση «τού οργανωμένου χώρου κατοικίας», εκεί που μένουν οι αστοί, αναπτύσσοντας και αντίστοιχη νοοτροπία που οδηγεί σε μια ελευθεριότητα στην έκφραση και στην επικοινωνία των αστών, στο αστ-είος (απ' όπου το αστείο) ενώ η λέξη πόλις είναι το κράτος-πόλις, η πολιτική έκφανση τού χώρου διαβίωσης (πολίτης =ο έχων πολιτικά δικαιώματα). Αντιθέτως, η λέξη «αγρός» που εμπεριέχει την κατεξοχήν δήλωση του μη-οργανωμένου, άνομου και «άγριου» χώρου, όπου χτίζονται «αγροικίες», συμπεριλαμβάνει τους χώρους όπου διαμένουν οι «αγροίκοι»· αυτοί δηλαδή που δεν διακατέχονται από καμία ελευθεριότητα στην έκφραση και την επικοινωνία μεταξύ τους. Οι αγροίκοι δεν μπορούν να είναι αστείοι και αυτή η πολιτιστική και πνευματική διαφορά έχει αποτυπωθεί ακόμα και στη γλώσσα μας.
http://ioablognews.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα » "Αστείοι και αγροίκοι"

ΛΙΓΕΣ ΑΠΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ:

1. Το Χρήμα πια δεν είναι μέσο: αποτελεί «εργαλείο» ελέγχου των Κρατών και επιβολής συγκεκριμένων επιλογών του Γεωστρατηγικού Πολέμου.

2. Το χρήμα δεν εξυπηρετεί πια ανάγκες, συναλλαγές ή επενδύσεις αλλά λειτουργεί ως «όπλο»: κυρίως κατά των Εθνικών Κρατών.

3. Η πολιτική των Πολιτικών μετατρέπεται σε εξουσία των Διοικητικών υπαλλήλων της Ε.Ε ή του ΔΝΤ (ΗΠΑ).

4. Λαμβάνονται μέτρα που όλοι ξέρουν ότι θα αποτύχουν. Είναι σωρεία «λαθών» των κυβερνητών αυτό ή Στρατηγική Επιλογή όσων απεχθάνονται τις μεμονωμένες Εθνικές επιλογές;

5. Ποιο Κράτος από αυτά που ενδιαφέρονται για «Επίδειξη Σημαίας» μείωσε τους εξοπλισμούς του; Πόσα περιφερειακά κράτη προετοιμάζονται στρατιωτικά;

6. Πόσοι πόλεμοι (και... αυτόματες εξεγέρσεις) έχουν λάβει χώρα τα τελευταία χρόνια, και γιατί αυτοί είναι όλοι συγκεντρωμένοι σε μια συγκεκριμένη Γεωγραφική θέση (ακριβώς στον άξονα που διαχωρίζει Βορρά Νότο και ακριβώς εκείθεν των σημείων που σταματά η «Δύση»;

ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ: Latet anguis in herba. In cauda venenum (ένα φίδι κρύβεται στα χόρτα, στην ουρά είναι το δηλητήριο). Βιργίλιος

ΜΑΚΗΣ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟΣ

Διαβάστε περισσότερα » "ΛΙΓΕΣ ΑΠΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ:"

10 ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Tα 10 αναπάντητα ερωτήματα ενός καθηγητή του Αριστοτελείου
Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ.
Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του.
Βάσει ποιάς λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει; Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;

Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.
Είδα στο διαδίκτυο τον κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης.
Ενδεικτικά...
-Η Γερμανία με 5 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της.
-Η Γαλλία πάλι με 5 τρις έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της.
-Οι ΗΠΑ με 13 τρις έλλειμμα έχουν χρέος στο 94% του ΑΕΠ τους.
Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος.
Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες:

Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;

Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να " ξετινάξει" μία χώρα;

Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;

Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;

Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:
α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!

Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;

Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;

Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;

Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;

Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;

Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα,ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος ;

Prof. Konstantinos Tokmakidis
Aristotle University of Thessaloniki

Διαβάστε περισσότερα » "10 ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ"

"Οι Έλληνες μπορούν να μας πάρουν και τα σώβρακα"

Τα είπε ντόμπρα και σταράτα ο Γερμανός οικονομολόγος Albrecht Ritschl, ο οποίος αναφέρθηκε στην Ελλάδα και τις πολεμικές αποζημιώσεις σε συνέντευξή του στο περιοδικό Spiegel. Διαβάστε τι είπε για τις πολεμικές αποζημιώσεις και την αμαρτωλή Γερμανία

Ο Γερμανός οικονομολόγος Albrecht Ritschl, παραχωρώντας συνέντευξη στο Spiegel χαρακτήρισε την Γερμανία ως τον μεγαλύτερο αμαρτωλό του 20ου αιώνα ενώ τόνισε πως "η Ελλάδα μπορεί να μας πάρει ακόμα και τα σώβρακα" εάν διεκδικούσε η χώρα μας τις πολεμικές αποζημιώσεις.
Μάλιστα σημείωσε πως αν έκανε κάτι τέτοιο τότε η Γερμανία θα αντιμετώπιζε πολύ σοβαρά προβλήματα, καθώς το οικονομικό της θαύμα οφείλεται στην μη διεκδίκηση πολεμικών αποζημιώσεων από τις ΗΠΑ για τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους.
Η Γερμανία έχει χρεοκοπήσει τουλάχιστον τρεις φορές κατά την διάρκεια του προηγούμενου αιώνα, σημειώνει μεταξύ άλλων ο οικονομολόγος.
Όσον αφορά την Ελλάδα , ο καθηγητής είπε πως "είναι φυσικό επόμενο η Γερμανία να πληρώσει τα περισσότερα από τα χρήματα που οι πιστωτές έχουν δανείσει στην χώρα μας, καθώς το οικονομικό θαύμα της Γερμανίας, όπως λέει, βασίζεται στη μη πληρωμή των αποζημιώσεων".
Τόνισε δε πως "οι Έλληνες ξέρουν τα εχθρικά άρθρα στα γερμανικά ΜΜΕ πολύ καλά. Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πολύ πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις, αρχίζοντας από την Ελλάδα, και αν η Γερμανία ποτέ αναγκαστεί να πληρώσει, θα μας "πάρουν ακόμη και τα σώβρακα".
"Θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας".
http://news247.gr

Διαβάστε περισσότερα » ""Οι Έλληνες μπορούν να μας πάρουν και τα σώβρακα""

Το ζοφερό …γερμανικό μέλλον του €

Μέχρι πρόσφατα η κρίση ήταν πρόβλημα των περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης. Την προηγούμενη εβδομάδα, όταν ακόμη και χώρες όπως η Αυστρία, η Ολλανδία και η Φινλανδία (που καμαρώνουν για τα ΑΑΑ που εξακολουθούν να τους χαρίζουν οι οίκοι αξιολόγησης) είδαν τα επιτόκια δανεισμού τους να αυξάνονται έγινε εμφανές πως η κρίση πλέον έπληττε και το κέντρο της ευρωζώνης. Την Τετάρτη όμως έγινε η μεγάλη ανατροπή, καθώς η κρίση πλέον χτύπησε και την Γερμανία, την ατμομηχανή της ευρωζώνης, υπόδειγμα δημοσιονομικής πειθαρχίας για το Βερολίνο.
Σε δημοπρασία που πραγματοποιήθηκε στις 23 Νοέμβρη με στόχο να συγκεντρωθούν 6 δισ. ευρώ μέσω της έκδοσης 10ετών ομολόγων, έγινε κατορθωτό τελικά
να μαζευτούν μόνο τα δύο τρίτα, 3,9 δισ. ευρώ. Η είδηση προκάλεσε σοκ στις αγορές. Για «απόλυτη καταστροφή» έκανε λόγο η ηλεκτρονική έκδοση του γερμανικού περιοδικού Spiegel στον τίτλο της, μεταφέροντας λόγια ανθρώπων της αγοράς. Ο δείκτης DAX του γερμανικού χρηματιστηρίου έχασε το 0,53% της αξίας του, ενώ το ευρώ έφτασε στο χαμηλότερο σημείο των τελευταίων έξι εβδομάδων, στα 1,34 δολάρια.
Τα επιτόκια με τα οποία δανείζεται η Γερμανία (γύρω στο 2%) προφανώς δεν πρόκειται να φθάσουν στα ιταλικά (κάτω του 7%), τα βελγικά (5%) ούτε καν τα γαλλικά επίπεδα (3,6%). Δεν συντρέχει δηλαδή λόγος ανησυχίας για την Γερμανία. Η αποτυχία όμως του Βερολίνου να αντλήσει τα κεφάλαια που ήθελε δείχνει με τον ποιο παραστατικό και αναμφισβήτητο τρόπο το βάθος της κρίσης που διέρχεται η ευρωζώνη και το γεγονός ότι εδώ που έχουμε φτάσει ποτέ δεν μπορείς να λες …ποτέ. Ασφαλές καταφύγιο με άλλα λόγια δεν υπάρχει…
Παρόλα αυτά, ακόμη και τώρα δηλαδή που η φωτιά πέρασε στην αυλή του, το Βερολίνο αρνείται να αναθεωρήσει την εμπρηστική στάση του, όπως φάνηκε από την υποδοχή που επεφύλαξαν Μέρκελ και Σόιμπλε στις δηλώσεις του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα ομόλογα σταθερότητας όπως καλούνται πλέον (στην οικονομικά ορθή γλώσσα) τα ευρω-ομόλογα. Την Τετάρτη συγκεκριμένα ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας δήλωσε πως σημασία έχει «η δημιουργία κανόνων για δημοσιονομική πειθαρχία στις ευρωπαϊκές χώρες. Με το που θα αρχίσεις να μιλάς για ευρω-ομόλογο μαλακώνεις την πίεση προς αυτές τις χώρες». Η δε καγκελάριος δήλωσε πως η λύση στα προβλήματα της ευρωζώνης βρίσκεται στην αλλαγή των συνθηκών της ΕΕ και όχι στην έκδοση ευρω-ομολόγων. Υπέδειξε με άλλα λόγια την ανάγκη τροποποίησης των συνθηκών της ΕΕ έτσι ώστε Βερολίνο και Βρυξέλλες να έχουν λόγο για τους κρατικούς προϋπολογισμούς και την δημοσιονομική πολιτική των κρατών – μελών. Μεθερμηνευόμενα τα τελευταία σημαίνουν ότι ακόμη κι αυτή τη χαραμάδα φωτός που άφηνε το Βερολίνο μέχρι χθες εμφανιζόμενο πρόθυμο να κουβεντιάσει την έκδοση των κοινών ομολόγων, υπό μια σειρά όχι απλώς αυστηρών αλλά δρακόντειων όρων, ακόμη κι αυτή την κλείνει.
Το μέλλον υπό αυτό το πρίσμα είναι ζοφερό. Οι κερδοσκοπικές επιθέσεις θα ενταθούν, από τη στιγμή που το Βερολίνο εμφανίζεται απρόθυμο να δημιουργήσει αναχώματα, και πλέον όλα τα επιτόκια θα οδηγηθούν προς τα πάνω. Κι αυτό που θα γίνει θα είναι νέες δαπανηρές παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όπως αυτή που έκανε την προηγούμενη Παρασκευή, εκτονώνοντας προσωρινά τις πιέσεις, μέσω της μαζικής αγοράς ομολόγων. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνεται επ’ άπειρον. Από τον Μάιο του 2010 που ξεκίνησε τις παρεμβάσεις της η ΕΚΤ έχει συγκεντρώσει ομόλογα κρατών – μελών της ευρωζώνης συνολικής αξίας 195 δις. ευρώ. Και το μόνο που κατάφερε ήταν να μεταθέσει το ξέσπασμα της κρίσης γι’ αργότερα, υπονομεύοντας ωστόσο την αξιοπιστία της και τις βάσεις στις οποίες στηρίζεται…

http://www.sofokleous10.gr

Διαβάστε περισσότερα » "Το ζοφερό …γερμανικό μέλλον του €"

Δεν φταίει... ο καπιταλισμός, ηλίθιε.!

Δεν φταίει ο καπιταλισμός για τα ελληνικά χάλια...Φταίει η αποβιομηχανοποίηση της Ελλάδας.
Τα Λιπάσματα, την TVX, την Pirelli και πάει λέγοντας τις εκλεισε η...μεγάλη "Δημοκρατική παράταξη" σε αγαστή συνεργασία με μία ομάδα στελεχών της νυχτωμένης διαχρονικά ΝΔ με επικεφαλής τον Καραμανλή Α' που χρειαζότανε ένα μεγάλο κοινωνικό στρατό για να πάρει στα χέρια της το κράτος. Ο στρατός αυτός είναι το διεφθαρμένο και τεμπέλικο τμήμα της γραφειοκρατίας των υπουργείων, των Δήμων και των κρατικοδίαιτων εργατοπατέρων των συνδικάτων που ζει σαν παράσιτο απο το σώμα των Ελλήνων και όλου του παραγωγικού Έθνους.
Αφού έκλεισαν τις περισσότερες και τις μεγαλύτερες βιομηχανίες έρχονται τώρα να πουν στους Ελληνες ότι για την αποβιομηχανοποίηση της Ελλάδας φταίνε οι βιομήχανοι, κυρίως το διεθνές κεφάλαιο που φεύγει επειδή, λένε, προτιμάει χώρες με...
φτηνά εργατικά χέρια...
Πρόκειται για αισχρή και χυδαία απάτη. Είναι όντως γεγονός ότι οι καπιταλιστές πάνε όπου τους συμφέρει. Αλλά οι πιο πολλές βιομηχανικές επενδύσεις στο πλανήτη γίνονται στις αναπτυγμένες χώρες που έχουν μεροκάματα διπλάσια απο τα ελληνικά και όχι στις χώρες με τα χαμηλά μεροκόματα. Στις ανεπτυγμένες χώρες δεν γίνονται επενδύσεις σε βιομηχανίες με πολλά χέρια (σε σχέση με τα μηχανήματα εργαλεία παραγωγής), αλλά γίνονται επενδύσεις σε βιομηχανίες με πολλά μηχανήματα εργαλεια παραγωγής (σε σχέση με τα χέρια) και υψηλή τεχνολογία. Έτσι όταν σε τέτοιες χώρες φεύγουν οι βιομηχανίες του σώβρακου και τις φανέλας για να πάνε με φτηνά εργατικά, στη θέση τους στήνονται άλλες πιο βαριές.
Μόνο στην Ελλάδα υπάρχει απόλυτη αποβιομηχανοποίηση γιατί εδώ σκότωσαν την βαριά βιομηχανία, συνέτριψαν την τεχνολογία και έκαναν την χώρα ανίκανη να σταθεί στον καπιταλιστικό ανταγωνισμό. Αυτή είναι η διαφορά της ελληνικής οικονομικής κρίσης απο την ερωπαική ή αμερικανική. Εδώ έχουμε κρίση αποβιομηχανοποίησης, εκεί κρίση καπιταλιστικών παραγωγικών σχέσεων. Αυτό εκφράζεται στο ότι εδώ οι εξαγωγές έχουν καταποντιστεί στο τίποτα, ενώ εκεί βρίσκονται στο 30-40% του ΑΕΠ. Στην Ελλάδα εχουμε κρίση εξ αιτίας ενός αντιβιομηχανικού και αντιαναπτυξιακού πολέμου 35 ετών.
Αυτόν τον πόλεμο τον διεξάγει ένα πολιτικό σύμπλεγμα που έχει κλείσει εκατοντάδες εργοστάσια, ματαιώσει χιλιάδες επενδύσεις και χάσει χιλιάδες θέσεις εργασίας..


Πώς έγινε η αποβιομηχανοποίηση της Ελλάδας....


Α. Η μεγάλη δημοκρατική παράταξη σκάρωνε "επιτροπές κατοίκων" εναντίον της εγκατάστασης των βιομηχανιών, μία βόλτα στα αρχεία των εφημερίδων της 35ετίας θα σας πείσει. Αυτές οι επιτροπές κατέφευγαν στους Δήμους και τις Νομαρχίες που με την ανοχή και ακόμη και την ενθάρρυνση του πολιτικού κατεστημένου (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΚΚΕ, ΣΥΝ) υιοθετούσαν το αίτημα τους. Τελικά όλοι μαζί, σαν "κίνημα" προσέφευγαν στο διαβρωμένο από αντιβιομηχανιστές Συμβούλιο Επικρατείας που ακύρωνε τις επενδύσεις. Έτσι έκλεισαν τα Λιπάσματα Δραπετσώνας και ακύρωσαν τεράστιες στρατηγικές επενδύσεις, όπως του χρυσού (TVX) και στη Θράκη, της Πετρόλα, του Πετροχημικού Αγρινίου κά.

Β. Με άλλοθι αυτά τα "κινήματα" οι κυβερνήσεις του λαού φτιάξανε νόμους και διατάγματα που απαγόρευαν τις νέες βιομηχανίες και τον εκσυγχρονισμό των παλιών στην Αττική, δηλαδή στο κέντρο της βιομηχανικής παραγωγής στην Ελλάδα (Νόμοι 84/84 και 2965/2001). Επίσης έδωσαν κίνητρα για να φύγουν τα εργοστάσια μακριά από το βιομηχανικό κέντρο της χώρας μέχρι και να μεταφερθούν στο εξωτερικό.

Γ. Αλλά χρησιμοποίησαν και πιο "ταξικά" μέσα. Κατέστρεψαν την φαρμακοβιομηχανία (ΧΡΩΠΕΙ) υποχρεώνοντάς την να πουλάει διατιμημένα τα φάρμακα της στο όνομα του "φτηνού λαϊκού φάρμακου". Με ειδικούς δασμούς κατέστρεψαν την πρώτη αυτοκινητοβιομηχανία (Νισσάν Βόλου). Επέβαλαν σε εργοστάσια σε κρίση το απεργιακό αίτημα καμία απόλυση ή το επέβαλαν διοικητικά (Pirelli, Izola), ή γέμιζαν τα κρατικοποιημένα εργοστάσια με υπεράριθμους διορισμένους κηφήνες και ταυτόχρονα δεν τους ανέθεταν έργα του Δημοσίου (Πειραϊκή-Πατραϊκή, ΠΥΡΚΑΛ, Σκαραμαγκάς κά)

Δ. Το μεγαλύτερο όπλο τους ήταν οι πολύχρονες καθυστερήσεις από τα διάφορα υπουργεία στις άδειες εγκαταστάσεων ή στις άδειες για νέα προϊόντα ή στις άδειες εξαγωγών που τις εμφάνιζαν σαν "γραφειοκρατικό πρόβλημα" ενώ επρόκειτο για βιομηχανικό σαμποτάζ.

Ε. Όταν παρ όλες τις προσπάθειες μία βιομηχανία επέμενε να υπάρχει, ειδικά μία βαριά, αναλαμβάνανε τα ιδεολογικά και πολιτικά προστατευόμενα απο αυτούς πειθήνια 45 της 17Ν να δώσουν το έσχατο των χτυπημάτων στερώντας από τον φορέα του κεφαλαίου ακόμη και την φυσική του ύπαρξη.

http://tabouri.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα » "Δεν φταίει... ο καπιταλισμός, ηλίθιε.!"

Μέχρι να διοριστεί Πρωθυπουργός ο Παπαδήμος, ήταν Διορισμένος Σύμβουλος του ΓΑΠ.!!!!

http://enwtheite.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα » "Μέχρι να διοριστεί Πρωθυπουργός ο Παπαδήμος, ήταν Διορισμένος Σύμβουλος του ΓΑΠ.!!!!"

Πίσω στα κράτη

Πριν μερικά χρόνια ο Παναγιώτης Κονδύλης μου είχε πει: «Ενωμένη Ευρώπη ούτε υπήρξε στο παρελθόν, ούτε πρόκειται να υπάρξει στο προβλεπτό μέλλον». Η φράση αυτή φάνταζε τότε κάπως φορμαλιστική. Σήμερα όμως αποδεικνύεται καθαρά το βάθος του επιχειρήματος: η πολιτική και οικονομική ολοκλήρωση των ευρωπαϊκών κρατών ήταν αρχικά μια ιδεολογία και σήμερα κατέληξε να γίνει μια καθαρή υπόθεση ισχύος.
Η παγκόσμια οικονομία έχει βεβαίως υπερεθνικό χαρακτήρα, μέσω της κυριαρχίας του χρηματιστικού κεφαλαίου, ωστόσο υπάρχουν και σταθερές εθνικές παράμετροι, που έχουν ιστορικά συγκροτηθεί, δηλαδή εθνικές νοοτροπίες, δεδομένες οικονομικές συμπεριφορές, πολιτισμικές παραδόσεις και παραγωγικές εθνικές ιδιομορφίες.
Όλα αυτά συγκροτούν ένα σύνολο παραμέτρων που αντιφάσκει με την οικουμενικότητα του χρηματιστικού κεφαλαίου. Αλλιώς σκέφτεται οικονομικά και παράγει ένας Βαυαρός προτεστάντης και εντελώς αλλιώς ένας καθολικός σιτσιλιάνος, ένας άθεος Γάλλος ή ένας ορθόδοξος Έλληνας από την Καλαμάτα. Πρόκειται για ένα εκρηκτικό μείγμα εθνικών ιδιαιτεροτήτων και παραγωγικών ανισομερειών, το οποίο ενώθηκε τεχνητά κάτω από ένα κοινό νόμισμα και τώρα βαδίζει ξανά πίσω στην αφετηρία του, στα εθνικά κράτη.
Είναι σαφές πως από το ευρώ κέρδισαν αυτοί που είχαν θετικό εμπορικό ισοζύγιο και αναπτυγμένη παραγωγική βάση. Οι Γερμανοί και οι γάλοι. Δάνειζαν ακριβά και αγόραζαν φτηνά- αυτός είναι ο αιώνιος νόμος του κέρδους. Οι υπόλοιποι έκαναν ακριβώς το αντίστροφο. Και χρεοκόπησαν. Αυτή τη στιγμή, επειδή βρισκόμαστε σε εποχή παγκόσμιας ύφεσης, το γερμανικό παιχνίδι δυσκόλεψε πολύ. Για να συνεχίζει η Γερμανία να έχει οφέλη από το ευρώ πρέπει να καλύψει τα χρέη των υπολοίπων, μέσω της ευρωπαϊκής τράπεζας. Το δίλημμα για τους Γερμανούς είναι σοβαρό: θα πληρώσουν ώστε να κρατήσουν ενωμένη την Ευρώπη και να συνεχίσουν να κερδίζουν ή μπορούν να ξεφορτωθούν τους υπόλοιπους και να συνεχίσουν μόνοι τους με άλλους στρατηγικούς συμμάχους- πιθανόν τη Ρωσία;
Εάν αποφασίσουν να κρατήσουν την Ευρώπη ενωμένη θα το κάνουν μέσω της ευρωπαϊκής τράπεζας, αλλά με μία προϋπόθεση: αυτή η Ευρώπη θα είναι γερμανική, δηλαδή τα κράτη θα διοικούνται ουσιαστικά από τη μεγάλη Γερμανία. Έτσι θα πληρώσει μεν κάποιο οικονομικό κόστος, αλλά αυτό θα αναπληρωθεί από τα σοβαρά πολιτικά πλεονεκτήματα ενός ευρωπαϊκού Ράϊχ.
Εάν αποφασίσουν οι Γερμανοί πως αυτή η προοπτική είναι δύσκολο να υλοποιηθεί, κυρίως εξαιτίας των πολιτικών αντιδράσεων από τους λαούς του ευρωπαϊκού νότου, τότε θα επιμείνουν στη σημερινή τους πολιτική και θα οδηγήσουν τα πράγματα στην κατάργηση του ευρώ. Στην πορεία αυτή υπάρχει και μια ενδιάμεση στάση: η έξοδος πρώτα της Ελλάδας και μετά κάποιων άλλων απείθαρχων κρατών.
Είναι σαφές πως η Ελλάδα έχει μία μόνον μακροπρόθεσμη λύση: την επιστροφή στο εθνικό της πλαίσιο. Διότι αυτή είναι και η γενική πανευρωπαϊκή τάση, η οποία αργά ή γρήγορα θα γίνει σαφέστερη. Πλην όμως δεν μπορεί η Ελλάδα να ακολουθήσει αυτήν την μακροπρόθεσμη προοπτική αυτή τη στιγμή, διότι δεν έχει τις οικονομικές και πολιτικές δυνατότητες για κάτι τέτοιο και το άμεσο κοινωνικό κόστος θα είναι βαρύ. Η αγροτική και η βιομηχανική της παραγωγή είναι εντελώς κατεστραμμένες, μετά από δέκα χρόνια ευρώ, ενώ και ο τομέας των υπηρεσιών της, μετά από τα μνημόνια, είναι και αυτός διαλυμένος- κυρίως ο δημόσιος. Ταυτόχρονα δεν υπάρχει αυτή τα στιγμή κάποια πολιτική και κοινωνική συμμαχία, που να δημιουργεί πλειοψηφικό ρεύμα προς την κατεύθυνση επιστροφής στο εθνικό πλαίσιο και κατάρτισης ενός νέου εθνικού οικονομικού σχεδίου. Άρα, αυτή τη στιγμή, έχουμε μόνον μία επιλογή: να παραμείνουμε στο ευρώ και την ενωμένη Ευρώπη, όσο ακόμα αυτά υπάρχουν, ώστε να κερδίσουμε κάποιο χρόνο και στο μεταξύ να μπορέσουμε να διορθώσουμε μερικά πράγματα στον τομέα της διοίκησης και των χρεών.
Η πορεία θα είναι εντελώς επισφαλής βέβαια, διότι οι πιστωτές ζητούν πλήρη παράδοση, με κούρεμα μεν, αλλά με τοκογλυφικό δανεισμό του 8%! Επιπλέον ζητούν εμπράγματες εξασφαλίσεις, ακόμη και αν χρεοκοπήσουμε, ζητώντας την παραίτηση από την χρήση του δικαιώματος κρατικής ασυλίας έναντι χρεών. Κοινώς μας βάζουν το μαχαίρι το λαιμό, διότι προετοιμάζονται να μας πετάξουν έξω.
Μπορούμε φυσικά να τους πετάξουμε όλους έξω και να κάνουμε μονομερές κούρεμα άμεσα του 80%,, όπως ορθώς λέει το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ και όπως θα έκανε κάθε σοβαρή χώρα στον κόσμο σε παρόμοια περίπτωση. Όμως κοινωνικά δεν είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Επομένως πρέπει να περιμένουμε, δεν έχουμε άλλη επιλογή.
Ο Απόστολος Διαμαντής είναι πανεπιστημιακός και συγγραφέας
αναδημοσίευση από: www.protagon.gr

Διαβάστε περισσότερα » "Πίσω στα κράτη"