ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ...ΟΠΩΣ ΒΟΛΕΥΕΙ....

Ξαναδιαβάζοντας ελληνική συνταγματική ιστορία, έπεσα πάνω στην ερμηνεία του άρθρου 21 του συντάγματος του 1864/1911, σύμφωνα με τους θεωρητικούς (συνταγματολόγους) της δικτατορίας του Μεταξά, η οποία αξίζει να μνημονευθεί. Έλεγαν λοιπόν οι σοφές κεφαλές:
«H έννοια του έθνους είναι διάφορος της εννοίας του λαού, νοούμενου ως αριθμητικού απλώς συνόλου και εν πάση περιπτώσει διάφορος της εννοίας του εκλογικού σώματος...Συνεπώς, εφ’όσον…η ουσία της εθνικής θελήσεως δεν έγκειται εις το αριθμητικόν ποσόν, αλλ’ εις το ποιόν των θελήσεων, είναι δυνατόν όπως το άθροισμα των ατόμων ενός ολόκληρου κοινωνικού συνόλου ή της πλειοψηφίας αυτού μη εκφράζη πάντοτε την εθνικήν θέλησιν, εφ όσον αι θελήσεις των αποτελούντων το ποσόν, τούτον ατόμων δεν ενεπενεύσθησαν υπό του εθνικού συμφέροντος, ως είναι εξ άλλου δυνατόν να νοηθή ότι η γενική βούλησις του Έθνους δύναται να εκφρασθή και υπό μειοψηφίας και υφ ενός ακόμη, αρκεί ούτος να έχη διαγνώση το εθνικόν συμφέρον και να εμπνέεται από την ιδέαν της πραγματοποιήσεως αυτού».

Που σημαίνει: δεν έχει σημασία αν η πλειοψηφία του λαού ή και όλος ο λαός δεν συμφωνεί και δεν συναινεί σε κάποιες πολιτικές, εφόσον η θέληση του λαού…μπορεί να μην είναι…ποιοτική..δηλαδή «να μην μπορεί ο λαός να αντιληφθεί το εθνικό συμφέρον», το οποίο εθνικό συμφέρον μπορεί να αντιληφθεί και να ενσαρκώσει μια μειοψηφία, ή ακόμα και ένα άτομο, οπότε..δεν πειράζει αν ο λαός διαφωνεί με τις πράξεις των εντολοδόχων-μειοψηφούντων-εξουσιαστών..γιατί ο λαός μπορεί να μην ξέρει τι του γίνεται, ενώ οι εθνάρχες και εθνοπατέρες σίγουρα ξέρουν καλύτερα…»………
Τώρα, φταίει η διεστραμμένη φαντασία μου που νομίζω ότι αυτή η ρητορική ταιριάζει γάντι με τα εν Ελλάδι σημερινά τεκταινόμενα, ή όντως υπάρχει αναλογία;;;

Χριστίνα Φλώρου
Δικηγόρος Αθηνών

(το παράθεμα από το Α’ τεύχος του «Εισαγωγή στην Ελληνική Συνταγματική Ιστορία, Ν.Αλιβιζάτος, εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα, 1981, σ.169)