ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΔΑ

Η κατάσταση έγινε ασφυκτική και δραματική. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η εθνική παράδοση και ταπείνωση (που θα σφραγιστεί με την ψήφιση από το παρόν απονομιμοποιημένο Κοινοβούλιο της νέας δανειακής σύμβασης), η ανυπαρξία ελπίδας, η αδυναμία πολιτικής έκφρασης των επιθυμιών της λαϊκής πλειοψηφίας, ο κλονισμός των θεσμών της δημοκρατίας, η συνταγματική & κοινοβουλευτική εκτροπή, η αίσθηση του εγκλωβισμού σ' ένα αδιέξοδο καθεστώς αδικίας, ατιμωρησίας και φαυλότητας, το αίσθημα του κενού και της απόγνωσης, ο κίνδυνος μετατροπής της χώρας σε κοινωνικό νεκροταφείο, η ενοχοποίηση της γενιάς μας έναντι των επόμενων, η συντριβή των ονείρων των νέων Ελλήνων.

Η περιγραφή του δράματος που βιώνει η πατρίδα μας και ο λαός μας δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών ως προς την πολιτική έκβαση: Η ολοκληρωτική κατάρρευση των θεσμικών προσώπων της μεταπολίτευσης και των πολιτικών φορέων τους είναι μόνο θέμα χρόνου. Αυτό όμως, δεν αποτελεί πρόβλημα αλλά φυσιολογική πορεία των πραγμάτων και λυτρωτική εξέλιξη. Κάτι τέτοιο συναρτάται άμεσα με την εμφάνιση νέων φορέων και νέων προσώπων που θα σηκώσουν στις πλάτες τους το παλλαϊκό αίτημα για αντίσταση στη λαίλαπα της νέας κατοχής, τιμωρία των ενόχων κομμάτων και πολιτικών, υπεράσπιση των ασθενέστερων, διαφύλαξη της ανεξαρτησίας και της δημοκρατίας.

Αν δεν εμφανιστεί σύντομα η νέα κοινωνική και πολιτική ελπίδα, τότε εισερχόμαστε σε περίοδο μεγάλης ανωμαλίας και πρωτοφανών εντάσεων, αυτοί που μπορούν να δράσουν τώρα και δεν το αποτολμούν ακόμη, θα θεωρηθούν συνυπεύθυνοι στο μέλλον. Έχουμε ζωτική ανάγκη ως έθνος, από νέα πολιτική σκέψη, νέα ελπίδα, φωτισμένη ηγεσία, θάρρος, αυτοθυσία και αυταπάρνηση. Και αυτά δεν βρίσκονται στις μικρές αγγελίες, αυτά αναδύονται μέσα από εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες. Οι ηγέτες δεν κατασκευάζονται κατά παραγγελία, οι ηγέτες ξεπροβάλλουν μέσα από το μαχόμενο λαό και τον οδηγούν.

Ας απομονώσουμε λοιπόν τους κήρυκες του διχασμού, ας σταθούμε δίπλα ο ένας στον άλλον, χωρίς τις διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος, ας συμπαραταχθούμε με αλληλεγγύη και κατανόηση απέναντι σ' αυτά που μας χωρίζουν, ας βρούμε το κουράγιο και το ευγενές κίνητρο να αντιταχθούμε στους δήμιους του λαού μας και τους ένοχους υπηρέτες τους, ας πολεμήσουμε για τις ζωές μας, τις επόμενες γενιές και τη γη μας. Είναι ένας αγώνας δίχως αύριο για την πατρίδα μας και το λαό μας. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να απέχει απ' αυτόν τον αγώνα. Θα κριθούμε από τους επόμενους Έλληνες και την ιστορία. Ας μη μας διαφεύγει αυτό.